سازمان بهزیستی ایران برای ۱۳۵ زن خشونت‌دیده خانه امن دارد. به گفته حبیب‌الله مسعودی فرید، معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی، “نزدیک به ۲۷ مرکز خانه امن” وجود دارد که هریک از آنها “پنج نفر” پذیرش دارند. به این ترتیب، به ازای هر دو میلیون زن ایرانی بالای ده سال ظرفیت پذیرش یک زن خشونت‌دیده در خانه‌های امن وجود دارد.
آقای مسعودی به خبرآنلاین گفت زنان خشونت‌دیده تا “شش ماه” می‌توانند در خانه‌های امن تحت نظارت بهزیستی بمانند.
او همچنین گفته است که در دوران همه‌گیری، تماس با اورژانس اجتماعی برای خشونت خانگی افزایش معنی‌داری نداشته است، “اما زمانی که پیامک خط ۱۲۳ به خانواده‌ها ارسال شد، تماس‌ها هفت تا هشت برابر شد.”
“بیشترین تماس‌ها بیشتر در مورد مسائل خانوادگی است که به مراکز دیگر ارجاع می‌دهیم. کودک آزاری و همسرآزاری دوشادوش هم بالا رفته‌اند.”
در بسیاری از کشورهای دنیا افزایش خشونت خانگی در دروان کرونا گزارش و نیاز به خانه‌های امن برای زنان برجسته‌تر شده است.
در ایران آمار ملی خشونت خانگی یا وجود ندارد یا اعلام نشده است، آخرین بررسی در سال ۲۰۰۵ انجام شد که “تمام” زنان شرکت کننده در تحقیق و “نیمی” از زنان متاهل قربانی درجاتی از خشونت خانگی بوده‌اند.
در باره قتل زنان بدست نزدیکان مرد که به “قتل‌های ناموسی” معروف شده‌اند و رسانه‌ای شدن برخی از آنها در سال‌های اخیر جامعه ایران را تکان داده است، به گفته آقای مسعودی “آمار وجود دارد” اما گفت خودش این آمار را ندارد.
خانه‌های امن
به جز خانه‌های امن دولتی، تعداد انگشت‌شماری موسسه‌های “خیریه غیردولتی و غیرانتفاعی” بخصوص در مراکز استان‌ها خانه‌های امن برای زنان خشونت‌دیده دارند که تعداد محدودی را پذیرش می‌کنند.
پیشتر تعداد خانه‌های امن ۲۳ و ظرفیت هر یک ده نفر اعلام شده بود که زنان خشونت‌دیده را “دو تا چهار ماه” نگهداری می‌کردند.
احتمال دارد کاهش ظرفیت هر خانه امن به نصف، به دلیل شیوع کرونا باشد.
پیشتر معاون امور اجتماعی بهزیستی استان تهران گفته بود مراجعات و خدمات این خانه‌های امن این استان در سال ۹۹ حدود نصف سال ۹۸ بوده است.
علاوه بر این، بهزیستی مراکزی برای “بازپروری زنان آسیب‌دیده” دیده دارد و سال گذشته “۹۲۵” کارگر جنسی را پذیرش کرده که در این مراکز آنها را “تا دوسال” پناه می‌دهند. با این حال به گفته آقای مسعودی، “این افراد را دیگر زیاد در فضای خیابان نمی‌بینیم”و کارگری جنسی به “فضای مجازی انتقال پیدا کرده است”.
آقای مسعودی همچنین گفت وقتی “هفت میلیون شاغل بدون امنیت شغلی و بیکار داریم، آستانه تحمل‌ها پایین آمده و افراد بیشتر دست به خشونت می‌زنند.”
او درباره افزایش آمار خودکشی گفت: “فکر کنم میزان مرگ و میر ناشی از خودکشی ۴۱ هزار نفر در سال باشد. معمولا اگر تعداد خودکشی‌های منجر به مرگ را ضربدر ۳۰ بکنید، آمار اقدام به خودکشی به دست می‌آید. در آمار ما تفاوت معناداری وجود نداشته است.”
آقای مسعودی همچنین گفت “۲۳ درصد جمعیت بالای ۱۵ سال” در ایران به “اختلال روانی نیازمند مداخله مبتلا هستند.”