بیانیه جمعی از فعالان سیاسی، فرهنگی و مدنی کورد تحت عنوان “هزار آتش نوروزی، در برابر 800 امضاء برای خاموشی“ ” در محکومیت نامه سرگشاده ۸۰۰ تن از روشنفکران مرکزگرا، تحت عنوان “هشدار” و تلاش برای تحریک حکومت علیه کوردها “
در روزگاری که مردمان ساکن جغرافیای ایران در تلاش برای عبور از هر شکلی از استبداد، و ساختن جامعه‌ای عادلانه، متکثر و دمکراتیک می‌باشند، انتشار نامه‌ای از سوی گروهی متشکل از بیش از ۸۰۰ نفر که خود را با عناوینی چون نویسنده، روشنفکر، هنرمند و سینماگر معرفی کرده‌اند، زخمی عمیق بر پیکر امید به همزیستی مردم و آینده‌ای برابر در این سرزمین وارد ساخت.
در این نامه، با زبانی عریان و لحنی مغرضانه، آیین باستانی نوروز کوردی در سال ۱۴۰۴ مورد هجوم قرار گرفته و از دولت جمهوری اسلامی خواسته شده که از برگزاری چنین مراسماتی جلوگیری کند.
ظاهرا امضا کنندگان نامە مذکور کە در زیر عبای روشنفکر و نخبە ایرانی گرد هم آمدەاند، گویی کە پاشنە آشیل وجود خود را در نبود دیگری دیدە باشند، بە تمامی با حاکمیت همدست شدە، و خواهان سرکوب بیشتر مردمان این سرزمین شدە‌اند. انتشار این نامە از جانب جماعت مذکور، در حالی‌ست که نوروز کوردی، نه تنها بخشی از فرهنگ و حافظه تاریخی ملت کورد است، بلکه آیینی ریشه‌دار در این جغرافیا و حتی فراتر از مرزهای سیاسی کنونی نیز می‌باشد.
واقعیت این‌ست کە آنچه نوروز ۱۴۰۴ را از سال‌های گذشتە متمایز کرد، نه صرفاً گستره برگزاری آن، بلکه جهانی‌شدن تصاویر آن از طریق رسانه‌های اجتماعی بود. برای نخستین‌بار، کارناوال نوروز کوردی در چشم جهانیان به‌عنوان آنچه واقعاً هست، یعنی یک آیین فرهنگی مستقل، زنده و پویا نمایان شد؛ آیینی که حقیقتا سال‌ها زیر سایه عناوینی دیگر مصادره شده بود. همین نمایش پرشکوه، پرده از چهره پنهان ناسیونالیسم مرکزگرا برداشت و باعث شد ایدئولوژی مبتنی بر حذف هویت‌های غیرفارس، این‌بار نه از سوی دولت، بلکه از سوی بخشی از نخبگان مرکزگرایش، بە عریانی نمایش دادە شود.
ما، جمعی از فعالان سیاسی، فرهنگی و مدنی کورد، این بیانیه را نه حمله به یک جشن، بلکه تلاشی آگاهانه برای مشروعیت‌بخشی به سرکوب سیستماتیک علیه مردم کورد می‌دانیم. این نامه، در ادامه همان سیاست‌های حذف، انکار و سرکوبی‌ست که مردم ما از ماکو تا ایلام و از ارومیە تا کرماشان سال‌هاست با آن مواجه‌اند؛ سیاست‌هایی که خود را در اعدام و زندان، انکار فرهنگی و ممنوعیت آموزش به زبان مادری نمایان می‌سازند.
در این نامه، با زبانی عریان و لحنی مغرضانه به برگزاری نوروز کوردستان در سال ۱۴۰۴ حمله‌ور شده و از جمهوری اسلامی ایران درخواست کرده‌اند از برگزاری چنین مراسم‌هایی جلوگیری کند. به معنای دیگر ۸۰۰ نفر از پیشکسوتان، هنرمندان و روشنفکران ایرانی درخواست می‌کنند که یکی از شیوه‌های مبارزاتی مردم کورد در کوردستان که بخشی از فرهنگ و حافظه تاریخی آنها است، مورد سرکوب و هجمه جمهوری اسلامی قرار گیرد.
این در حالی‌ست که بە گواە تاریخ، جمهوری اسلامی هر سالە جهت جلوگیری از برگزاری مراسم نوروز در کوردستان، دست به بازداشت‌های فلە‌ای گسترده‌ای زدە، و دەها تن از فعالان فرهنگی کورد را این‌چنین بە سکوت واداشتە است.
در بخشی از بیانیە مغرضانە و غیردمکراتیک ایشان، آیین ملی نوروز به “جشنی محلی و طایفه‌ای” تقلیل داده شدە و آن را تهدیدی علیه زبان فارسی و “انسجام ملی” معرفی کرده‌اند. از نظر ما، این نگاه تقلیل‌گرایانه خطرناک و یک‌سویه، نه تنها جایگاه ملت کورد را در تاریخ و فرهنگ این سرزمین انکار می‌کند، بلکه در راستای تولید نفرت، تفرقه و زمینه‌سازی برای خشونت نیز عمل می‌کند.
تأسف برانگیزتر آنکه، در میان امضاکنندگان این نامه، نام برخی چهره‌های کورد نیز به چشم می‌خورد؛ افرادی که بی‌‌هیچ تردیدی شهرت و جایگاه کنونی خود را مدیون همین هویت کوردی‌‌ای می‌باشند، و امروز آگاهانه یا ناآگاهانه، در خدمت پروژه‌ای قرار گرفته‌اند که هدف نهایی‌اش خاموش‌سازی آیین‌ها، زبان‌ها و حافظه تاریخی ملت‌های غیرفارس در ایران، و از جملە کوردهاست.
ما امضا کنندگان این بیانیە، با صراحت اعلام می‌کنیم کە در شرایط سیاسی حساس امروز ایران، اینگونه موضع‌گیری‌های خصمانە، خیانتی‌ست به آرمان آزادی، اصول همزیستی و امید مردمانی که برای فردایی متنوع، آزاد و برابر مبارزه می‌کنند. از نظر ما، انتشار چنین نامه‌های تحریک‌آمیزی، نه تنها پیوندی با روح عدالت و برابری ندارند، بلکه در بزنگاه‌های تاریخی، ابزار توجیه سرکوب بە نفع حاکمیت خواهند شد.
ما هشدار می‌دهیم که مسئولیت هرگونه خشونت حکومتی یا تحریک افکار عمومی علیه ملت کورد، از این پس نه فقط بر عهده حاکمیت، بلکه بر دوش امضاکنندگان این بیانیه و هم‌فکرانشان نیز خواهد بود.
ما بر حق ملت‌مان برای پاسداشت آیین‌ها، زبان، فرهنگ و مبارزه مشروع فرهنگی خود تأکید ورزیدە، و از تمامی مردم کورد در هر کجا که هستند دعوت می‌کنیم که با انسجام، آگاهی و ایستادگی، در برابر این موج نوین انکار و پروژە غیردمکراتیک، هرچە باشکوەتر آیین‌های باستانی خود را ارج نهادە و جشن بگیرند.
نوروز ما، نوروز مقاومت است.
هویت ما، نه ابزار تهدید، که بذر همزیستی‌ست.
با صدایی رسا، می‌گوییم: ما بودەایم، هستیم، و خواهیم ماند.
امضا کنندگان:
لعنت بر روشنفکر نماهای خائن به آزادی و پشتیبان استبداد و گرگهای فاشیست پنهان در پوست گوسفند. درود مردم و ملت باشرف کورد که همیشه مبارز و پیشرو در زمینه آزادیهای مدنی بوده اند و بی‌شک ناجیان اندک آزادیهای مشروع موجود در خفقان همیشگی و صد سال اخیر ایران بوده‌اند.