شش سال پیش در چنین روزی کوبانی به محل دیدار قهرمانان هر چهار بخش کوردستان تبدیل شد و در آن آفتاب آزادی سر بر آورد.
کوبانی دیگر غمگین نیست”، این گفته‌ی موسی گریلای تک‌تیرانداز و یکی از سمبل‌های مقاومت کوبانی بود.
شش سال پیش در چنین روزی کوبانی به محل دیدار قهرمانان هر چهار بخش کوردستان تبدیل شد و در آن آفتاب آزادی سر بر آورد.
همراه با قیام خلق‌ها علیه رژیم اسد، در شهر کوبانی در ١٩ ژوئیه ۲۰۱۲ اولین جرقه‌ی انقلاب زده شد. کوردهای شهر قیام کرده و رژیم اسد را بیرون نموده و شهر را آزاد کردند. این اقدام سبب جوانه‌زدن انقلاب خودمدیریتی خلق‌ها شد و اثرات آن سوریه و روژاوای کوردستان را فرا گرفت.
انقلاب ۱۹ ژوئیه در روژاوا که اولین جرقه‌ی آن از شهر کوبانی زده شد و خیلی سریع همه‌ی خلق‌ها و گروه‌های منطقه را در زیر سیستم همزیستی مسالمت‌آمیز جمع کرد، این دستاوردها برای موسسان سیستم دولت-ملت قابل هضم نبود. دولت ترک و شخص اردوغان با هدف پاکسازی خلق‌ها و گروه‌های این منطقه همه‌ی تلاش خود را به کار گرفتند تا انقلاب را از بین ببرند.
کوبانی در گذشته نیز خانه و لانه‌ی انقلابیون بوده و عبدالله اوجالان رهبر خلق کورد در اول ژوئیه سال ۱۹۷۹ در اولین کوچ تاریخی خود به شهر کوبانی رفته و در شرایطی بسیار دشوار، فرصت‌هایی برای جنبش پ.ک.ک ایجاد کرده است و همین امر ترس و وحشت بیشتری در دل اردوغان به وجود آورد.
توسط تبهکاران داعش وحشیانه‌ترین حملات، برای سرکوب انقلاب و از بین بردن هویت مقاومت کوبانی و تغییر آن از لانه‌ی آزادیخواهان به لانه ی تاریک ترین نیروی تاریخ آغاز شد.
آغاز حملات به کوبانی
در ماه آگوست سال ۲۰۱۳ تبهکاران تحت عنوان ارتش آزاد و جبهه النصره شهر کوبانی را محاصره کردند، محاصره رفت و آمد و خوراک و درمان و تحرکات شهروندان را شامل می‌شد. همچنین برق و اینترنت نیز قطع شد. تا زمانی که تبهکاران داعش به شهر نزدیک شده و چندین منطقه را اشغال کردند، آن زمان مسئولیت جبهه النصره و جنگ و محاصره توسط آنها پایان یافت.
سپس در پانزدهم سپتامبر سال ۲۰۱۴ تبهکاران داعش با همکاری دولت ترکیه و سلاح‌های سنگینی که از موصل به دست آورده بودند از، چندین محور به شهر حمله کردند. مبارزان یگان‌های مدافع خلق (ی.پ.گ) و یگان‌های مدافع زنان (ی.پ.ژ) پس از آن که اهالی روستاها را به مناطق امن منتقل کردند، بدون هیچ پشتیبانی خارجی و بدون در اختیار داشتن سلاح سنگین، تنها با اسلحه اراده و مقاومت خود، برگ زرینی در تاریخ مقاومت کوردها نگاشتند.
با سقوط موصل در عراق و رقا در سوریه همه احتمالات به سمت سقوط کوبانی بود. همزمان برآورد تعداد کم مبارزان و سلاح‌های ساده‌ی آنها در مقابل نیروی درنده و وحشی داعش و برخورداری آنها از سلاح‌های سنگین و پشتیبانی دولت ترکیه از داعش، احتمال سقوط کوبانی را افزایش داد. اما کوبانی تصمیم به مقاومت گرفته بود و مدافعان آن با شعار “کوبانی سقوط نخواهد کرد”، “پیروزی یا پیروزی” به دفاع از شهر پرداختند.
در سرتاسر جهان از کوبانی حمایت شد
مقاومت قهرمانانه‌ی مبارزان ضربات کشنده‌ای به تبهکاران زد و همین امر سبب از بین رفتن روحیه‌ی تبهکاران ترکیه و داعش شد. همزمان با آغاز حملات تبهکاران، رئیس جمهوری ترکیه اردوغان در مقابل رسانه‌ها فریاد می‌زد، “کوبانی سقوط کرده و سقوط خواهد کرد”، این گفته‌های وی خلق کورد را خشمگین‌تر نمود و میلیون‌ها آزادیخواه در سرتاسر کوردستان و ترکیه و اروپا دست به تجمعات و فعالیت‌های گسترده و دسته‌جمعی زدند و با شعار “تا یک کورد زنده بماند، کوبانی هم زنده خواهد ماند” و به فعالیت ادامه دادند.
بسیج عمومی جوانان کورد برای مقاومت کوبانی
در آغاز مقاومت کوبانی زمانی که هیئتی از ه.د.پ با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در امرالی دیدار می‌کند، وی برای دفاع از کوبانی درخواست بسیج عمومی می‌کند. پس از این درخواست هزاران جوان کورد از هر چهار بخش کوردستان و سرتاسر جهان به روژاوای کوردستان رفته و در مقاومت کوبانی شرکت نمودند و مقاومت کوبانی به بالاترین حد خود رسید.
رسیدن نیروهای پیشمرگه به سنگرهای مقاومت گریلا و مبارزان
همچنین در روز ۲۲ اکتبر ۲۰۱۴، پارلمان اقلیم کوردستان برای حمایت از کوبانی جلسه‌ای برگزار کرده و تصمیم به فرستادن نیروی پیشمرگه گرفت و در ۳۱ همان ماه نیروی پیشمرگه با سلاح سنگین به کوبانی رسید. این اولین باری بود که نیروهای پیشمرگ، گریلا و مبارزان در یک سنگر سلاح‌های خود را به سمت دشمن گرفتند.
کوبانی اینچنین مرزهای ساختگی را از هم گسست و به سنبل اتحاد ملی تبدیل شد، نه تنها از کوردستان بلکه این جرقه به سرتاسر جهان رسید. افراد اینترناسیونالیست را برای دفاع از انسانیت به روژاوای کوردستان آورد و بر اساس فلسفه‌ی راهبر آپو خون آنها با خاک کوردستان در هم آمیخت.
ی.پ.گ با مقاومت کوبانی کوردها را در کنار هم قرار داده و راه را برای اتحاد ملی باز کرد و روح همبستگی را ایجاد نمود. نیروهای ائتلاف که در ابتدای حملات سکوت کرده بودند پس از آنکه مقاومت مبارزان را دیدند، به شیوه‌ی محدود حملات هوایی علیه داعش انجام دادند. مبارزان ی.پ.گ و ی.پ.ژ با مقاومتی افسانه‌ای اشغالگری و قتل عامی که با پشتیبانی دولت ترکیه توسط داعش انجام می‌شد را شکست دادند.
آزادسازی کوبانی و شکست داعش
کوبانی پس از ۱۳۴ روز مقاومت قهرمانانه، تاریخی نو برای خلق کورد نوشت و سرانجام در روز ۲۶ ژانویه ۲۰۱۵ / ۶ بهمن ١٣٩٣ کوبانی از چنگال تبهکاران داعش آزاد شد. آزادسازی شهر اعلام گشت و شیرازه‌ی ترور و سازمان‌هایی که دولت ترکیه از آنها پشتیبانی می‌کردند از کوبانی شروع به فروپاشی نمود.
آمار جنگ قهرمانانه‌ی کوبانی پس از ۱۳۴ روز
– در نتیجه این جنگ ۸۰ درصد شهر به طور کامل ویران شد.
– ۴۹ شهروند کوبانی در زمان دفاع شهید شدند.
– ۲۶۲ شهروند در نتیجه قتل‌عام علیه شهر شهید شدند.
– دست کم ۵۵۰ شهروند مجروح شدند.
– حدود ۴۰۰ هزار تن از شهروندان کوبانی آواره شدند.
– دست کم ۶ هزار تبهکار داعش کشته شدند.
– حدود ۴۰۰ گریلا و مبارز شهید شدند.
– حدود ۳۰۰ داوطلب که از بخش‌های دیگر کوردستان به کوبانی آماده بودند شهید شدند.
– یک پیشمرگ شهید شد.
کوبانی عامل فروپاشی تبهکاران داعش
آزادسازی کوبانی شکافی در شیرازه‌ی گروه تبهکار داعش ایجاد کرد و در نهایت هم سبب فروپاشی و نابودی آنها گشت. مبارزان ق.س.د در چهارچوب عملیات گردباد جزیر برای از میان بردن ترور، تا شهرک باغوز تبهکاران را فراری داده و در آخرین مرحله، روز ۲۹ مارس یعنی روز نوروز ۲۰۱۹ ق.س.د آزادسازی شهرک باغوز را اعلام کردند. اینچنین آخرین سنگر تبهکاران داعش سقوط کرد و به حکومت سیاه داعش در خاک سوریه پایان داده شد.
کوبانی پس از جنگ
پس از آزادسازی کوبانی سیستم خودمدیریتی دمکراتیک در شهر ایجاد و فوراً عملیات بازسازی شهر و پاکسازی باقیمانده‌های جنگ آغاز شد. در این مدت توانستند کوبانی را دوباره از نو بازسازی کنند و آنجا را به محل زندگی تبدیل نمایند و از ویرانه‌های جنگی به شهری آباد و رنگین تبدیل شد.
آمار اداره‌ی خودمدیریتی کانتون کوبانی در مورد مشخص‌ترین بازسازی‌ها پس از جنگ تا امروز:
– طی ۶ ماه، شهر از آثار جنگ پاکسازی شد.
– علاوه بر بازسازی همه‌ی مدارس کوبانی که در این جنگ تخریب شده بودند، دو مدرسه دیگر نیز تأسیس شد.
– ۸۲۵ کیلومتر جاده تاسیس و ۳۰۰ کیلومتر جاده نیز آسفالت شده است.
– چهار منبع آبی و ۳۰ هزار متر کانال آبی درست شده است.
– ۵ پارک تاسیس شده و دو جنگل نیز نهال کاری شده‌اند.
– ۱۷۱ ایستگاه برقی و ۱۸۵۴ تیر برق کار گذاشته شده است.
– ۱۱۴ هزار و ۸۰۳ متر زمین در میان مردم تقسیم شده است.
-۱۱ شهرداری و ۵ اداره‌ی آب و محیط زیست تاسیس شده است.
– مهم‌تر از همه این است که آواره‌های شهر کوبانی یکبار دیگر به زادگاه و محل زندگی خود بازگشتند و در حال حاضر پناهجویان از مناطق دیگر نیز به کوبانی روی آورده و تعداد ساکنین این شهر حدود دو برابر گذشته می‌باشد.
منبع: rojnews