در آغاز سی و سومین جلسه محاکمه حمید نوری (با نام مستعار عباسی)، ریاست دادگاه اعلام کرد برای استماع شهادت شماری از شاکیان پرونده به آلبانی میرود. همزمان شورای ملی مقاومت، شاخه سیاسی مجاهدین خلق اعلام کرد یک خودروی ون باری که وسایل مربوط به تظاهرات این گروه در مقابل دادگاه استکهلم را حمل میکرده، روز گذشته به آتش کشیده شده است.
رئیس دادگاه گفت جلسهها دادگاه برای دو هفته (هفتههای ۴۵ و ۴۶) در دادگاه آلبانی تشکیل خواهد شد. قاضی گفت این تصمیم به این دلیل گرفته شد که استماع شاهدان مستقر در آلبانی برای اداله اثبات جرم ضروری شمرده شده است.
بر این اساس اعلام دادگاه، یک وکیل مدافع حمید نوری، وکلای شاکیان و شاهدان، دادستان و قضات در دادگاه آلبانی حاضر خواهند بود.
با بسته شدن اردوگاه سازمان مجاهدین خلق در عراق بیش از دو هزار نفر از اعضای این سازمان در آلبانی به سر میبرند. شماری از شاکیان و شاهدان پرونده حمید نوری از جمله اعضای سازمان مجاهدین خلق هستند که اکنون در آلبانی به سر میبرند. این افراد یا از جمله خانواده کشتهشدگان هستند یا خود از جان به در بردگان اعدامهای تابستان سال ۱۳۶۷ بودند.
پیشتر دادستانهای پرونده حمید نوری در دوره تحقیقات مقدماتی از طریق دادستانی سوئد با شاهدان و شاکیان مستقر در آلبانی گفتوگو کرده بودند.
دادگاه حمید نوری به طوری رسمی از ماه آگوست آغاز شده و به مدت ۹ ماه اعدام خواهد داشت. برای این محاکمه بیش از ۹۰ جلسه رسیدگی تعیین شده است.
حمید نوری ۱۸ آبان ۱۳۹۸ (نهم نوامبر ۲۰۱۹) به ظن مشارکت در کشتار زندانیان سیاسی مجاهد و چپ در زندان گوهردشت در تابستان سال ۱۳۶۷، به محض ورود به فرودگاه استکهلم بازداشت شد.
حمید نوری که ۶۰ سال دارد در رابطه با کشتار مجاهدین در تابستان ۱۳۶۷ به نقض فاحش قوانین بینالمللی (جنایت جنگی) متهم شده است. او همچینن در رابطه با کشتار زندانیان چپگرا نیز به قتل است.
حمید نوری و وکلایش این اتهامها را رد کرده و میگویند او در زندان اوین کار میکرده و جز برای کارهای اداری به زندان گوهردشت نرفته و در زمان کشتار زندانیان سیاسی در مرداد و شهریور سال ۱۳۶۷ به خاطر تولد فرزندش در مرخصی بوده است.
سوئد بنابر اصل صلاحیت جهانی به این پرونده رسیدگی میکند و این نخستین باری است که یکی از متهمان به کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ در دادگاهی رسمی محاکمه میشود.
تا کنون در این دادگاه نام ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری ایران به عنوان یکی از عوامل این کشتار مطرح شده است.
ابراهیم رئیسی در آن زمان معاون وقت دادستان بود و یکی از اعضای هیاتهای متصدی اعدام بود که به “کمیته مرگ” مشهور است.
در واکنش دو ماه پیش سعید خطیب زاده سخنگوی وزارت خارجه ایران با اشاره به این دادگاه گفته بود “آنچه در سوئد در حال رخ دادن است، یک سری داستانسازی و شاهدسازی دروغین” است. او سازمان مجاهدین را “طراحی پشت این داستان” معرفی کرده بود و گفته بود “دولت سوئد و دادگاه سوئدی بخشی از یک ماشین تبلیغاتی” این گروه شدهاند.
سخنگوی وزارت خارجه ایران گفته بود “متاسفانه این موضوع بسیار و بسیار مورد اعتراض ما است”.
در مرداد و شهریور ۱۳۶۷ هزاران زندانی سیاسی با فتوای آیتالله خمینی اعدام و برخی در گورهای دستهجمعی دفن شدند.
به آتش کشیده شدن ون سازمان مجاهدین
همزمان “شورای ملی مقاومت” شاخه سیاسی مجاهدین خلق اعلام کرد خودروی ون باری متعلق به هواداران سازمان مجاهدين خلق ايران كه در منطقه ولينگبی استكهلم پارك شده بود، به آتش كشيده شد. سازمان مجاهدین میگوید اين خودرو در سه ماه گذشته مستمرا برای تداركات و حمل مواد غذايی مقابل دادگاه استکهلم استفاده میشد.
بنابر اعلام دبیرخانه این سازمان “مشاهدات اوليه نشان میدهد كه حمله به اين خودرو از قبل برنامهريزی شده و در آن از مواد آتش زا استفاده شده و در اثنای آتشسوزی يك صدای انفجار هم شنيده شده است”.
مجاهدین حکومت ایران را پشت این آتشسوزی معرفی کرده است و از پليس و مقامات قضايی سوئد خواستند تا درباره این دادگاه تحقیق کنند و نتایج را منتشر کنند.
رضا فلاحی شهادت داد
در این جلسه رضا فلاحی زندانی سیاسی سابق نیز درباره تجربیات و مشاهدات خود در زندان گوهردشت شهادت میدهد.
به گفته یان مارشون، وکیل آقای فلاحی، او حین خدمت سربازی در سال ۱۳۶۰ و به ظن هواداری از سازمان مجاهدین دستگیر میشود.
او دوران حبس خود را در زندانهای اوین، قزل حصار و گوهردشت سپری کرده است. اما در فاصله سالها ۱۳۶۵ تا شش ماه پس از اعدامها تابستان سال ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت بوده و در آنجا حمید نوری را دیده است.
رضا فلاحی در این جلسه شهادت داد که هم قبل هم در جریان اعدامهای سال ۱۳۶۷، در زندان گوهردشت با متهم پرونده، حمید نوری با نام مستعار عباسی، مواجه شده است.
دیدهبان ایران نهاد اجرایی بنیاد ایران تریبونال در شبکههای اجتماعی خود این دادگاه را به طور زنده پخش میکند. بنیاد ایران تریبونال یک تشکل غیرانتفایی و غیردولتی است که از سوی زندانیان سیاسی دهه شصت و خانواده کشتهشدگان و شماری دیگر از فعالان سیاسی ایران پایه گذاری شده است.