در پی سرکوب اعتراض مردمی به بحران آب در اصفهان و اعلام خبر کمبود آب شُرب در تهران، استاندار یزد نیز روز جمعه، ۱۲ آذر، اعلام کرد که این استان توان تامین آبِ کمتر از ۲۴ ساعت را دارد.
مهران فاطمی، استاندار یزد، در یک نشست خبری وضعیت آب شُرب در این استان را «بحرانی» توصیف کرد و گفت که از ۶۵ میلیون متر مکعب آب شرب انتقالی به یزد، دو میلیون متر مکعب به دلیل فرسودگی و تعمیرات لوله‌‌های انتقال و ۱۲ میلیون متر مکعب به دلیل تلفیق با آب شور «پِرت» شده است.
آقای فاطمی در ادامه با اشاره به لزوم تخصیص ۹۸ میلیون مترمکعب آب به این استان گفت که متوسط آبی که در طول ۲۰ سال به یزد تحویل داده شده، ۵۵ میلیون متر مکعب بوده و از ۵۶ میلیون متر مکعب آب انتقالی به یزد در سال گذشته صد در درصد آن به شُرب مردم یزد اختصاص یافته است.
هشدار درباره کمبود آب شُرب در یزد طی روزهای آینده در حالی به صورت رسمی اعلام می‌شود که هدایت فهمی، معاون سابق دفتر برنامه‌ریزی آبفای وزارت نیرو، روز چهارشنبه، ۱۰ آذر گفته بود که در صورت تداوم خشکسالی و نبود بارش، آب تهران تنها کفاف ۹۰ روز این استان را می‌دهد.
استاندار اصفهان نیز هفته پیش اعلام کرده بود که آب پشت سد زاینده‌رود تنها کفاف صد روز مصرف مردم را می‌دهد.
با وجود آن‌که استاندار تهران بحران آب شُرب در این استان را تکذیب کرده، اما همزمان مشکلات تامین آب به‌ویژه در بخش کشاورزی در پایتخت را تایید کرده است.
هشدارها درباره وضعیت بحرانی آب در دست‌کم این سه استان در حالی مطرح می‌شود که اعتراض‌های مردمی به ناکارآمدی مدیریت آب در اصفهان که از ۱۷ آبان آغاز شده بود، پس از چند هفته در روز جمعه، پنجم آذر، با حضور نیروهای نظامی، امنیتی و لباس‌شخصی به خشونت کشیده شد.
بر اساس گزارش منابع حقوق بشری، د‌ه‌ها نفر از معترضان بازداشت شده و حدود ۴۰ نفر به دلیل شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای چشم خود را از دست داده‌اند.
عیسی کلانتری، رئیس سابق سازمان محیط زیست ایران اردیبهشت امسال از استان‌های «اصفهان، چهارمحال و بختیاری، یزد، خوزستان و لرستان» به‌عنوان مناطقی نام برده بود که جنگ آب دارند.
در ماه‌های اخیر برخی مسئولان دولت ایران با اعلام کاهش بارندگی در سال ۹۹ و تداوم این وضعیت در سال جاری، درباره خشکسالی هشدار داده بودند.
مصطفی فدایی‌فرد، عضو کمیته ملی سدهای بزرگ ایران نیز پیشتر گفته بود که ایران از بحران آب عبور کرده و به «ورشکستگی آبی» رسیده و بخش مهم بحران‌های موجود در ایران، ناشی از «سوءمدیریت» است.