بیانیه جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، حقوق بشری در اعتراض به سرکوب مردم و کشاورزان محروم اصفهانبه نام خدااعتراض‌های مدنی و خشونت پرهیز کشاورزان اصفهان در فقدان آب و مطالبه احیای زاینده رود و در ادامه پیوستن اقشار مختلف مردم به تجمع حدود یک ماهه در پل خواجو، نمادی از بحران‌های ساختاری است که منافع ملی، تمامیت ارضی، سلامت و رفاه مردم ایران را تهدید می‌کند.دغدغه‌هایی که از مشکل آغاز شد به دلیل بی‌توجهی به هشدارهای مکرر کارشناسان و فعالان سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در چهار دهه گذشته، چنین شده که امروز پیش‌روی همه ما است. قدرت‌نمایی در حکومت چنان شدت گرفت که حذف و حبس و حصر را اختیار کرد و در گذر زمان با بی‌تدبیری، بی‌کفایتی، فساد و سوء مدیریت، مشکل را به بحران تبدیل کرد و اینک با سرکوب‌های پیاپی راه سقوط و تباهی را هموار می‌کند.انکار واقعیت‌های بحران‌زا بویژه در سال‌های اخیر، از جمله بحران آب و محیط زیست، بیکاری، فساد، تورم افسارگسیخته، سیاست خارجی تنش‌زا در صحنه بین‌الملل به حدی رسیده که تاب تحمل کوچک‌ترین تحرک مطالبه‌گر و‌دادخواهانه مردمی در دستگاه حاکم را زایل کرده و سرکوب را جایگزین پاسخگویی کرده است. مسایل آب و محیط زیست شروعی است بر سلسله‌ای از بحران‌ها که تقریبا در تمام نقاط کشور خود را نشان خواهد داد. بحران زاینده‌رود در یکی از قدیمی‌ترین کانون‌های تمدنی این کشور باید هر مسئولی را از خواب غفلت بیدار و به فکر حل معضل بیاندازد.اما با سلب آزادی‌ها و نقض مکرر حقوق بشر، زخم‌های دیگری نیز باز شده است. اینک، حکایت کشتارهای جمعی دهه سیاه ۶۰ در زندان‌ها روشنگری می‌کند. اینک سرکوب دانشگاه در ۱۸ تیرماه ۱۳۷۸ سر برآورده است. اینک، فراق جوانان به خون غلطیده در اعتراض به انتخابات ۸۸ هنوز بر قلب‌ها سنگینی می‌کند. اینک، صدای آبان ۹۸ با ریختن خون مردم زیر خط فقر که درکف خیابان‌ها فریاد گرانی سر دادند، طنین افکن است. اینک جان‌های شیرین از دست رفته مسافران پرواز اوکراینی با موشک سپاه، اندام‌ها را به لرزه می‌اندازد. اینک، فوت بیش از ۱۳۰ هزار نفر از کرونا بدلیل انکار وجود بیماری درشروع و سپس جلوگیری از ورود واکسن توسط بالاترین مقامات حکومت هم چنان بی‌پاسخ است. پاسخ حکومت به دادخواهان این وقایع و فجایع و وکلای قانونی، از حبس در زندان تا جان دادن با گلوله است و هر چه عرصه برایش تنگ تر می‌شود، سرکوب را تشدید می‌کند. اینک، خانواده‌هایی بی‌شمار در شوک پنهان‌کاری‌ها، فریب‌ها و دروغ‌های حکومت برای این فجایع، هزینه‌های گزاف پرداخته و می‌پردازند.این بحران‌ها موجب شده تا نرخ بی‌سابقه ۴۰ تا ۵۰ درصدی تورم، بیکاری بیش از ۲۵ درصد جوانان، افزایش جمعیت حاشیه‌نشینی به بیش از ۲۶ میلیون نفر، مهاجرت حدود ۷ میلیون نفر به خارج از کشور طی ۳۰ سال اخیر و اختلاس‌های نجومی، مردم را با آسیب‌های اجتماعی و روانی جدی مواجه کند. در حالی که مطابق گزارش‌های رسمی ۲۲ درصد از کل جمعیت ایران فاقد هرگونه درآمد ثابت بوده و حتی تحت پوشش کمک‌های حداقلی کمیته امداد و بهزیستی نیستند این شاخص در شهر اصفهان ۲۳ درصد است. از این گذشته در شهرستان‌های استان اصفهان که اتفاقا وابستگی معیشتی زیادی به آب دارند، هر روز بر تعداد فقرا اضافه می‌شود؛ به طوری‌که بین ۳۰ تا ۳۵ درصد از جمعیت ساکن در شهرستان‌های این استان در فقر مطلق به سر می‌برند؛ بیش از یک‌چهارم اهالی این شهر‌ها فاقد هرگونه درآمد ثابتی هستند و برخی از آن‌ها با مستمری‌های حداقلی کمیته امداد و بهزیستی زندگی می‌کنند.تنگ‌تر شدن حلقه خودی‌ها در حکومت، عدم درک منافع ملی، عدم شناخت موقعیت حساس کشور، هموار شدن راه نظامی‌ها در همه عرصه‌های حاکمیتی حتی در خدمات اجتماعی و‌فرهنگی، نازل شدن سطح سواد مدیریت کشور، حتی عجز در گفتار معمول در سطح مدیران ارشد، دستگاه حاکمه را تهی از هر گونه کارآمدی کرده، به گونه‌ای که از مدیریت آب و انرژی و صنعت و تولید و آموزش و هر امری عاجز است. چنین ساختار سراسر بحرانی فساد را تشدید کرده و منابع را هدر داده است. ساختار اینک خود تبدیل به بحران شده است. بحران در نظام‌حکمرانی امکان پاسخ دهی را ناممکن و خروج از بحران را بیش از همیشه دشوار ساخته است و به این ترتیب راهی جز تغییر نیست.زمان کوتاه است و دغدغه‌مندان ایران بس نگران. از این رو با آنکه حکومت با سلطه‌گری و نظامی‌گری بر حفظ وضع موجود پا می‌فشرد، ما به عنوان فعالان سیاسی و اجتماعی و حقوق بشری با اعتقاد به استقلال کشور و پاسداری از منافع ملی و نیز جمهوریت مبتنی بر دموکراسی و عدالت اجتماعی از حکومتگران می‌خواهیم ضمن آزادی سریع بازداشت شدگان و پیگرد قانونی عاملین و آمرین حمله به کشاورزان و مردم معترض در بستر زاینده رود و دلجویی از افراد زخمی و مجروح به ویژه از ناحیه چشم و جبران خسارات وارده با آنان، پیش از آنکه روند فروپاشی بیش از این به نقطه پایانی نزدیک شود، به تغییرات بنیادین و ساختاری از جمله در قانون اساسی و در مسیر دمکراتیزه شدن نظام حکمرانی تن دهد تا کشور در دام شورش‌های خشن، ناامنی و واگرایی و تهدید بیگانه قرار نگیرد. باشد که عقل در لحظاتی بر خشم فایق آید. ۱۴۰۰/۰۹/۱۴ابراهیم خوش سیرت – ابراهیم ملکی – ابوالفضل قدیانی – احسان رضایی – احسان شریعتی – احمد صیامپور – احمد معصومی – احمد منتظری – احمدرضا اسدی – اصغر ممبینی – اعظم جعفری – افسانه جعفری – اقدس محمدی – امیرحسین مرتضایی – آروین خادم مولا – باقر بختیار – بهزاد حق‌پناه – بهمن رضاخانی – بهنام چگینی – بیژن گل‌افرا – پدرام فرهادی‌فر – پروانه سلحشوری – پرویز زندی نیا – تقی شامخی – ثریا زرین کمر – جلال رنجبران – جواد رحیم پور – جواد وفایی – حسن اسدی زید آبادی – حسین ثاقب – حسین رفیعی – حسین سربندی – حسین فرزین – حسین فلاح – حسین گودرزی – حسین مجاهد – حعفر زمانی – حمید آصفی – حمید محمدنژاد – حوریه خانپور – خسرو دلیرثانی – رحمان کار گشا – رسول ذوالفقاری – رسول شاهرخ – رضا اقاخانی – رضا دبیر – رضا رحیمی – رضا کشاورز – رضا مالکی – رضارئیس طوسی – رضاممبینی – رقیه زارع پور حیدری – رویا بلوری – رویین عطوفت – ریحانه موسوی – زهرا اقاخانی – زهرا باجلان – سعید خسروی – سعید فرمد – سعید مدنی – سمانه گلاب – سوده صفوی – سیاوش حاتم – سید ابوذر علوی – سید احمد مجیدی – سیّد امیر خرّم – سید رضا حسینی امین – سید علی سادات حسینی – سید محمد سیف زاده – سید محمود باقری – سید یعقوب آل شفیعی فومنی – سیداحسان میرلوحی – سیدعبدالرسول موسوی – سیده سمیه علوی – سیده لیلا علوی – سیده مینا علوی – سینا نوربخش – شاداب رضواني – شکوه سید علی اکبر – صدیقه دانشمندی – صدیقه وسمقی – طاهره طالقانی – عباس افبالی – عباس پیمانی – عبدالحسین خدادادی – عبدالفتاح سلطانی – عبدالله مومنی – عبدالله ناصری طاهری – عفت حسینی – علی اکبر باغانی – علی پیرای – علی سلطانی – علی شاهزیدی – علی شیخ السلامی – علی طهماسبی – علی فرید یحیایی – علی محمد فراهانی – علی موسوی – علیرضا بهشتی شیرازی – علیرضا رجایی – علیرضا عبدی – علیرضا قمی – علیرضا همتی – غنی جرجانی – فاطمه چاوش زاده – فاطمه حسنی – فاطمه طاهری – فاطمه گوارایی – فتح اله حنیف زاده – فرامرز خداشناس – فرانک چالاک – فرزانه افشاری – فرشاد نوروزیان – فهیمه اسکندری – فهیمه افشاری – فیروزه صابر – قربان بهزادیان نژاد – کمال اطهاری – کیارش کاظمی – لاله شاکری – لیلا نوروزی – ماندانا عبدالله پور – مجتبی بدیعی – مجید زرگرنژاد – محترم رحمانی – محمد افشار – محمد رضایی – محمد محمدی اردهالی – محمد موسوی – محمدامین‌هادوی – محمدرضا کا خانه چین – محمدسعید حنایی‌کاشانی – محمدلطیف عباس‌پناه – محمود دردکشان – محمود عمرانی – محمود وجدانی – مرتضی امینی – مرتضی سالم – مسعود باستانی – مصطفی محب کیا – معصومه دهقان – ملیحه باجلان – ملیحه دردکشان – ملیحه صندوقداران – منصور حسین زاده – منیژه فتحی – مهتاب ممبینی – مهدی حاجی اسماعیلی – مهدی زمانی – مهرداد جهانگیری – مهرگان وثوق – مهری حسن پور – مهسا تاجیک – مهناز جنگجو – میرزا محمد مهرابی – ناصر علیجانی – نظام الدین قهاری – وجیهه دردکشان – وحید نجفیان -هاشم آقاجری -هاشم باروتی – الهه رضا قلی – یونس رستمی.
