به دنبال انتشار اخباری مبنی بر اخراج دو استاد علوم انسانی از دانشگاه‌های شهید بهشتی و صنعتی شریف تهران، وزارت علوم در واکنش به یکی از این موارد می‌گوید که ”نامه اخراج” را هنوز از دانشگاه دریافت نکرده است.
شماری از دانشگاهیان و برخی از رسانه‌های داخلی روز جمعه ۱ بهمن (۲۱ ژانویه) از اخراج محمد فاضلی، استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه شهید بهشتی و آرش اباذری، استاد فلسفه در دانشگاه صنعتی شریف تهران خبر دادند.
رئیس مرکز جذب وزارت علوم روز ۲ بهمن ماه (۲۲ ژانویه) در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا در واکنش به خبر اخراج محمد فاضلی از دانشگاه شهید بهشتی گفت: «جذب یا اخراج هیئت علمی در دانشگاه‌ها دلبخواهی نیست و هر تصمیمی در این خصوص باید براساس قانون باشد».
محمد خلج امیرحسینی با بیان اینکه ”هر تصمیمی” درباره اخراج و یا جذب هیئت علمی باید از سوی دانشگاه به وزارت علوم ارسال شود، افزود که «هنوز در خصوص اخراج استادی از دانشگاه شهید بهشتی نامه‌ای دریافت نکرده‌ایم».
او در عین حال یادآور شد که چنانچه عضوی از هیئت علمی ”از قواعد و شرایط عدول کند”، براساس قانون ”هر تصمیمی” از سوی دانشگاه ”امکان‌پذیر” است.
در همین روز، دانشگاه شهید بهشتی با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد که همکاری این دانشگاه با دکتر فاضلی «به دلیل عدم انجام تکالیف مقرر در آئین‌نامه استخدامی تمدید نشده است» چرا که «پرونده وی مورد تایید هیئت اجرایی جذب دانشگاه، قرار نگرفت».
این اطلاعیه در پایان می‌افزاید که رأی صادر شده، «قابل اعتراض در هیئت‌های اجرایی جذب دانشگاه و وزارت علوم و همچنین در مراجع قضایی مربوطه است».
در همین حال، محمد فاضلی با تایید خبر اخراجش از دانشگاه شهید بهشتی، گفت: «حکم، جدید نیست و مربوط به ۱۵ شهریور است».
به گزارش پایگاه خبری جماران، او با اشاره به تلاش خود و ”جمع محدودی” برای پیگیری و حل این ”مساله”، افزود: «لیست کلاس‌های ترم جدید را که بدون کلاس‌های من منتشر کردند، دانشجویان فهمیده بودند».
فاضلی روز ۲۱ دی ماه در صفحه شخصی خود در توییتر نیز مطلبی نوشته بود که حالا به نظر می‌رسد، اشاره‌ای به موضوع اخراج‌اش از دانشگاه شهید بهشتی است.
او نوشته بود: «یکی از بدترین لحظات در تاریخ هر ملتی لحظه‌ای است که در مقابل تعجب از هر کار ناشایستی، خلق‌الله بگویند: تو غیر از این انتظار داشتی؟
در همین خصوص، رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران در گفت‌وگویی که در شماره روز شنبه ۲ بهمن، روزنامه شرق منتشر شد، گفت که «بحث اخراج دکتر فاضلی از دانشگاه شهید بهشتی از شهریور امسال مطرح بود».
حسین سراج‌زاده با بیان اینکه «ظاهرا برای ترم پیش‌رو برای دکتر فاضلی درس نگذاشتند»، نتیجه گرفت که اخراج فاضلی از دانشگاه شهید بهشتی ”قطعی” است.
آرش اباذری؛ اخراج به خاطر امضای ”نامه” در سال ۱۳۸۸؟
از دانشگاه صنعتی شریف تهران هم خبر می‌رسد که آرش اباذری، استاد فلسفه از این دانشگاه اخراج شده است.
آرش اباذری سال ۲۰۱۷ مدرک دکترای خود را در رشته فلسفه، از دانشگاه جانز هاپکینز ایالات متحده آمریکا دریافت کرد.
مقام‌های وزارت علوم تاکنون درباره اخراج او از دانشگاه صنعتی شریف اظهارنظری نکرده‌اند.
با این حال، ابراهیم آزادگان، رییس گروه فلسفه علم دانشگاه صنعتی شریف روز ۲ بهمن ماه در گفت‌وگو با وبسایت انصاف‌نیوز با اشاره به ارسال پرونده اباذری به وزارت علوم در سال ۱۳۹۷ گفت: «بعد از یکسال به ما گفتند که دکتر اباذری بخاطر نامه‌ای که در سال ۱۳۸۸ در اینترنت امضا کرده بوده، صلاحیت ندارد… وزارت علوم گفت ایشان باید نامه‌ای بنویسد و بگوید به آن نامه‌ای که امضا کرده اعتقادی ندارد».
آزادگان با بیان اینکه اباذری «اساسا آن نامه را در ۱۳۸۸ امضا نکرده بود» افزود با وجود اینکه این استاد فلسفه هم «برایشان این نامه را نوشت» اما پس از یک سال «دوباره اعلام کردند که ایشان صلاحیت ندارد».
او با اشاره به تلاش‌های یکی از اعضای سابق شورای عالی انقلاب فرهنگی برای کنار گذاشتن آرش اباذری از دانشگاه صنعتی شریف افزود که مجموعه اعتراض‌های این دانشگاه به ”رد صلاحیت” اباذری، بی‌نتیجه ماند.
در خبری دیگر در همین خصوص، محمود صادقی، عضو پیشین مجلس شورای اسلامی، بخشنامه جدید شورای عالی انقلاب فرهنگی را در صفحه شخصی خود در توییتر منتشر کرد.
بر اساس این بخشنامه به تاریخ ۲۸ مهرماه سال جاری، مسئولیت بررسی «صلاحیت‌های علمی و عمومی و انتخاب اصلح متقاضیان» اساتید دانشگاه‌ها، به هیئت‌های اجرایی جذب هیئت علمی سپرده شده است.
این بخشنامه به امضای ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور و رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده است.
صادقی در توییتر خود درباره این بخشنامه، می‌نویسد: «با این مصوبه، همسان‌سازی واقعی انجام خواهد شد. همه باید همسان فکر کنند».
گفتنی است اخراج اساتید دانشگاهی در جمهوری اسلامی از سابقه دیرپایی برخوردار است. از جمله در دولت محمود احمدی‌نژاد نیز شماری از اساتید به دلایل سیاسی و گاه نامشخص از تدریس در دانشگاه‌ها منع شدند.
در نخستین سال‌های پس از انقلاب ۱۳۵۷ و به طور مشخص، در جریان انقلاب فرهنگی بین سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۲ نیز بسیاری از اساتید و دانشجویان به دلایلی از جمله ارتباط با حکومت پیشین، غرب‌زدگی و مخالفت با انقلاب، از دانشگاه اخراج شدند.