در دومین روز اعتصابات کارگران صنعت نفت ایران، کارگران پروژه‌ای پتروشیمی آبادان به جمع اعتصاب‌کنندگان پیوستند. پتروشیمی بوشهر، هنگام و دماوند در عسلویه، همچنین پتروشیمی‌های کنگان و فاز دوم پالایشگاه آبادان از روز دوشنبه ۱۸ مهر ماه، در حمایت از اعتراضات گسترده مردمی، اقدام به اعتصاب کردند. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت اعلام کرد: دست‌کم یازده کارگر معترض در جریان اعتصابات روز دوشنبه عسلویه بازداشت شدند.
در دومین روز اعتصاب کارگران صنعت نفت و همزمان با اعتصاب کارگران پروژه‌ای پتروشیمی آبادان، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت اعلام کرد: دست‌کم ۱۱ نفر از کارگران پروژه‌ای، روز دوشنبه ۱۸مهر، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
هویت بازداشت‌شدگان بر اساس اطلاعات منتشر شده به این شرح است: مهدی جهانبخشی، علی محمودی، هادی مولایی، نورعلی بهادری، فرید کوراوند، کامبیز مهمدی، شاهین نجفی، احمد پور، فرشید مرادی، علی شاپوری و امید کوراوند.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده، روز سه‌شنبه ۱۹مهر، کارگران پروژه‌ای شاغل در پتروشیمی آبادان از ساعات اولیه صبح دست به اعتصاب زده و در برابر یکی از راه‌های ورودی این پالایشگاه تجمع کردند.
اعتصاب‌کنندگان اعلام کردند: «اعتصاب امروز (سه‌شنبه) ما کارگران در تداوم اعتصاب نیروهای پروژه‌ای صنعت نفت در حمایت از خیزش مردمی شکل گرفته است».
اعلام «همبستگی» با اعتصابات «نیاز فوری جنبش»
شورای سازماندهی اعتراضات صنعت کارگران پیمانی نفت و سندیکای کارگران هفت‌تپه، در فراخوان‌های خود، از «اعتراض و خیزش خیابانی دختران و پسران مبارز ایران» که با شعار «زن، زندگی، آزادی»، « برای رهایی از ستم، اختناق و تبعیض»، «کوچه‌ها و خیابان‌ها را به لرزه درآوردند»، اعلام حمایت کردند.
سندیکای کارگران هفت‌تپه، ضمن اشاره به «اولین جرقه اتحاد و همبستگی با حضور پرشور کارگران پروژه ای شاغل در پتروشیمی بوشهر، پالایشگاه آبادان و در عسلویه در روز ۱۸ مهر ماه»، خواستار «همبستگی کارگران» در حمایت از «فرزندان، خواهران و برادران خود در کف خیابان» شد و این همبستگی را «نیاز فوری این جنبش» برشمرد.
شورای سازماندهی اعتراضات صنعت کارگران پیمانی نفت نیز بار دیگر ضمن اعلام همبستگی با «اعتراضات مردمی»، به متنی که ناشی از «جوهر اعتراض کارگران صنعت نفت» بوده و «سال‌ها بر آن‌ها تحمیل» شده است، تاکید کرد.
اشاره این شورا به متنی است که این روزها با استفاده از عبارت «برای» در میان کارگران رواج یافته است: «برای اتوبوسهای اسقاطی، برای زندگی حیوانی، برای خوابگاه ساسی، برای غذاهای آلوده، برای شرجی ها، برای ساعتی که اعلام میکنن اضافه کاری، برای صبح قبل بوق سگ، برای چکی که هرگز پاس نشد، برای بیمه‌ای که واریز نشد، برای ساعتی که لرزشت از لرزش اتوبوس بیشتر بود، “برای نیروهای پروژه، برای اینها فردا اعتراضمان را نشان میدهیم».