اعتراضات ایرانیان خارج از کشور علیه جمهوری اسلامی، به ویژه سرکوب اعتراضات داخل ایران و همچنین بازداشت و اعدام معترضان، با برگزاری تجمع‌هایی در شهرهای مختلف جهان ادامه دارد.
گروه‌هایی از ایرانیان روز شنبه ۲۶ آذر در شهرهای مختلف آمریکای شمالی و اروپا و همچنین استرالیا تجمع یا تظاهرات اعتراضی برگزار کردند.
واشینگتن‌دی‌سی، لس آنجلس، سن خوزه و شیکاگو (در آمریکا)، تورنتو و مونترال (کانادا) وین (اتریش)، پاریس (فرانسه)، لندن، منچستر و بیرمنگام (بریتانیا)، پراگ (جمهوری چک)، هامبورگ، دوسلدورف، مونیخ، برلین و هایدلبرگ (آلمان)، ملبورن (استرالیا)، مادرید (اسپانیا)، بولونیا (ایتالیا) کپنهاگ (دانمارک)، گوتنبرگ و استکهلم (سوئد) از جمله شهرهایی بود که در آن تجمع ایرانیان خارج از کشور در روز شنبه برگزار شد.
در تجمع مقابل سفارت جمهوری اسلامی در وین پایتخت اتریش، حاضران خواستار بسته شدن این سفارتخانه شدند و همچنین شعارهایی مانند «مرگ بر حکومت بچه‌کش» و «قسم به خون یاران، ایستاده‌ایم تا پایان» سر داده شد.
همچنین دیروز در پراگ، پایتخت جمهوری چک، در تجمع گروهی از دانشجویان در اعتراض به سرکوب معترضان در ایران که به‌دعوت رئیس دانشگاه بین‌المللی کارل (چارلز) برگزار شد، حاضران سرود «برای» خواندند و حمایت خود از مردم ایران را اعلام کردند.
خانم میلِنا کرالیچکووا، رئیس دانشگاه که قبلاً هم از معترضان در ایران و به‌خصوص دانشجویان حمایت کرده بود، در بیانیه‌اش نوشت: «مردم و دانشجویان ما هم ۳۳ سال پیش برای آزادی برخاستند. بی‌اعتنایی به وضعیت‌های خطیر نه تنها در جهان بلکه در اطراف ما هم راه را برای شر هموار می‌کند.»
در تجمع ایرانیان در مادرید نیز شرکت‌کنندگان علیه کشتار و سرکوب معترضان شعارهایی چون «هر یک نفر کشته شه، هزار نفر پشتشه» سر دادند.
در دیگر تجمع‌ها نیز حاضران پلاکاردهایی در دست داشتند و شعارهایی در همبستگی با اعتراضات ایران و همچنین علیه سرکوب این اعتراضات سر دادند.
تداوم اعتراضات ایرانیان خارج از کشور در حالی است که اسماعیل خطیب، وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی، ایرانیان معترض خارج از کشور را نیز تهدید کرده است.
او بار دیگر با «اغتشاش» خواندن اعتراضات، گفته است: «هر کسی که در آسیب‌رسانی، آشوب و اغتشاش علیه ملت و مردم نقش داشته است، در هر کجای کشور یا دنیا باشد، باید جزای آن را ببیند.»
علاوه بر برگزاری تجمع‌های اعتراضی، بسیاری از سیاستمداران خارجی با اقداماتی چون پذیرفتن «کفالت سیاسی» معترضان بازداشت‌شده، حمایت خود را از اعتراضات ایران اعلام کرده‌اند.
دولت‌های غربی نیز با تحریم‌هایی عوامل و نهادهای مسئول در سرکوب اعتراضات ایران را تحریم کرده‌اند.