ترجمه و نگارش….شورش محی
منبع//کانون دفاع از دموکراسیfdd//آندریا استریکر
جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا پیش از مجمع عمومی سازمان ملل متحد در پاییز گذشته اعلام کرد: «ما اجازه نخواهیم داد ایران به سلاح هسته‌ای دست یابد.»اما آیا بایدن بر مقابله با ایران هسته ای مصمم است?
این سخنان قوی را با رویکرد واشنگتن در نشست این ماه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، وناظر هسته‌ای سازمان ملل متحد مقایسه کنید. با وجود اینکه آژانس در ماه فوریه هشدار داد که جمهوری اسلامی اورانیوم را تا حدی نزدیک به تسلیحات اتمی غنی‌سازی کرده است، غرب ترجیح داد ایران را محکوم نکند. واشنگتن تنها تهران را مورد انتقاد قرار داد و اقدامات آن را «هشداردهنده» خواند و اعلام کرد که رژیم آخوندی «باید تضمین کند که چنین حادثه‌ای دیگر هرگز تکرار نشود». فرانسه، بریتانیا و آلمان (“E3”) اقدام ایران را “یک تشدید بی سابقه و بسیار شدید” ارزیابی کردند. هیئت 35 کشوری آژانس می توانست یک جدول زمانی برای همکاری ایران وضع کند. می توانست پرونده تهران را برای تحریم به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع دهد. با این حال، بایدن جهان آزاد را در انجام… هیچ عکس العملی رهبری کرد.
با ناکامی در مجازات رژیم ایران، آمریکا و متحدان اروپایی‌اش تنها پیشرفت هسته‌ای جمهوری اسلامی را تشویق می‌کنند و در نتیجه خطر دخالت غرب در جنگ دیگری در خاورمیانه را دامن میزنند. آنها باید به سرعت با فشاربه مهار و بازدارندگی پیشرفت‌های جمهوری اسلامی بپردازند تا مبادا غرب به زودی با رژیمی روبرو شود که آخرین گام‌ها را برای رسیدن به بمب اتمی طی می‌کند.
بیش از دو سال است که ایران با مشارکت در مذاکرات بی‌ثمر با غرب، به یک سری پیشرفت‌های هسته‌ای بی‌سابقه دست یافته است. رویکرد هشداردهنده تهران برای نقض تعهدات منع اشاعه، ظاهراً غرب را فلج کرده است زیرا واشنگتن، پاریس، لندن و برلین به امیدهای شکست خورده دیپلماسی برای جلوگیری از پیشرفت ایران چسبیده اند.
رژیم تهران اکنون توانایی تولید اورانیوم غنی‌شده با کاربرد نظامی برای سلاح هسته‌ای را ظرف 12 روز پس از تصمیم‌گیری برای این کار جمع‌آوری کرده است و می‌تواند در عرض یک ماه برای چهار سلاح دیگر اقدام کند. دولت بایدن و حامیان توافق هسته ای 2015 با ایران، خروج دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا از این توافق را در سال 2018 مقصر می دانند. با این حال، بسیاری از اقدامات فاحش هسته‌ای ایران پس از انتخاب بایدن و تلاش‌های او برای احیای مجدد توافق رخ داد.
در سال‌های 2021 و 2022، تهران نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را محدود کرد، قابلیت‌های هسته‌ای خود را در زیر کوه‌ها سخت‌تر کرد، هزاران سانتریفیوژ غنی‌سازی اورانیوم سریع را نصب کرد، اورانیوم را ابتدا تا 20 درصد و سپس تا 60 درصد غنی‌سازی کرد و مواد مورد استفاده در تسلیحات هسته‌ای را تولید کرد. در ماه ژانویه، در تاسیسات زیرزمینی فردو ایران، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی غنی‌سازی رژیم را تا حدود 84 درصد، با کاربرد تسلیحات اتمی شناسایی کرد.
ایران احتمالاً دانش ارزشمندی در تولید اورانیوم نزدیک به درجه تسلیحاتی به دست آورده است. اما شاید نگران‌کننده‌تر این است که به عدم تمایل جامعه بین‌المللی برای واکنش به این گام‌ها اشاره کرده است.
به مدت چهار سال، تهران همچنین در تحقیقات جداگانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره سایر نقض‌های خود از معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای که شامل استفاده اعلام‌نشده از مواد هسته‌ای و کار تسلیحات اتمی است، سنگ تمام گذاشته است. مانع تراشی ایران بر آزادی رژیم برای انجام فعالیت های حساس که تحت فشار غرب و نظارت بین المللی کنترل نشده است، تاکید می کند.
با دنبال کردن رویکردی بدون فشار با جمهوری اسلامی، غرب به طور قابل توجهی گزینه‌های خود را برای واکنش در صورت اقدام ایران برای دستیابی به تسلیحات اتمی و در عین حال افزایش خطرات جنگ محدود کرده است.
ایران می‌تواند دسترسی بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به سایت زیرزمینی غنی‌سازی فردو را به تأخیر بیندازد یا مانع از آن شود و از تعهدات خود در زمینه منع اشاعه «مخفیانه خارج شود» و اورانیوم درجه‌بندی تسلیحاتی را در دید آشکار تولید کند.
و از آنجایی که ایالات متحده و اروپا به کاهش نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در سایت‌های تولید سانتریفیوژ در سال 2021 واکنش چندانی انجام ندادند، رژیم به راحتی می‌توانست چند صد سانتریفیوژ سریع را در یک کارخانه غنی‌سازی مخفی ذخیره کند و سپس ذخایر اورانیوم غنی‌شده خود را به چنین مکان‌هایی منتقل کند. در هر صورت، تهران زرادخانه هسته‌ای خود را در یک سایت مخفی دیگر، از جمله یکی از بسیاری از مکان‌هایی که در اعماق کوه‌ها مدفون شده و در برابر حملات نظامی مستحکم شده است، خواهد ساخت.
اگربایدن یا جانشین او با زمان اندک و اطلاعات محدود برای اقدام به منظور جلوگیری از آزمایش یک بمب هسته ای توسط ایران روبرو شوند تنها دو گزینه نامطلوب ممکن است وجود داشته باشد: حملات نظامی دراماتیک به تأسیسات ایران یا موافقت با تهران مجهز به سلاح هسته ای.
در عین حال، انفعال غرب نیز خطر حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران را افزایش می‌دهد. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، درباره برنامه هسته ای ایران هشدار داده است: «هرچه بیشتر صبر کنید، [اقدام نظامی] سخت تر می شود. ما خیلی منتظر بودیم.» اورشلیم ممکن است مجبور شود در حوالی انتخابات ریاست جمهوری 2024 ایالات متحده اقدام کند، زمانی که بایدن یا جانشین احتمالی او با فشار داخلی قابل توجهی برای کمک مواجه شود.
بعید است که حمله اسرائیل یک رویداد باشد، اما یک کارزار چند ماهه برای تنزل دادن توانایی‌های تهران مملو از خطرات تشدید تنش است. ایران و نیروهای نیابتی آن مطمئناً با استفاده از موشک، راکت و هواپیماهای بدون سرنشین، مردم اسرائیل را بمباران بی‌سابقه‌ای خواهند کرد. در پایان، واشنگتن احتمالاً برای توقف خونریزی به درگیری کشیده خواهد شد.
خوشبختانه یک راه میانه بین گزینه های نظامی و ایران هسته ای وجود دارد. واشنگتن و متحدانش زمان دارند تا مسیر خود را تغییر دهند و احتمالاً از این سناریوها جلوگیری کنند – اما فقط در صورتی که به زودی اقدام کنند.
دولت بایدن و شرکای آن باید فشار اقتصادی و مالی گسترده ای را بر تهران تحمیل کنند و روشن کنند که اگر ایران به سمت شکست هسته ای حرکت کند، اقدامات بیشتری در راه است. چنین کمپینی باید شامل تحریم‌های واردکننده و تسهیل‌کننده صادرات نفت ایران و ممنوعیت حمل‌ونقل به چین، سوریه و سایر کشورها باشد. واحد پول ایران، ریال، به شدت در حال سقوط است و رژیم در داخل تحت فشار است، به این معنی که تحریم های تشدید شده غرب شانس خوبی برای بازدارندگی ایران از گام های بعدی هسته ای دارد.
غرب همچنین باید “بازگشت” تحریم های شورای امنیت سازمان ملل را که با قطعنامه سازمان ملل مرتبط با توافق هسته ای 2015 لغو شده است، اعمال کند. استناد به عقب‌نشینی فواید اضافی را در غیرقانونی کردن کمک‌های موشکی و پهپادی ایران به روسیه و ایجاد یک مبنای قانونی برای سایر کشورها برای ممانعت از فعالیت‌های تهران به همراه خواهد داشت.
بعلاوه، اگر غرب تهدید معتبرتری برای استفاده از زور علیه برنامه هسته‌ای ایران نشان دهد، ممکن است تهران به طور کامل از دست زدن به آن منصرف شود. رژیم آخوندی نگران حمله نیروهای نظامی غربی به دارایی‌های اتمی آن است، به این معنی که آمریکا و اسرائیل باید با نشان دادن منظم قابلیت‌های حمله مشترک، به تعمیق این ترس‌ها ادامه دهند. ایالات متحده همچنین باید تمام آنچه را که برای تهدید توانایی حمله و موفقیت لازم دارد، در اختیار اورشلیم قرار دهد.
بایدن همچنین باید قانع‌کننده‌تر در مورد استفاده احتمالی از زور برای جلوگیری از شکست ایران صحبت کند. از آنجایی که استراتژی دولت متمرکز کردن توجه و منابع در اروپا برای مقابله با تهاجم روسیه به اوکراین و در اقیانوس هند-پاسیفیک برای مقابله با ظهور چین بوده است، دشمنان ایالات متحده مانند تهران در مورد اراده آمریکا برای استفاده از زور علیه دشمنان ضعیف‌تر دچار کمبود ترس هستند.
بایدن گفته است که اجازه نخواهد داد ایران با نظارت او هسته ای شود، اما به نظر می رسد با رسیدن ایران به آستانه هسته ای، ناامیدانه با دیپلماسی پیوند خورده است. آمریکا و متحدانش باید از همه ابزارهای موجود برای مجازات تهران و جلوگیری از برداشتن گام های نهایی استفاده کنند. شکست در رویارویی با ایران قبل از محدود شدن گزینه های بایدن می تواند به این معنا باشد که آمریکا بی جهت وارد جنگ دیگری در خاورمیانه خواهد شد.