۲۹ شهریور ۱۴۰۱ و در چهارمین روز از خیزش انقلابی ژن، ژیان، ئازادی در کردستان، به دنبال قتل حکومتی ژینا-مهسا امینی اعتراضات مردمی گسترده به شهرهای زیادی در کردستان و ایران رسیده بود.
سقز، سنندج، دیواندره، دهگلان، بوکان، کرمانشاه، ایلام، مریوان، مهاباد، آبدانان، بانه، قروه، سردشت، ارومیه و نقده در کردستان صحنه اعتراضات مردمی بودند و جمهوری اسلامی از همان روز‌های اول با شلیک گلوله دست به سرکوب اعتراضات زد و شمار کشته‌شدگان طی دو روز به ۷ تن رسید.
مینو مجیدی اهل کرمانشاه، رضا شهپرنیا اهل کرمانشاه، فرجاد درویشی اهل ارومیه و زکریا خیال اهل پیرانشهر از جانباختگان ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ بودند.
در این گزارش و در سالگرد قتل حکومتی این چهار جانباخته ضمن پرداختن به رویداد کشته‌شدن آنها، به فشار و تهدید نهادهای امنیتی به خانواده این جانباختگان نیز اشاره شده است.
قتل حکومتی مینو مجیدی، ۶۲ ساله؛
مینو مجیدی، معترض اهل قصرشیرین و ساکن کرمانشاه اولین زنی است که در جریان خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی بر اثر شلیک نیروهای سرکوبگر جان خود را از دست داد. به او از فاصله یک تا دو متری ۱۶۷ گلوله ساچمه فلزی از پشت سر تا کمر توسط نیروهای سرکوبگر یگان ویژه شلیک شد.
مسئولان حکومتی از همان اوایل قتل او را به «منافقین» نسبت دادند.
نهادهای سرکوبگر-امنیتی در مراسم چهلم مینو مجیدی به مردم شلیک کردند و تعداد زیادی را بازداشت کردند. خانواده روز بعد در محاصره خانگی نیروهای امنیتی و لباس شخصی مراسم چهلم را برگزار کردند.
مینو مجیدی فرزند وجیهه قویدل و وحید مجیدی و متولد بیستم تیرماه ١٣٣٩ در قصرشیرین است. او بعد از انقلاب ۵۷ از حق تدریس محروم شده بود.
مهسا پیرایی در مورد مادرش می‌گوید؛ مادرم با خواست خود در اعتراضات شرکت کرده بود و حتی در جواب پدرم که گفتند نرو مادرم گفته بود اگر من نروم، تو نروی، پس جوان‌های مردم بروند و کشته شوند.
قتل حکومتی رضا شهپرنیا، ۲۲ ساله؛
۲۹ شهریور ۱۴۰۱ رضا شهپرنیا، ۲۲ ساله در تجمعات اعتراضی کرمانشاه در خیابان “خرم” با اصابت بیش از ۱۰۰ گلوله ساچمه‌ای به بدن خصوصا چشم‌ها، دندان‌ها و قفسه سینه جان باخت. در گواهی فوت رضا شهپرنیا دلیل مرگ، «آسیب احشا داخل قفسه سینه، شکم، ریه، قلب و کبد … با اصابت جسم پرتابه‌ای مدور یا ساچمه…» اعلام شده است.
خانواده رضا شهپرنیا پس از دو روز توانستند پیکر فرزندانشان را در باغ فردوس کرمانشاه به خاک بسپارند و تا یک روز در بیمارستان و بازداشتگاه‌ها دنبال خبری از او بودند.
در مراسم چهلم رضا شهپرنیا حضور نیروهای سرکوبگر-امنیتی چنان پررنگ بوده که عملا از برگزاری مراسم ممانعت کرده و امروز ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ و در سالگرد این جانباخته به‌دلیل فشار نهادهای امنیتی خانواده از برگزاری مراسم سالگرد محروم است.
رضا شهپرنیا یک خواهر دوقلو به نام نرگس دارد و تنها پسر خانواده‌شان بود.
قتل حکومتی فرجاد درویشی، ۲۳ ساله؛
فرجاد درویشی ٢٣ سالە و اهل روستای بالو از توابع ارومیه ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ در جریان تجمع اعتراضی در شهرک ولیعصر ارومیه بر اثر شلیک تعداد زیادی گلوله ساچمه‌ای نیروهای سرکوبگر-امنیتی به سینه، قلب و ریه‌ها از فاصله نزدیک جان خود را از دست داد.
مردم پیکر فرجاد را به بیمارستان منتقل کردند، اما جانباخته بود و نیروهای امنیتی از ورود مردم به بیمارستان ممانعت کردند. روز بعد پیکر فرجاد را به بالو منتقل شد، مردم بالو بسیار نارحت و بیش از ۸۰ درصد مردم برای تشییع جنازه به مسجد جامع بالو رفته بودند. مردم در مسجد و از همان ابتدا شروع به اعتراض و سردادن شعار مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر خامنه‌ای و شهید نمی‌میرد، کردند. در آرامستان هم مردم با همین شعارها پیکر فرجاد را تسلیم به خاک کردند.
در ادامه اعتراضات مردمی روستای بزرگ بالو به قتل حکومتی فرجاد درویشی دو تن دیگر در این روستا با سلاح‌های جنگی نیروهای سرکوبگر-امنیتی کشته شدند.
قتل حکومتی زکریا خیال، ۱۶ ساله؛
زکریا خیال ساعت ٢١:٣٠ شامگاه ۲۹ شهریور ١٤٠١ در جنب مدرسە شبانە‌روزی دخترانه در خیابان ٣٢ متری پیرانشهر بر اثر شلیک نیروهای سرکوبگر-امنیتی با سلاح کلاشینکوف و اصابت دو گلوله به ناحیه پشت، سینه و دست جان خود را از دست داد.
از همان ابتدا پیکر زکریا توسط نیروهای سرکوبگر ربوده شد و پدر وی نیز توسط مأموران آگاهی پیرانشهر بازداشت شد. مأموران پدر زکریا تهدید کرده بودند که اعلام کند احزاب کُردستانی عامل کشتن فرزند او هستند، اما او این خواسته نهادهای امنیتی را رد کرده و گفته بود نیروهای حکومتی عامل کشتن فرزندم هستند.
پیکر زکریا خیال در تاریخ ۳۱ شهریور ١٤٠١ تحت تدابیر شدید امنیتی به خاک سپرده شد. همچنین نیروهای سرکوبگر-امنیتی اجازه برگزاری مراسم چهلم زکریا خیال به خانواده وی ندادند و پدر زکریا در جریان مراسم بر اثر شلیک نیروهای سرکوبگر زخمی شد.
در ادامه خانواده زکریا خیال علیه نیروهای سرکوبگر اقدام به ثبت شکایت در دادگاه کرده‌اند اما تاکنون پاسخی را دریافت نکرده‌اند.
۲۷ تیر ۱۴۰۲ عوامل حکومتی اقدام به تخریب سنگ مزار زکریا خیال کردند.
زکریا خیال فرزند عثمان (سلیمان) خیال و آمنه عبدالله‌نژاد اقدم، او متولد سیزدهم آذرماه ١٣٨٤ در پیرانشهر است.
تنظیم؛ اوین مصطفی‌زاده