حسن نصرالله، رهبر گروه حزب الله لبنان، هنوز هیچ اظهارنظر علنی کاملی در مورد جنگ اسرائیل و غزه و درگیری در مرزهای لبنان نکرده است و تنها حضوری مختصر در رسانه‌های طرفدار حزب‌الله داشته است.
شخصیت‌های سیاسی در لبنان گفته‌اند غیبت نصرالله یک راهبرد عمدی است و یکی از صاحب‌نظران می‌گوید این ابهام، اسرائیل را «به وحشت می‌اندازد».
رسانه‌های طرفدار حزب الله از حملات فرامرزی این گروه به اسرائیل به عنوان یک موفقیت تاکتیکی که دشمن را «فلج» کرده است، تمجید کرده‌اند.
چهره‌های وابسته به گروه قدرتمند حزب الله لبنان که مورد حمایت ایران است، از غیبت علنی حسن نصرالله، رهبر این گروه، دفاع می‌کنند.
به رغم ادامه حملات مرزی بین اسرائیل و حزب‌الله که منجر به کشته شدن ده‌ها تن از نیروهای این گروه، که ۱۰ نفر از آنها از ۲۳ اکتبر تاکنون کشته شده‌اند، رهبر این جنبش که معمولاً اظهار نظر می‌کند، از زمان آغاز جنگ اسرائیل و غزه هیچ اظهارنظر علنی نکرده است.
وب‌سایت شبکه تلویزیونی المنار که سخنگوی حزب الله است در ۲۳ اکتبر به حسن نصرالله اشاره کوتاهی کرد و گفت که جبران باسیل، رئیس جنبش آزاد میهنی لبنان با او تماس تلفنی گرفته است.
در این برنامه با صاحب‌نظران درباره مسائل سیاسی و اجتماعی روز گفت و گو می‌کنیم.
در این گزارش آمده است که دو رهبر درباره «تحولات اخیر در لبنان و منطقه، به‌ویژه آن‌هایی که هدفشان حفاظت از لبنان و تقویت وحدت ملی است» گفت‌وگو کرده‌اند.
به نظر می‌رسد این تماس به عنوان بخشی از دیدارها و تماس‌های – عمدتاً حضوری – باسیل با تعدادی از رهبران لبنانی در مورد تحولات نظامی در جنوب لبنان، اسرائیل و غزه انجام شده باشد.
المنار تصویری از دیدار نصرالله با حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران در لبنان برای گفتگو درباره این جنگ در ۱۳ اکتبر منتشر کرد. اما رسانه‌های این گروه از زمان سخنرانی تلویزیونی او در ۳ اکتبر و چند روز قبل از شروع درگیری، هیچ اشاره‌ای به نصرالله نکرده‌اند.
عبدالله بو حبیب، وزیر امور خارجه لبنان در روزهای اخیر به رسانه‌های بین‌المللی یادآور شد که نصرالله هیچ بیانیه‌ای درباره این وضعیت نداده است و در عوض اسرائیل با دادن هشدارهای مکرر به لبنان، اوضاع را «تحریک» می‌کند.
او گفت حزب‌الله «جنگ نمی‌خواهد.»
در عین حال، حسن فضل الله یکی از اعضای برجسته ائتلاف ۸ مارس به رهبری حزب‌الله که نماینده پارلمان است به تلویزیون المیادین مدافع حزب الله در روز ۲۲ اکتبر گفت که نصرالله «ساعت به ساعت جریان درگیری را دنبال می‌کند» و «از طریق ارتباط مستقیم با فرماندهانِ در میدان، بر آن نظارت داشته و آن را مدیریت می‌کند.»
فضل‌الله گفت که «مقاومت» – اشاره به حزب الله – «برای هر احتمال و هر سناریویی آماده شده بود» و نصرالله «در قلب نبرد حضور» داشت.
فضل‌الله با اشاره به عدم حضور نصرالله در رسانه‌ها گفت که این «بخشی از مدیریت نبرد بر اساس خرد و شجاعت» است.
او افزود: «هر وقت سید نصرالله فکر کند که هدایت نبرد مستلزم ظاهر شدن اوست، این کار را انجام خواهد داد.»
«سیاست ابهام»
پیش از این در ۱۸ اکتبر، صادق النابلسی، پژوهشگر حامی حزب‌الله، به شبکه تلویزیونی الجدید گفت که نصرالله و حزب‌الله «سیاست ابهام» را اتخاذ کرده‌اند تا اسرائیل را «گیج کنند».
این شبکه به نقل از او گفت: «سکوت نصرالله اسرائیل را به وحشت می‌اندازد.»
این دیدگاه را یک مشاور سابق ناشناس دولت تکرار کرد. او در ۲۳ اکتبر به روزنامه مشهور النهار گفت که نصرالله تصمیم گرفته است سکوت کند تا «به اسرائیل اطمینان دهد» که گروهش وارد درگیری تمام عیار نخواهد شد.
این مفسران هیچ اشاره‌ای به این که حسن نصرالله ممکن است مشکل سلامتی داشته باشد نکردند.
رهبر حزب الله در اواخر سال ۲۰۲۲ چند هفته از انظار عمومی غایب بود و یک سخنرانی برنامه‌ریزی شده را لغو کرد و حساسیت برونشیت مزمن را دلیل ناخوشی خود اعلام کرد.
رسانه‌های طرفدار حزب الله میدان‌دار «دگرگونی» در میدان نبرد
رسانه‌های کلیدی حامی حزب‌الله همچنان به ارائه تصویری مثبت از عملیات برون مرزی این گروه علیه اسرائیل ادامه داده‌اند.
مقاله صفحه اول روزنامه الاخبار طرفدار حزب الله در ۲۴ اکتبر این گروه را مبارزان نبردی موفق علیه ارتش اسرائیل توصیف کرد که باعث «دگرگونی» در میدان نبرد شده و عدم تعادل در توانایی‌های نظامی دو نیرو را به چالش می‌کشد.
در این مقاله آمده است که مبارزان حزب‌الله در مرز جنوبی «نبرد [با اسرائیل] را با دقت بسیار بالا مدیریت می‌کنند» و به تلافی «بمباران روزنامه‌نگاران و غیرنظامیان» اسرائیل، حملات خود را «به تدریج تشدید می‌کنند».
در این مقاله همچنین نوشته شده است که این گروه به بیش از ۴۰ درصد از تجهیزات شناسایی اسرائیل در جبهه آسیب رسانده است که باعث شده است اسرائیل تا حد زیادی به هواپیماهای بدون سرنشین متکی شود.
این مقاله می‌گوید: «جنگنده‌های مقاومت توانسته‌اند نیروهای دشمن را ‘فلج کنند’ … تا جایی که افسران و فرماندهان از ترس مرگ در خودروهای نظامی، شروع به سفر با خودروهای غیرنظامی کرده‌اند.»