هزاران کرد از سراسر آلمان و اروپا در شهر کلن گرد هم آمدند و با برگزاری یک راهپیمایی، خواستار آزادی و پایان انزوای عبداللە اوجالان، رهبر زندانی حزب ممنوعه کارگران کردستان، توسط ترکیه شدند.
بر اساس گزارش رسانههای آلمان روز شنبه ١٧ فوریه (٢٨ بهمن)، هزاران کرد از سراسر آلمان و اروپا در شهر کلن گردهم آمدند و با برگزاری تجمع و راهپیمایی خواستار آزادی عبداللە اوجالان، رهبر در بند حزب کارگران کردستان (پکک) از زندان ترکیه شدند. این تجمع و راهپیمایی در بیست و پنجمین سالگرد دستگیری اوجالان سازماندهی شدە بود.
شرکتکنندگان ابتدا در کنار رودخانە راین تجمع کردند. مسیرهای راهپیمایی شامل دو پل و دە خیابان برای ساعاتی توسط پلیس مسدود شدە بودند.
شرکتکنندگان عکسهایی از عبدالله اوجالان، رهبر زندانی حزب کارگران کردستان در دست داشتند و شعارهایی در حمایت از او سر میدادند. همچنین بارها شعار “ژن، ژیان، ئازادی” در این راهپیمایی سر دادە شد.
پلیس شهر کلن یک روز پیشتر با اشارە بە مجوز درخواست شده از سوی سازماندهندگان، شمار شرکتکنندگان را ۱۵ هزار نفر تخمین زده بود. اما تصاویر و ویدیوهای منتشر شدە حضور احتمالی تعداد بیشتری را نشان میدهد.
آنهماری شوت، سخنگوی مطبوعاتی پلیس کلن، در اینبارە بە دویچە ولە فارسی گفت: «تخمین ما بر اساس درخواست سازماندهندگان بودە است. پلیس نمیتواند شمار شرکتکنندگان در این راهپیمایی را اعلام کند».
همزمان حضور گستردە نیروهای امنیتی از جملە صدها افسر و دەها خودروی پلیس و اورژانس قابل توجه بود.
آنهماری شوت در اینبارە بە دویچە ولە فارسی گفت: «بر اساس تجربیات گذشتە، میدانستیم کە موضوع حساس است و احتمال این وجود داشت کە شرکتکنندگان با مخالفان خود روبرو شوند. به منظور حفاظت از آزادی بیان، حق تجمع و با توجه بە حضور گستردە شرکتکنندگان، خود را آمادە کردە بودیم».
بە گفتە شوت، در هنگام عبور از پل سیورین، پنج نفر مصدوم شدەاند. او میگویند کە “شرکتکنندگان در راهپیمایی، از سمت چپ پل عبور میکردند و احتمالا به دلیل ازدیاد جمعیت، پل بە لرزش در آمد.”
این مقام پلیس میگوید کە در اثر لرزش پل سیورین، دستکم پنج نفر تعادل خود را از دست دادە و نیروهای امدادی مجبور شدەاند کە آنها را درمان کنند.
شرکتکنندگان در این راهپیمایی خواستار چە بودند؟
این تجمع و راهپیمایی بە مناسبت بیست و پنجمین سالگرد دستگیری عبداللە اوجالان، رهبر حزب ممنوعه پکک سازماندهی شدە بود. دولت ترکیه تقریبا سه سال است کە اوجالان را در انزوا قرار دادە و به وکلا و خانوادە او اجازه ملاقات ندادە است.
شرکتکنندگان خواستار پایان انزوا و آزادی عبداللە اوجالان، و از سرگیری مذاکرات صلح بودند. در همین حال از کشورهای اروپایی خواستە شد کە صدور تسلیحات بە ترکیه را قطع و با فشارهای دیپلماتیک آنکارا را تشویق بە بازگشت بە میز مذاکرە کنند.
همچنین آنها خواستار پایان حملات ترکیه بە مناطق خودگردان دمکراتیک شمال و شرق سوریه – روژآوا و اقلیم کردستان عراق شدند.
عبداللە اوجالان، سیاستمدار، نظریهپرداز کُرد اهل ترکیه و نیز بنیانگذار حزب کارگران کردستان است. او در ۱۵ فوریه ١٩٩٩ در کشور کنیا و طی همکاری اطلاعاتی سازمان اطلاعات و امنیت ملی ترکیه و آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) دستگیر و بە ترکیه منتقل شد.
او کە از آن زمان تا کنون در زندان جزیرە خالی از سکنە امرالی بە سر میبرد، در ترکیه بە اتهام “قیام مسلحانه و قتل شهروندان” محاکمە و بە اعدام محکوم شد. اما با توجه بە لغو اجرای حکم اعدام در ترکیه، عملا حکم او بە زندان ابد تغییر کردە است.
حزب کارگران کردستان در تمامی کنگرەهای خود، اوجالان را بە عنوان رهبر حزب خود معرفی کردە است. این حزب در لیست سازمانهای تروریستی ترکیه، ایران، اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا قرار دارد.
حزب حیات آزاد کردستان (پژاک)، کە در مناطق کردنشین ایران فعالیت میكند نیز اوجالان را بە عنوان رهبر معنوی خود معرفی میکند.
اوجالان کە در ابتدای فعالیتهای سیاسی خود، خواهان برپایی کشوری مستقل برای کردها بود. او در زندان از این ایده روی برگرداند و از طریق وکلای خود گفت کە کردها نیازی بە داشتن کشور مستقل ندارند و خواستار برپایی سیستم “کنفدرالیسم دمکراتیک” در مناطقی شد کە کردها در آن زندگی میکنند.
روند مذاکرات صلح کە میان دولت ترکیه و کردها در سال ٢٠٠٩ شروع شد، با میانجیگری عبداللە اوجالان در مارس ٢٠١٣ منجر بە توقف درگیریها میان ارتش و پکک شد. اگر چه این مذاکرات نهایتا شکست خورد، اما نقش او در نزدیککردن دیدگاههای دو طرف، تحسین شد.
همچنین حزب برابری و دموکراسی خلق (دَم پارتی) کە خلف حزب دمکراتیک خلقها و حامی کردها در پارلمان ترکیه میباشد، بارها اعلام کردە کە کلید حل مسئلە کرد در ترکیه، در دستان عبداللە اوجالان است و خواستار پایان انزوای او شدە است.