وزارت کشور جمهوری اسلامی با انتشار بیانیه جدیدی اعلام کرد که «مهاجرین افغانستانی باید به سرزمین خود برگردند و افغانستان را آباد سازند.»
در این بیانیه کوتاه که روز دوشنبه ۲۰ فروردین منتشر شده، به صورت فهرستوار و بدون توضیحات دیگر تنها آمده است که «افراد (اتباع خارجی) بدون مجوز، توسط کارگزاران مربوطه به کشورشان بازگشت داده خواهند شد. امکان پذیرش افغانستانیها در کشور وجود ندارد و ساماندهی آن دسته از افغانستانیهایی که مجاز به حضور موقت در کشور شدهاند، ضروری است.»
روابط عمومی وزارت کشور در پایان این بیانیه، بدون توضیحی نوشته است که این بیانیه «در پاسخ به تلاش برخی سایتها برای ایجاد افغانستانستیزی» صادر شده است.
چند روز پیشتر، روز جمعه ۱۷ فروردین، احسان حیدری، سرپرست اداره کل امور اتباع و مهاجرین خارجی استانداری تهران، به رسانهها گفته بود که «تکلیف مهاجرین غیرمجاز مشخص شده است و اگر به صورت غیرمجاز به کشور وارد شوند دولت جمهوری اسلامی هیچگونه خدمات رفاهی برای این دسته قرار نداده و باید از کشور خارج شوند.»
آقای حیدری افزوده بود که «بر اساس مصوبات قرارگاه اتباع استان تهران اگر افراد غیرمجاز در مشاغلی هم به کار گرفته شده باشند بر اساس قانون با آنها برخورد شده و با صاحب کار هم طبق قوانین، برخورد میشود.»
روز دوم فروردین هم خبرگزاری تسنیم خبر داد که نیروی انتظامی، اجرای طرح جمعآوری و بازگرداندن اتباع غیرمجاز از سطح تفرجگاههای استان تهران را آغاز کرده و افراد «جمعآوریشده» را جهت بازگشت به اردوگاه مراقبتی استان تهران تحویل داده است.
در ماههای اخیر بارها گزارشهایی از بازداشت و اخراج اتباع خارجی از ایران در رسانههای داخلی منتشر شده و گرچه در این گزارشها به تابعیت این افراد اشاره نمیشود، اما جمعبندی دیگر گزارشها در این زمینه نشان میدهد که بیشتر این افراد شهروندان افغانستان هستند.
در مورد وضعیت مهاجران افغان در ایران، زهرا عزیزی، از خبرنگاران افغان ساکن تهران به رادیو آزادی، بخش افغان رادیو اروپای آزاد گفت که مهاجران اکنون «حتی وقتی نانوایی میروند به آنها نان نمیدهند، حتی برگهٔ سرشماری برخی از آنها بهدست پلیس پاره شده و بیمارستانها از مهاجران افغان، به این خاطر که بیمه ندارند، دو سه برابر پول طلب میکنند.»
افغانستان از چند دهه پیش و با آغاز جنگ داخلی در این کشور، شاهد موجی از مهاجرت شهروندان خود به دیگر کشورها، از جمله دو کشور همسایه ایران و پاکستان بود، ولی این مهاجران بهویژه در ایران با محدودیتهای زیادی در زمینه اقامت، تحصیل و اشتغال روبهرو هستند.