پنج سناتور آمریکایی در نامه‌ای به جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا، از او خواستند به مسعود پزشکیان رئیس دولت چهاردهم جمهوری اسلامی ویزای ورود به ایالات متحده برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل متحد را ندهد.
در این نامه که متن آن روز پنجشنبه منتشر شد، از بایدن خواسته شده است به «دیکتاتورهای شرور از ایران، کوبا و ونزوئلا» ویزای ورود به آمریکا داده نشود.
این نامه به ابتکار سناتور ریک اسکات نوشته شده و به امضای سناتورها تام کاتن، جونی ارنست، مارکو ریبو، و مارکوی مولین رسیده است.
در این نامه تاکید شده که ایالات متحده باید از تبدیل شدن مجمع عمومی سازمان ملل به صحنه‌ای که «شیطانی‌ترین رهبران روی زمین برای خود اعتبار کسب کنند و دیدگاه‌های خطرناکشان را که تهدیدی علیه امنیت ملی ایالات متحده و متحدان ما است تبلیغ کنند»، جلوگیری کند.
پنج سناتور آمریکایی در نامه خود به رئیس جمهوری ایالات متحده، از مسعود پزشکیان به عنوان رئیس جمهوری که علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی او را به این مقام «گماشته» است یاد کرده اند.
آنها در توضیح این که چرا دولت بایدن نباید به پزشکیان ویزا دهد می‌گویند، در حالی که جمهوری اسلامی یک «جنگ نیابتی» علیه اسرائيل به راه انداخته «و به دنبال محو اسرائیل از روی زمین است، پزشکیان، رئیس جمهوری تازه گماشته شده ایران، به طور آشکارا متعهد شده که به سیاست‌های سلف خود، یعنی “قصاب تهران” در هدف قرار دادن اسرائیل و ایالات متحده ادامه دهد.»
عنوان «قصاب تهران» در محافل غربی برای ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری سابق جمهوری اسلامی بکار می‌رود، که در اعدام فله‌ای زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ و همچنین سرکوب‌های خونین معترضان پس از جان باختن مهسا امینی نقش مستقیم داشت.
رئیسی بهار امسال در یک سانحه هوایی کشته شد.
در ادامه نامه سناتورها آمده است، جمهوری اسلامی «مسئول مستقیم حمله هولناک هفتم اکتبر [حماس و جهاد اسلامی] به اسرائیل و حملات موشکی اخیر است که منجر به کشته شدن ده‌ها اسرائیلی بی گناه از جمله کودکان در زمین فوتبال در بلندی‌های جولان شد. شبه‌نظامیان مورد حمایت (حکومت) ایران نیز اخیرا حمله‌ای به نیروهای آمریکایی مستقر در پایگاه هوایی عین الاسد در عراق انجام دادند که در نتیجه آن پنج آمریکایی به شدت مجروح شدند. در مجموع، شبه‌نظامیان تحت حمایت ایران در خاورمیانه از ۷ اکتبر تاکنون سه نظامی آمریکایی را کشته و نزدیک به ۲۰۰ نفر را زخمی کرده‌اند.»
این سناتورها می‌گویند در حالی که مجمع عمومی سازمان ملل متحد محلی برای مذاکرات و گفتگوهای دیپلماتیک است، ایالات متحده در طول تاریخ مواضع اصولی را در برابر استقبال از رهبران خارجی که ارزش ها و منافع آمریکا را تهدید می کنند اتخاذ کرده و «به عنوان مثال، رئیس جمهوری [آمریکا] رونالد ریگان در سال ۱۹۸۸ به یاسر عرفات به دلیل حمایت او از تروریسم دولتی، ویزا نداد و رئیس جمهوری [آمریکا دونالد] ترامپ نیز به طور مشابه به محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه [جمهوری اسلامی] ایران ویزا نداد.»
پنج عضو سنای آمریکا در پایان نامه خود نوشته‌اند که از جو بایدن می‌خواهند به «دیکتاتورها» مسعود پزشکیان، میگل دایاز-کانل، نیکلاس مادورو «و سایر رهبرانی که حضورشان در مجمع عمومی سازمان ملل متحد امنیت ملی ما را تضعیف می‌کند،» ویزای ورود به ایالات متحده ندهد.
در نامه‌ای که پنج سناتور آمریکایی به جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده، ارسال کرده‌اند، از او خواسته شده است که به مسعود پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم جمهوری اسلامی ایران، ویزای ورود به ایالات متحده برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل متحد ندهد. این سناتورها در نامه خود به طور خاص به مسأله نقض حقوق بشر و رفتارهای سرکوبگرانه رژیم‌های ایران، کوبا و ونزوئلا اشاره کرده و تأکید کرده‌اند که نباید به این “دیکتاتورهای شرور” اجازه داده شود که به ایالات متحده سفر کنند.
تحلیل:
- ابعاد سیاسی:
- این اقدام نشان‌دهنده تنش‌های موجود بین دولت ایالات متحده و جمهوری اسلامی ایران است. سناتورها با این نامه تلاش دارند تا فشارهای بیشتری را بر دولت بایدن وارد کنند تا موضع قاطعی در قبال رژیم ایران اتخاذ کند.
- این اقدام همچنین می‌تواند بخشی از استراتژی سیاسی در داخل آمریکا باشد، به ویژه در آستانه انتخابات میان‌دوره‌ای، که سناتورها می‌خواهند خود را به عنوان حامیان حقوق بشر و مخالفان دیکتاتوری‌ها معرفی کنند.
- پیامدهای دیپلماتیک:
- اگر بایدن تصمیم بگیرد که ویزای پزشکیان را صادر نکند، این اقدام می‌تواند به تیره‌تر شدن روابط بین دو کشور منجر شود و بر مذاکرات احتمالی در آینده تأثیر منفی بگذارد.
- از سوی دیگر، عدم صدور ویزا می‌تواند پیام قاطعی به جامعه بین‌المللی ارسال کند که ایالات متحده به نقض حقوق بشر و رفتارهای سرکوبگرانه رژیم‌ها توجه دارد.
- نقش سازمان ملل:
- مجمع عمومی سازمان ملل مکانی است که کشورهای مختلف می‌توانند نظرات خود را مطرح کنند و در مورد مسائل جهانی بحث کنند. عدم حضور مقامات ایرانی ممکن است بر تصویر ایران در جامعه جهانی تأثیر بگذارد و فرصت‌های دیپلماتیک را کاهش دهد.
- واکنش داخلی:
- این موضوع ممکن است واکنش‌هایی از سوی حامیان دولت ایران و گروه‌های حقوق بشری را به دنبال داشته باشد. برخی ممکن است این اقدام را به عنوان یک تلاش برای انزوای بیشتر ایران تلقی کنند، در حالی که دیگران ممکن است بر اهمیت گفتگو و دیپلماسی تأکید کنند.
نتیجه‌گیری:
این نامه و درخواست سناتورها نشان‌دهنده تنش‌های جاری در سیاست خارجی ایالات متحده و نگرانی‌های عمیق درباره حقوق بشر در ایران است. تصمیم بایدن در این زمینه می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای روابط دو کشور و همچنین برای وضعیت حقوق بشر در ایران داشته باشد.
منبع/صدای آمریکا