دولت موقت لیبی اعلام کرد سعدی قذافی، پسر سوم دیکتاتور سابق این کشور که در قیام سال ۲۰۱۱ سرنگون و کشته شد، از زندان آزاد شده است.
سعدی ۴۷ ساله به‌دلیل چند سال فوتبال حرفه‌ای در لیگ ایتالیا و عیاشی شهرت داشت ولی در عين حال فرمانده یکی از واحدهای نظامی بود که وظیفه اصلی آن سرکوب مخالفان حکومت سابق لیبی بود.
یک سخنگوی دستگاه قضایی لیبی غروب روز یکشنبه ۱۴ شهریور گفت براساس حکم دادگاهی که چند سال پیش صادر شده است «سعدی معمر قذافی آزاد شده است». دولت وفاق ملی لیبی که در طرابلس مستقر است این خبر را تایید کرد.
چند رسانه دیگر گزارش دادند که سعدی قذافی با هواپیما به ترکیه رفته است.
شورای ریاست جمهوری لیبی روز دوشنبه خبر آزادی چند زندانی دیگر از جمله احمد رمضان، رئیس سابق اداره امنیت لیبی در دوران حکومت قذافی، را اعلام کرد.
سعدی قذافی در پی قیام سال ۲۰۱۱ به نیجر گریخت ولی با حکم جلب پلیس بین‌الملل، در آن کشور بازداشت و در سال ۲۰۱۴ به لیبی استرداد شد.
او به جرم مشارکت در سرکوب مخالفان رژیم سابق و قتل بشیرالریانی مربی تیم ملی فوتبال لیبی در سال ۲۰۰۵ زندانی شد.
دادگاه تجدیدنظر در سال ۲۰۱۸ سعدی قذافی را از اتهام قتل بشیر الریانی تبرئه کرد.
در پی سقوط حکومت معمر قذافی که با حمایت نظامی ناتو روی داد لیبی دچار آشوب شد و گروه‌های رقیب بر سر قدرت با هم وارد جنگ شدند.
برقراری آتش‌بس در سال ۲۰۲۰ به این درگیری‌ها پایان داد و راه را برای مذاکرات صلح و تشکیل یک دولت انتقالی در مارس امسال هموار کرد.
قرار شد انتخابات در ماه دسامبر امسال برگزار شود اما اختلاف بر سر زمان دقیق و نحوه برگزاری انتخابات هنوز ادامه دارد.
سعدی سومین پسر معمر قذافی است که در سال ۱۹۶۹ در یک کودتای بدون خونریزی قدرت را در لیبی به دست گرفت.
معمر قذافی ۴۲ سال بر لیبی حکومت کرد و خود را رهبر انقلاب مردمی معرفی می‌کرد ولی حکومت استبدادی او علاوه بر سرکوب هرگونه مخالفتی به مرور به یک نظام فاسد بدل شد و بخش اعظم ثروت کشور برای تحکیم پایه‌های قدرت او و یا حمایت از گروه‌های شورشی مسلح در خاورمیانه و آفریقا هزینه شد.
روز ۲۰ اکتبر ۲۰۱۱ شورشیان به اقامتگاه دیکتاتور لیبی در شهر ساحلی سرت حمله کرده و معمر قذافی و یکی از پسرانش به نام معتصم را کشتند.
یکی دیگر از پسران قذافی به نام سیف العرب در حملات هوایی ناتو و پسر دیگرش به نام خمیس چهار ماه بعد در درگیری با شورشیان کشته شدند.
سایر اعضای خانواده قذافی از جمله همسرش صفیه، محمد پسر ارشد و عاشیه دخترش زنده ماندند.
سعدی که در عین حال رئیس فدراسیون فوتبال لیبی بود در دوران جوانی به دلیل بازی در لیگ فوتبال ایتالیا به شهرت رسید.
او در سال ۲۰۰۳ با میانجی‌گری سیلویو برلوسکونی، نخست‌وزیر وقت ایتالیا که با رهبر لیبی مناسبات خوبی داشت به باشگاه ایتالیایی پروجا پیوست. ولی به ندرت در مسابقات شرکت می‌کرد و در دومین فصل بازی برای پروجا به دلیل دوپینگ به مدت سه ماه محروم شد. بزرگترین افتخار او ۱۵ دقیقه بازی در برابر باشگاه یوونتوس در سال ۲۰۰۴ بود.
هرچند بسیاری شهادت داده‌اند که سعدی قذافی در تیراندازی به سوی معترضان و سایر خشونت‌های رژیم سابق لیبی مشارکت داشتهاست، با این حال برخلاف برادرش سیف‌الاسلام از سوی دیوان کیفری بین‌المللی تحت پیگرد نیست.