سه ماه از اعتصاب کارگران پیمانی پروژه ای اعتصابی در مراکز نفتی میگذرد و هنوز برخی از پیمانکاران از جمله در شرکت های فاز ۱۴، شرکت های فعال در پالایشگاه آبادان، پتروشیمی سلمان فارسی در ماهشهر، پادجم، پروژه جاسک، پارس فنل، و کارگاههای که قراردادی با کارگران نمی بندند زیر بار مطالبات به حق کارگران نرفته اند. در برابر این زورگویی پیمانکاران، کارگران اولتیماتوم داده اند که اگر به خواسته آن ها مبنی بر بیست روز کار و ده روز مرخصی و افزایش حقوقها به میزان درخواستی آنها پاسخ داده نشود، تمام این کارگاه ها را به تعطیلی و اعتصاب خواهند کشاند.

به گزارش شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت, کارگران با قدرت اعتصابشان و با پیشبرد متحدانه اعتراضشان می توانند خواست هایشان را تحمیل کنند.

شورا سازماندهی افزوده است: باید بالاترین حد مزدی که بین پیمانکاران با همکاران ما مورد توافق شده است، مبنای توافقات سراسری باشد. نباید مزد هیچ کارگری کمتر از ۱۲ میلیون باشد و باید دستمزدها در هر ماه بموقع پرداخت شود. باید ۲۰ روز کار و ده روز مرخصی در همه رده های شغلی و در تمام مراکز نفتی اجرایی شود. این دو مطالبه موضوع اصلی هر مذاکره ای با پیمانکاران باشد. بعلاوه اینکه باید برای همه کارگران حق بیمه رد شود و درمان رایگان شامل همه کارگران شود. باید واکسیناسیون رایگان برای همه کارگران اجرایی شود و باید کمپ ها و وضع غذا بهبود کیفی و قابل قبول پیدا کند و محیط های کار امن باشد. این ها خواست های اولیه ماست که بعد از بازگشت به کار نیز پیگیر آنها خواهیم بود و کوتاه نمی آییم.

شورای سازماندهی افزوده است, قبلا گزارش کردیم در شرکت های بسیاری از جمله در خوزستان و عسلویه پیمانکاران زیر فشار اعتراضات ما حاضر به قبول بخشی از خواست های ما شده اند. اما هر کجا که پیمانکاران زیر وعده هایشان زده اند و یا بزنند پاسخ ما بازگشت دوباره به اعتصاب است و در این مدت همین کار را کرده ایم. بدین ترتیب اعتصاب ما کارگران پروژه ای پیمانی نفت ادامه دارد. از نظر ما کارگران تحمیل این مطالبات گام اول برای تضعیف پیمانکاران و برچیده شدن بساط پیمانکاران و کار پیمانی این شکل برده وار کاری است.

در ادامه ی اطلاعیه ی شورای سازماندهی اعتراضات آمده است:

همکاران! اعتصاب و در کنار آن برپایی تجمعات اعتراضی از جمله برپایی تجمعات در مقابل درب پالایشگاهها و پتروشیمی ها ابزار قدرت ما در برابر زورگویی های پیمانکاران است. شورای سازماندهی بر ادامه اعتراضات تا رسیدن به خواستهایمان، بویژه برپایی تجمعات اعتراضی و حفظ اتحاد و همبستگی مبارزاتی مان با اتکاء به تصمیم گیری جمعی از طریق برپایی مجمع عمومی و انتخاب نمایندگان واقعی خودمان تاکید دارد.