برای اولین بار در تاریخ قطر، مردم این کشور به پای صندوق‌های رأی می‌روند تا نیمی از نمایندگان مجلس “شورا” را انتخاب کنند. تنها کسانی که اجدادشان از سال ۱۹۳۰ در قطر زندگی کرده‌اند اجازه شرکت در این انتخابات را دارند.
۲۸۴ نامزد زن و مرد برای ۱۵ کرسی “شورا” در قطر رقابت می‌کنند. نمایندگان ۱۵ کرسی باقیمانده از سوی امیر قطر تعیین می‌شوند. مجلس “شورا” میتواند به نمایندگی از مردم قانون تصویب کند، بودجه تعیین کند و وزرا را عزل کند. اما در تمامی این موارد حرف آخر را امیر قطر می‌زند.
اولین انتخابات سراسری در قطر بحث‌های زیادی را پیرامون آن به وجود آورده است. این کشور با کمتر از سه میلیون جمعیت یکی از کوچکترین کشورهای حوزه خلیج فارس است.
قطر سرشار از منابع نفت و گاز است و در عرصه سیاسی نیز یکی از مهمترین کشورهای منطقه به حساب می‌آید. میانجی‌گری این کشور میان طالبان و غرب یکی از مهمترین این عرصه‌هاست.
علاوه بر حوزه سیاست، این کشور کوچک میزبان بازی‌های جام جهانی فوتبال در سال ۲۰۲۲ و نیز مسابقات فرمول یک نیز خواهد بود. تمیم بن حمد آل ثانی امیر ۴۱ ساله قطر با این اقدامات قول پیشرفت در مسیر دموکراسی را داده است. اولین قدم در این مسیر برگزاری این انتخابات است.
گزارش‌های منفی
در سال‌های اخیر به دلیل گزارش‌های منفی زیادی درباره قطر، چهره این کشور عربی در مجامع بین‌المللی مخدوش شده است. بیشترین این گزارش‌ها مربوط به بدرفتاری و بهره‌کشی از کارگران خارجی‌ای است که برای ساخت تاسیسات مربوط به بازی‌های جام جهانی فوتبال در این کشور مشغول به کارند.
کار طاقت‌فرسا با حداقل دستمزد در شرایط غیرانسانی و گرمای بیش از حد قطر تا کنون باعث مرگ چندین کارگر شده است. شکایات در این زمینه به حدی بوده که برخی تیم‌های فوتبال خواهان تحریم قطر از میزبانی جام جهانی شدند.
اعتراض به شرایط شرکت در انتخابات
برگزاری اولین انتخابات از دید بسیاری ناظران میتواند اولین قدم قطر به سوی دموکراسی باشد. با این وجود این انتخابات با اعتراضات زیادی همراه بوده است از جمله درباره واجدین شرایط شرکت در انتخابات.
تنها کسانی می‌توانند در این انتخابات شرکت کنند که اجداد آنها از سال ۱۹۳۰ در قطر زندگی کرده باشند. بدین ترتیب یک پنجم ساکنان این کشور از شرکت در انتخابات محروم هستند. همچنین خارجی‌های ساکن قطر که حدود ۹۰ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند نیز مجاز به شرکت در انتخابات نیستند.
به گفته سازمان‌های حقوق بشری این اعتراضات به شدت سرکوب شده‌اند. هیبا زیدین از سازمان دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید: «بسیاری از کسانی که به سلب خودسرانه حق شرکت در انتخابات اعتراض کردند، به شدت مورد مجازات قرار گرفتند. ما دریافته‌ایم که این افراد هفته‌های طولانی بدون هرگونه حمایت حقوقی در بازداشت بوده‌اند.»