به نوشتۀ لوموند جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات احتمالی با آمریکا در موضع قدرت نیست. در منطقه، به ویژه در سوریه دچار مشکل است. در داخل از منظر اقتصادی ضعیف شده و تنها به یاری سرکوب‌های خونین سر پا است و اگر امروز خواستار بازگشت آمریکا به برجام است علت آن فقط اقتصادی است، هر چند آمریکاستیزی همچنان یکی از عناصر کلیدی منافع مادی و ایدئولوژیک گروه مسلط در قدرت ایران است. به همین خاطر مسیر گفتگو میان ایران و آمریکا برای احیای برجام مین گذاری شده و بسیار تنگ است.
آلن فراشون، ستون نویس روزنامۀ لوموند، با اشاره به کشمکش‌های جاری میان آمریکا و ایران بر سر نحوۀ بازگشت به برجام گفته است که مسیر این بازگشت مین‌گذاری شده، ناروشن و بسیار تنگ و محدود است.
او با اشاره به ازسرگیری و توسعۀ غنی سازی اورانیوم توسط ایران، سیاست جدید اتمی این کشور را خطرناک خوانده و گفته است : با اقدام تهران مسابقۀ تسلیحات اتمی ازسرگرفته شده است. آلن فراشون با اشارۀ به تلقی کاملاً متضاد بایدن و خامنه‌ای دربارۀ شروط و نحوۀ بازگشت به برجام افزوده است که علی خامنه‌ای هرگز حاضر نخواهد شد شرط بایدن را برای بازگشت به برجام، به عنوان آغاز گفتگوهای جدید دربارۀ برنامۀ موشکی و اقدام‌های توسعه طلبانۀ تهران در خاورمیانه بپذیرد.
به گمان تحلیلگر لوموند از نگاه خامنه‌ای موشک‌های ایران و نفوذ این کشور در سوریه، لبنان و عراق کانون منافع مادّی و ایدئولوژیک گروه مسلط در قدرت ایران را تشکیل می‌دهند. او گفته است که باراک اوباما، رئیس جمهوری پیشین آمریکا، دربارۀ بُرد و دامنۀ برجام اشتباه کرده بود. به گفته فراشون، اوباما می‌پنداشت که گشایش اقتصادی ایران پس از برجام بستر گفتگوی مستقیم این کشور با آمریکا را فراهم می ساخت غافل از اینکه یکی از عناصر کلیدی ایدئولوژی جمهوری اسلامی آمریکاستیزی است که اوباما آن را کاملاً دست کم گرفته بود. فراشون سپس گفته است که اگر امروز جمهوری اسلامی خواستار احیای برجام و بازگشت آمریکا به این توافق است، علت آن فقط اقتصادی است. نویسندۀ مقالۀ لوموند در پایان افزوده است که جمهوری اسلامی ایران امروز در موضع قدرت نیست. در منطقه دچار مشکل است. برای نمونه، در سوریه حضور آن با مخالفت روسیه روبرو است و اسرائیل فرصتی را برای حمله به مواضع نیروها و پایگاه‌های ایرانی در خاک سوریه از دست نمی‌دهد. به نوشتۀ لوموند در عراق، جمهوری اسلامی مقبولیتی ندارد و در داخل کشور از منظر اقتصادی ضعیف شده و تنها به یاری سرکوب‌های خونین سر پا مانده است. آلن فراشون در پایان نوشته است که برای ازسرگیری گفتگو محمد جواد ظریف و رابرت مالی تنها از یک روزنه برخوردار هستند نه یک شاهراه.