در ساعات پایانی دور هفتم مذاکرات احیای برجام در وین، خبرنگار روزنامه وال‌استریت جورنال به نقل از یک دیپلمات اروپایی نوشت که پیش‌نویس‌های پیشنهادی ایران غیرقابل قبول و زیاده‌روی است.

او در رشته‌توییتی که روز جمعه، ۱۲ آذر، منتشر کرد، به نقل از این دیپلمات اروپایی نوشته است که ایران در پیش‌نویس‌های خود درخواست‌های مربوط رفع تحریم‌ها را افزایش داده و همزمان تمام تفاهم‌های پیشین درباره گام‌های ایران برای بازگشت به برجام را حذف کرده‌ است.

دیگر خبرنگاران حاضر در وین نیز چنین محتوایی را به اشتراک گذاشته‌اند.

علی باقری، مذاکره کننده ارشد ایران در وین، روز گذشته گفته بود که هیئت ایرانی متن پیشنهادی خود را در قالب دو موضوع لغو «تحریم‌های ظالمانه» و مسائل هسته‌ای به طرف‌های دیگر مذاکره تحویل داده است. او همچنین ادعا کرد که ایران یک متن سوم هم دارد که هنوز به کشورهای حاضر در مذاکره ارائه نداده است.

خبرنگار وال‌استریت جورنال همچنین نوشته است که دیپلمات‌های اروپایی به مذاکره‌کنندگان ایرانی گفته‌اند که پیشنهادات آنها بسیار سخت‌گیرانه است و باید مواضع انعطاف‌پذیری داشته باشند.

در روزهای اخیر مقام‌های ایران و ایالات متحده نسبت به دستیابی به توافق در این زمینه ابراز بدبینی کرده بودند.

آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، گفته بود که اقدامات و لفاظی‌های اخیر ایران جایی برای خوش‌بینی باقی نگذاشته است، و در مقابل حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه ایران اظهارات مشابهی بیان کرد و گفت: «درباره اراده و نیت آمریکا و سه کشور اروپایی خوشبین نیستیم.»

مذاکرات بین ایران و طرف‌های باقی‌مانده در برجام پس از شش ماه وقفه برگزار می‌شود. این مذاکرات قرار است امروز پایان پذیرد و هیئت‌های شرکت‌کننده برای گرفتن مشورت‌ بیشتر به پایتخت‌های خویش برگردند.

ایالات متحده به دلیل خروج از برجام تنها به صورت غیرمستقیم در این مذاکرات حضور دارد. برخی رسانه‌ها گزارش داده‌اند که احتمالا اوایل هفته آینده دور جدیدی از مذاکرات برگزار شود.

در این مذاکرات ایران بر لغو همه تحریم‌های یک‌جانبه‌ای که پس از خروج آمریکا از توافق برجام بر جمهوری اسلامی اعمال شده تاکید دارد و غرب نیز خواستار اجرای کامل تعهدات ایران در این توافق است.

در همین حال مقام‌های غربی ایران را متهم کرده‌اند که در زمینه مذاکرات احیای توافق هسته‌ای در وین پایتخت اتریش وقت‌کشی می‌کند و همزمان برنامه هسته‌ای خود را توسعه می‌دهد تا ابزاری برای فشار در مذاکرات داشته باشد.‎