شمار قابل توجهی از ۴۲ نفری که در سالن بند ۴ اوین تحت عناوین جاسوسی و یا همکاری با دولت‌های متخاصم به حبس‌های سنگین محکوم شده‌اند، عناوین و برچسب‌های این چنینی به هیچ وجه در موردشان صدق نمی‌کند. بیشتر این بزرگواران، نخبگان و فرهیختگانی هستند که انسان شک می‌کند که آیا محبوس شدنشان، کار جاسوس‌های واقعی اسرائیل به منظور تسریع فرار مغزها نیست؟  جاسوس‌های کاملاً حرفه‌ایی که پروژه‌های بزرگی چون دزدی و بار کامیون کردن اسناد فراوان هسته‌ای را انجام می‌دهند و آب از آب تکان نمی‌خورد.همچنین برخی از فرهیختگان دو ملیتی، علت زندانی بودنشان کاملاً روشن است و ضابطان امنیتی صریحاً به آنها گفته‌اند هر وقت مثلاً انگلستان یا بلژیک فلان دیپلمات ایرانی(که البته در محاکم علنی و بین‌المللی ثابت شده که تروریست یا جاسوس بوده‌اند) را آزاد کرد، تو را آزاد می‌کنیم.اخیراً با یکی از همبندان نخبه‌ام که از مدرسین دانشگاه صنعتی شریف بوده و به ۱۰ سال محکوم شده است، آشنایی بیشتری پیدا کردم. دکتر کاشفی در نوجوانی دانش‌آموز دبیرستان تیزهوشان بوده و دکترای اقتصاد را در زمینه‌ی تئوری بازی‌ها از آلمان اخذ کرده است. ایشان در کنار تدریس، پژوهش‌ها و خدمات علمی ممتازی هم برای نهاد ریاست جمهوری و اتاق فکر وزارت دفاع انجام داده و سمینارهای نوآورانه‌ای برای متخصصین مربوطه ارائه کرده است.به‌رغم اینکه محل دولتی اشتغال آقای محمدعلی کاشفی تایید کرده که اساساً نامبرده به اسناد طبقه‌بندی شده دسترسی نداشته اما پاسخ یکی از افراد بند امنیتی ۲۰۹ به ایشان از طنزهای روزگار به شمار می‌رود زیرا حاکی از این است که حتی اسناد غیرطبقه‌بندی شده هم از طریق دسترسی‌های طبیعی شغلی به شرکت‌های اروپایی و از آن طریق به اسرائیل رسیده باشد، عملی مجرمانه است.گویا این کارشناسان امنیتی، تخصص و تعهدشان را فقط در سریال گاندو به نمایش می گذارند و در عمل واقعی و روزمره، منطق آن‌ها با طنز و جهل تفاوتی ندارد. یک طنز قوی‌تر نیز کشف کردن اتهام سنگین برای این استاد دانشگاه است که رسماً هم در متن کیفرخواست دادستانی آمده و آن، در اختیار موساد قرار گرفته شدن آدرس سایتِ!دانشگاه شریف است.در ۵ سالی که از محبوس بودن این دانشمند میهن‌دوست می‌گذارد، علاوه بر محروم شدن کشور از خدمات نخبگانی ایشان می توان حدس زد که چه تعداد زیادی از دانشجویان مستقیم و غیرمستقیم وی با عبرت‌آموزی از سرنوشت استادشان، جلای وطن کرده اند و لذا به محاکمه کشیده شدن مسببان این قبیل خسران‌های بزرگ و بعضاً مشکوک، از مطالبات ملی ایرانیان آزاده است.

(در زندان چه می‌گذرد- شماره‌ی ۳۱)

جمعه، دهم دیماه ۱۴۰۰