رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه در دیدار با اعضای حزب حاکم عدالت و توسعه نسبت به اعتراضات خیابانی مخالفان دولت هشدار داده است.

آقای اردوغان در این دیدار که ۴ ژانویه برگزار شد، گفت: “ظاهرا قرار است به خیابان‌ها و میادین بیایند. آیا ۱۵ ژوئیه [تلاش برای کودتای ۲۰۱۶] را ندیدید؟ هر کجا که می‌خواهید جمع شوید. همان درسی را می‌گیرید که این ملت به کسانی که در ۱۵ ژوئیه به خیابان‌ها ریختند، آموختند.”

در کودتای سال ۲۰۱۶، که حمایت عمومی یا سیاسی به همراه نداشت، ده‌ها نفر کشته و صدها نفر زخمی شدند.

احزاب مخالف دولت در ترکیه در سراسر کشور راهپیمایی برگزار کرده و خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام شده‌اند.

اظهارات آقای اردوغان در پی اعتراضات خیابانی اخیر که عمدتا توسط اتحادیه‌ها در بحبوحه نابسامانی اقتصادی کشور برگزار شده صورت گرفته است.

کمال قلیچ‌داراوغلو، رهبر حزب جمهوری خواه خلق در توییتر اظهارات اردوغان را به عنوان “فریاد جنگ داخلی” تعبیر کرد و آن را به افت و کاهش حمایت از حزب عدالت و توسعه نسبت داد.

آقای قلیچ‌داراوغلو گفت “خونی در خیابان‌ها ریخته نخواهد شد” و قول داد که حزب عدالت و توسعه را از طریق انتخابات از قدرت کنار بزند.

درخواست‌های مکرر مخالفان برای برگزاری انتخابات زودهنگام توسط آقای اردوغان رد شده است.

برخی نظرسنجی‌ها حاکی از کاهش حمایت از حزب عدالت و توسعه به دلیل سقوط ارزش لیره، افزایش شدید تورم و افزایش قیمت کالاهای اصلی و انرژی است.

مورات یتکین، روزنامه‌نگار برجسته ترکیه، گفت اظهارات آقای اردوغان پس از گردهمایی مشترک قلیچ‌داراوغلو و مرال آکشنر، رهبر حزب ملی‌گرای خوب در استان جنوبی مرسین عنوان شد.

آقای یتکین با اشاره به جمعیت قابل توجه در این گردهمایی گفت: “اردوغان از حضور مخالفان در میادین ناخشنود است.”

او در عین حال اشاره آقای قلیچ‌داراوغلو به “جنگ داخلی” را “بسیار جسورانه و خشن” خواند.

تونجای مولوی اوغلو در روزنامه اپوزیسیون جمهوریت نوشت: “آنچه من می‌بینم این است که از وضعیت هراس در دولت برای توجیه اظهارات تند، تهدید، عملیات غیرقانونی و قدرت دولتی علیه مخالفان استفاده خواهد شد.”

کاربران شبکه‌های اجتماعی هم به طور گسترده اظهارات آقای اردوغان را “یک تهدید” تلقی کردند.

آخرین تظاهرات بزرگ ضد دولتی ترکیه در سال ۲۰۱۳ به نام “اعتراضات پارک گزی” برگزار شد.

تظاهرات، از جمله اعتراضات در حمایت حقوق زنان، اغلب توسط پلیس سرکوب پلیس می‌شود.