پس از فراخوان همسران، دوستان و همکاران نیلوفر حامدی و الهه محمدی، صدها کاربر شبکه‌های اجتماعی، شامگاه یکشنبه اول مرداد، از این دو روزنامه‌نگار زندانی نوشتند و خواهان آزادی آنها شدند.
محمدحسین آجورلو و سعید پارسایی، همسران نیلوفر حامدی و الهه محمدی، روز شنبه ۳۱ تیر در توییتر، از برگزاری دومین جلسه دادگاه همسران‌شان در روزهای سوم و چهارم مرداد خبر داده و از کاربران شبکه‌های اجتماعی خواسته بودند که با توجه به این‌که صدای آنها و همسران‌شان در ۱۰ ماه گذشته به جایی نرسیده و بازداشت موقت نیلوفر حامدی و الهه محمدی همچنان ادامه داشته است، ساعت ۱۹ یکشنبه اول مرداد، در شبکه‌های اجتماعی با هشتگ #الهه_نیلوفر برای آزادی آنها بنویسند.
الناز محمدی، روزنامه‌نگار و خواهر الهه محمدی، از جمله کاربرانی بود که به این توفان توییتری پیوست و با انتشار تصویری از خواهر در بندش در توییتر نوشت: «تو برای من همیشه همین تصویر بوده‌ای. استوار و فروتن. منتظر روز آزادی‌ات هستیم. منتظر روز آزادی خواهر دیگرمان، نیلوفر هم.»
ژیلا بنی‌یعقوب، روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی سابق ساکن ایران نیز با اشاره به دلتنگی‌های الناز محمدی برای خواهر زندانی‌اش نوشت: «الناز محمدی از ته دل آرزو می‌کند که دلتنگی‌اش برای #الهه_نيلوفر یک روز تمام شود. چقدر سخت است اين همه روز پاره تنت را پشت ديوارهای زندان ببينی. می‌فهمم كه درد الناز كمتر از الهه نيست، آرزو می‌كنم دلتنگی و درد الناز زودتر تمام شود.»
شیوا نظرآهاری، روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی سابق ساکن کشور اسلوونی، از دیگر کاربرانی بود که به این فراخوان پاسخ داد. او ضمن اشاره به این‌که الهه محمدی و نیلوفر حامدی از «متعهدترین و پرکارترین کنشگرهای زن» در سال‌های اخیر بوده‌اند، گفت، آن دو خیلی پیش‌تر از شهریور ۱۴۰۱ از زن می‌نوشته‌اند و زن، زندگی، آزادی را زندگی می‌کرده‌اند.
مهتاب محمودی، کنشگر حوزه زنان مقیم آمریکا با بیان این‌که نیلوفر حامدی و الهه محمدی، «راویان حقیقت» و «تجسم زن، زندگی، آزادی» هستند، در توییتر نوشت که آن دو سال‌ها از رنج‌ها و مقاومت‌های زنان نوشته‌اند: «از زنان زندانی در زندان قرچک، زنان کارگر و بازماندگان آزار جنسی تا زنان قربانی زن‌کشی تا ژینایی که امروز نامش اسم رمز ماست.»
محمدکریم آسایش، کنشگر شهری و اجتماعی ساکن ایران، کاربر دیگری بود که غروب یکشنبه از نیلوفر حامدی و الهه محمدی نوشت. او نیز مانند شیوا نظرآهاری معتقد است که آنها «تنها در تحریریه صدای زنان نبودند، بلکه در میدان‌های جنبش زنان از مبارزه با آزار تا مبارزه برای حضور زنان در استادیوم‌ها، صدای آنان بوده‌اند.»
هستی امیری، فعال دانشجویی و زندانی سیاسی سابق ساکن ایران نیز با ذکر این نکته در توییتر که الهه محمدی و نیلوفر حامدی «خبرنگارانی هستند که سال‌ها از زنان زندان قرچک تا خاکسپاری ژینا، از ورزش زنان تا شب اعدام، از قتل رومینا تا گشت بارداری در بیمارستان‌ها را روایت کردند»، بر گفته‌های نظرآهاری و آسایش درباره عملکرد گذشته این دو روزنامه‌نگار زندانی صحه گذاشت.
نیلوفر حامدی، خبرنگار روزنامه «شرق» و الهه محمدی، خبرنگار روزنامه «هم‌میهن» که رخدادهای مربوط به پس از جان‌باختن مهسا امینی را پوشش خبری داده بودند، در همان روزهای نخست اعتراضات سراسری توسط نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شدند و همچنان در زندان به سر می‌برند.
جرقه اعتراضات سراسری در ایران، روز ۲۶ شهریور سال گذشته در پی جان‌باختن مهسا (ژینا) امینی در بازداشت گشت ارشاد زده شد و دامنه آن به سرعت گسترش یافت.
نیلوفر حامدی اندکی پس از انتشار خبر جان‌باختن مهسا امینی و الهه محمدی پس از تهیه گزارش از مراسم تشییع ژینا در آرامستان سقز بازداشت شدند.