مسعود مصاحب در میانه مصاحبه بخشی از بدنش را به فرزاد صیفی‌کاران نشان داد: «جای سیگارهایی که بازجوها روی ساق پاهایش خاموش کرده بودند.» می‌گوید شست پایش هم بر اثر ضربه سیاه شده و باید قطع شود. و کف پاهایش هم شلاق خورده است.
هشدار: برخی از تصاویر این گزارش می‌تواند برای مخاطب آزاردهنده باشد.
دو زندانی ایرانی-اتریشی تازه آزاد شده، به بی‌بی‌سی می‌گویند حکومت جمهوری اسلامی ایران از زندانیان دوتابعیتی برای «اخاذی» استفاده می‌کند و غرب هم به باور آنان «سر تعظیم» فرود می‌آورد. آنها با مقام‌های اتریشی به تهران رفته بودند اما در فرودگاه و هتل استقلال گرفتار شدند. می‌گویند ابوالقاسم صلواتی در محاکمه‌ای کوتاه گفته می‌خواهد اعدامشان کند.
مسعود مصاحب ۷۶ ساله و کامران قادری ۵۹ ساله، دو شهروند ایرانی-اتریشی، ۱۲ خرداد ماه امسال، در حالی که مطمئن نبودند قرار است آزاد شوند، به فرودگاه مهرآباد برده شدند. یکی‌شان هنوز لباس زندان به تن داشت. یکی دیگر هم فکر می‌کرد حتی اگر هواپیما بپرد، ممکن است به سرنوشت هواپیمای عبدالمالک ریگی دچار و به‌زور به زمین نشانده شود.
هواپیمای اختصاصی سلطان عمان در فرودگاه منتظرشان بود تا به همراه توماس کیمس، زندانی دانمارکی که دو شب در فرودگاه خوابیده بود، آنها را به اروپا بازگرداند. یک هفته قبل، اسدالله اسدی، دیپلمات محکوم به حبس ابد و متهم به تلاش برای بمبگذاری در خاک اروپا، از بلژیک آزاد شده بود.
همه می‌دانستند آزادی این سه نفر، حاصل معامله با اروپا برای آزادی اسدالله اسدی است؛ به علاوه یک زندانی بلژیکی دیگر به نام اولیویه وندکاستیل که همان روز آزادی دیپلمات ایرانی با او معاوضه شد
مسعود مصاحب و کامران قادری اکنون در کنار خانواده خود در اتریش هستند اما شرح «دردها» و نگرانی‌های دوران چند ساله زندانشان دامنه‌دار است.
آنها هر دو با فاصله چند سال با بلندپایه‌ترین مقام‌ها و دیپلمات‌های اتریش به ایران سفر و با مقام‌های ایرانی دیدار کرده بودند و نمی‌توانستند تصور کنند چه سرنوشتی در انتظارشان است.
فرزاد صیفی‌کاران، روزنامه‌نگار، با آنها برای بی‌بی‌سی گفت‌وگوی مفصلی انجام داده است.
«سیگارهایی» که روی پاهایش خاموش می‌کردند
مسعود مصاحب در میانه مصاحبه بخشی از بدنش را به فرزاد صیفی‌کاران نشان داد: «جای سیگارهایی که بازجوها روی ساق پاهایش خاموش کرده بودند.» می‌گوید شست پایش هم بر اثر ضربه سیاه شده و باید قطع شود. و کف پاهایش هم شلاق خورده است.
بی‌بی‌سی قادر نیست مستقلا این موضوع را تایید کند.
آقای مصاحب در زندان به سرطان مبتلا شد و غده سرطانی متاستاز و به جاهای دیگر بدنش سرایت کرد. ۴۰ جلسه پرتودرمانی داشت و مرخصی استعلاجی گرفت. اما با وجود سن بالا و سرطان آزاد نشد تا زمان مبادله با دیپلمات ایرانی.
در زندان به‌گونه‌ای با او بدرفتاری شده که در طول مصاحبه به ماموران اطلاعاتی موسوم به «سربازان گمنام امام زمان» ناسزا میگفت.
آقای مصاحب وقتی در زندان بود این شکنجه‌ها را به طریقی به اطلاع وزارت خارجه اتریش رسانده بود، اما «آنها باور نکردند» در زندان‌های «ایران دموکرات» چنین اتفاقی افتاده باشد؛ تا زمانی که به گفته او یک نگهبان بند ۲۰۹ اوین فیلمی مخفیانه از شکنجه به خارج کشور فرستاد و پخش شد: «از آن زمان وزارت خارجه اتریش از طریق مقام‌های ایران پیگیری کرد.»
وضعیت زندان اوین را اسفناک و آلوده به ساس و سوسک و موش توصیف کرد. گفت در زندان برای حفظ روحیه سه‌تار یاد میگفت: «یک استاد موسیقی کرد در سالن سه بود. پیش او رفتم گفتم ‘استاد می‌خواهم سه‌تار یاد بگیرم اما بالای هفتاد سالم است و انگشت‌هایم کار نمی‌کند’. اما به من سه‌تار یاد داد تا وقتی که به زندان تهران بزرگ بردند و دارش زدند.» (آقای مصاحب نام این زندانی را به یاد نیاورد)
مسعود مصاحب چهار سال و نیم در زندان اوین بود اما چرا و چگونه بازداشت شد؟
«ساعت ۱۲ در هتل استقلال باش»
مسعود مصاحب عضو هیات مدیره و دبیرکل انجمن ایران-اتریش بود. این انجمن سال ۱۳۷۱ در زمان وزارت خارجه علی‌اکبر ولایتی تاسیس شد و با او روابط خوبی داشت.
آقای مصاحب به همراه گرهارد فرایلینگر، رییس انجمنی که آن زمان نامش «انجمن دوستی ایران و اتریش» بود، بارها به ایران سفر کرده بودند. خبرگزاری ایرنا عکس آنها را در کنار آقای ولایتی منتشر کرده است. دکتر فرایلینگر که جراح جنگی بود زمان جنگ ایران و عراق به مجروحان در تهران و اصفهان کمک می‌کرد. به گفته آقای مصاحب این انجمن بیش از ۴۵۰ نفر را [برای درمان] از ایران به اروپا برده است.
دی ماه ۱۳۹۷ در آخرین سفر به‌عنوان مشاور یک شرکت پرتودرمانی همراه هیاتی در زمینه درمان سرطان به ایران رفته بود. فردی با شماره ناشناس خواست ساعت ۱۲ روز بعد در لابی هتل استقلال باشد. او را به طبقه ۱۳ و دو اتاق پیوسته بردند. دو «کارشناس» یا در واقع بازجو گفتند «۹۵ درصد فعالیت‌های من و انجمن را می‌دانند و فقط دنبال ۵ درصد باقی‌مانده هستند تا رهایم کنند.»
بازجویی در طبقه بالایی هتل استقلال ۴ روز طول کشید و در این مدت نخوابید. سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد، ۴-۵ ماه در انفرادی ماند و بعد به بند ۲۴۰ اوین منتقل شد.
یکی از موارد بازجویی اطلاعات رد و بدل شده در دیدار با وزیر راه کابینه حسن روحانی بود
بی بی سی