تصاویر و گزارش‌های منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که چندین قبر تازه در گورستان خاوران، محل دفن اعدام‌های دست‌جمعی سال ۱۳۶۷، حفر شده است.
وب‌سایت بیداران که موضوع اعدام‌های ۶۷ را دنبال می‌کند نیز گزارش داده که «از چند روز پیش چهار قبر جدید در خاوران مشاهده شده است».
در تصاویر منتشره در شبکه‌های اجتماعی، تعداد قبرهای حفر شده بیشتر است و به نظر می‌رسد در برخی قبرها نیز افرادی دفن شده‌اند.
بر گزارش وب‌سایت بیداران، «این گورهای جدید مربوط به مردگان بهائی است در حالی که آنها در همسایگی خاوران گورستان خود را دارند».
روز گذشته، دیان علائی، نمایندۀ جامعۀ بین‌المللی بهائی در سازمان ملل در ژنو، از اقدام حکومت ایران برای «مجبور» کردن بهائیان برای دفن درگذشتگان خود گورستان خاوران تهران انتقاد کرد و گفت چنین عملی «غیر انسانی» است.
جامعه بین المللی بهایی پیشتر اعلام کرد که مقام‌های حراست سازمان بهشت زهرا بهائیان را تهدید کرده‌اند که برای دفن درگذشتگان خود«مجبورند» یا از فضایی باریک میان گورهای فعلی بهاییان استفاده کنند یا از زمین محل دفن گورهای دسته‌جمعی ۱۳۶۷ استفاده کنند.
دیان علائی با اشاره به «هتک حرمت گورستان‌های» متعلق به جوامع بهایی در دهه‌های گذشته، این اقلیت مذهبی «نمی‌خواهد با دفن عزیزان خود در محل سابق خاکسپاری دیگران، هیچ فرد دیگری همان درد را تجربه کند.»
در طول سال‌های گذشته گورستان‌های شهروندان بهایی در شهرها و روستاهای ایران به صورت سازمان‌یافته تخریب شده و در مواردی حتی قبرها هم نبش و جنازه‌ها بیرون کشیده شده است.
برای نمونه، آبان ۱۳۹۷ جنازه شمسی اقدسی، شهروند بهائی، در منطقه گیلاوند دماوند به خاک سپرده شد اما چهار روز بعد به خانواده‌اش خبر دادند که پیکر او در بیابان‌های اطراف جابان در توابع دماوند پیدا شده است.
در سال ۹۳ نیز جامعه جهانی بهاییان خبر داد که مقام‌های محلی قبرستان بهائیان در شهر اهواز را بسته‌اند و جلوی آن دیوار کشیده‌اند.
همچنین در پی درگذشت یک شهروند بهایی در سنندج در تیر ماه ۹۴، ماموران امنیتی از خاکسپاری او در این شهر جلوگیری کرده و استدلال کرده بودند که بر اساس مصوبه شورای امنیت ملی، در هر استان تنها یک گورستان به بهائیان اختصاص دارد.
سیمین فهندژ، سخنگوی جامعه جهانی بهائی در دفتر سازمان ملل در ژنو، نیز گفته است فشار بر بهاییان برای دفن مردگان خود در گورستان خاوران این در حالی ادامه دارد که آن قسمت معمول برای دفن مردگان بهایی، «حداقل برای ۵۰ سال آینده جا دارد».
او همچنین به خبرگزاری هرانا گفته است نمایندگان بهشت زهرا مدعی هستند گورهای دسته جمعی خاوران که محل دفن بسیاری از کشته شدگان پس از انقلاب در دهه ۶۰ بوده، به طور کامل تخریب و تخلیه شده است.
همزمان با اعتراض جامعه بهایی، فعالان حقوق بشر ابراز نگرانی کرده‌اند که هدف از مجبور کردن بهائیان جهت دفن درگذشتگان خود در محل گورهای دسته جمعی که در جریان اعدام‌های گسترده بین سال های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۷ در بخشی از گورستان خاوران دفن شده‌اند، در راستای از بین بردن آثار گورهای دسته جمعی است.
گورستان خاوران مشهورترین محل دفن دسته‌جمعی کشته‌شدگان اعدام‌های سال ۶۷ است که به دستور آیت‌الله خمینی و با تشکیل هیئتی مشهور به «هیئت مرگ» و علی‌رغم این‌که در حال سپری کردن دوران محکومیت خود در زندان بودند، اعدام شدند.
به دلیل پنها‌ن‌کاری مقام‌های جمهوری اسلامی آمار دقیقی از تعداد اعدام‌شدگان وجود ندارد، اما بر پایه برخی برآوردها گفته می‌شود که حدود پنج هزار نفر از زندانیان سیاسی هوادار سازمان مجاهدین خلق و گروه‌های چپگرا مانند فداییان خلق و حزب توده، در تابستان سال ۱۳۶۷ در زندان‌های ایران اعدام شدند.