رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ۲۵ سال است که در امرالی تحت شرایط انزوای تحمیلی گروگان گرفته شده و همچنین این ۳ سال است که به هیچ‌وجه از او اطلاعی دریافت نمی‌شود. مفهوم İncommunicado به معنای نبود ارتباط مطلق روا داشته میشود و حقوق رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان از جمله ملاقات با خانواده و وکلا به تمامی از او غصب شده است. دولت ترکیه با این سیستم نه تنها به حقوق داخلی خود پایبند نبوده بلکه در عین حال آشکارا پیمان‌نامه‌های بین‌المللی را هم نقض کرده است. سی‌پی‌تی درباره تحمیلات و دفاع از حقوق بین‌المللی مسئول می‌باشد و دارای حق ورود و خروج بی محدودیت از امرالی است اما با موضع خود در برابر اعمال امرالی تنها انزوای تحمیلی را ژرفا بخشیده است.
همچنین خشم کسانی که با مطالبه آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان مورخ ۱۰ اکتبر در سراسر جهان در چارچوب «آزادی برای اوجالان، راه‌حل برای مسئله کورد» یک کارزار را آغاز نمود، در برابر تداوم انزوای تحمیلی روز به روز افزایش می‌یابد. مرتبط با این مهم در کنفرانس حقوقی که مورخ ۱۱ آوریل با شرکت بیش‌از ۱۰۰ وکیل مدافع جهانی از مناطق مختلف در پارلمان اروپا برگزار شد، تصمیم گرفته شد که برعلیه انزوای امرالی یک مبارزه مشترک حقوقی و سیاسی انجام شود. یکی از شرکت‌کنندگان اصلی در این کنفرانس نیز وکیل، ژان فیرمون بود، فیرمون از وکلای دفتر بروکسل است و کارشناس حقوق مجازات، حقوق انسانی و حقوق بین‌المللی است. ما با ژان فیرمون درباره مواردی به مانند جنبه‌های حقوقی انزوای امرالی و گسترش مبارزه در برابر این انزوا مصاحبه کردیم.
«طبق حقوق بین‌المللی این انزوا غیرقانونی است»
وکیل، ژان فیرمون گفت که انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در اساس خود یک مجازات بسیار دشوار است و تصمیم به عمل آن از سوی هیچ دادگاهی گرفته نشده و اینچنین ادامه داد: «این وضعیت این انزوا به مجازات متحول کرده و این غیرقانونی است. در برخی موقعیت‌ها انزوا به مثابه مرحله‌ای از بازجویی برای مانع درست کردن در مقابل اشخاصی دیگر نیز برای امنیت شخص دستگیر شده میشود که عملی شود. اما این موضوع برای وضعیت عبدالله اوجالان صدق نمی‌کند. در امرالی فراتر از مجازات دادگاه، مجازاتی غیرقانونی که به صورتی عیان انجام میشود، وجود دارد. طبق حقوق بین‌المللی این وضعیت به تمامی غیرقانونی و غیرمشروع است.»
«جستجوی راه‌های دیگر وظیفه تمامی ما است»
وکیل، ژان فیرمون توجه‌ها را به موضع کمیته منع شکنجه اروپا (سی‌پی‌تی) در برابر انزوای امرالی معطوف داشت و گفت: «سی‌پی‌تی در چارچوب برخی قوانین داخلی عمل می‌کند. به همین دلیل سی‌پی‌تی قوانین خود را تحمیل می‌کند. اما برای اعلام وضعیت وضعیت عبدالله اوجالان جستجو کردن راه و روش‌های مختلف و فرصت‌ها وظیفه تمامی ماست.»
«صلیب سرخ می‌تواند مداخله کند»
وکیل، ژان فیرمون بیان داشت که باید در هر محیطی توجه‌ها را به شرایط انزوای تحمیلی بر عبدالله اوجالان معطوف داشت و چنین گفت: «همچنین لازم است برای احتمال مداخله صلیب سرخ بین‌المللی در وضعیت جناب اوجالان تحقیقاتی صورت بگیرد. ما همه باید به تحیق بپردازیم. وضعیت جناب اوجالان بسیار ویژه است. اوجالان به عنوان بخشی از جنگ مسلحانه داخلی در ترکیه دادگاهی و محکوم شد و باید این مورد به شکلی نرمال دارای نتایج موقعیت سیاسی زندانی شدن باشد. یک اسیر جنگی، به مثابه دیگر یک دستگیر شده معمولی نیست.»
«وضعیت اسیر جنگی می‌تواند عملی شود»
وکیل، ژان فیرمون گفت: «من اینگونه فکر می‌کنم که درباره احتمال مداخله صلیب سرخ بین‌المللی برای این پرونده تحقیقاتی صورت خواهد گرفت.» و همچنین ادامه داد: «من فکر می‌کنم که درخواست جنبش آزادی کوردستان برای وضعیت اسیر جنگی باری جناب اوجالان می‌تواند بسیار موثر باشد. این مورد گفتگو را از جهان‌بینی ترور نیز دور می‌سازد و به واقعیت جنگ مسلحانه برمی‌گرداند. جنگی مسلحانه وجود دارد و کسانی که در چارچوب این جنگ مسلحانه از سوی مقامات ترکیه محکوم شده‌اند، وجود دارند. زمانیکه این زندانیان به مثابه اسران جنگی قبول شوند، این مقامات ترکیه ناچارند که طبق این موقعیت حرکت کنند.»
«ناتو نمی‌خواهد به ترکیه واکنش نشان دهد»
وکیل، ژان فیرمون از سکوت درباره بی‌حقوقی در امرالی بحث به میان آورد و اینچنین گفت: «بسیار شفاف است که ترکیه از سوی اعضای موثر جامعه بین‌المللی مورد کمک و پشتیبانی قرار می‌گیرد. به نظر من، اگر پایگاه اینجرلیک از ناتو گرفته شود ممکن است این وضعیت تغییر پیدا کند،. به همین دلیل، یک واقعیت سیاسی است که ترکیه یکی از اعضای ناتو آنهم در موقعیتی مهم ژئواستراتژیک، می‌تواند موارد بسیاری را متحمل شود یا در نظر بگیرد؛ به همین دلیل کشورهای عضو ناتو نمی‌خواهند برعلیه ترکیه نارضایتی نشان دهند. من سکوت غرب را بدینگونه شرح می‌دهم.»
«ایجاد فشارهای بین‌المللی مهم است»
وکیل، ژان فیرمون گفت: «وظیفه‌ای که برعهده ماست، این است که سکوت برعلیه انزوای امرالی را بشکنیم و بتوانیم برخی چیزها را تغییر دهیم. مکانیزم «پلیس»ی که از حقوق بین‌المللی دفاع و اجرایی کند وجود ندارد. «پلیس» حقوق بین‌المللی خودمان هستیم. خلق جهان می‌تواند حکومت‌های بین‌المللی را برای احترام و عمل به حقوق بین‌المللی، اقنا کنند و به حرکت درآورند. کار درست همین امر است. به همین دلیل، بسیار مهم است که در موضوع اسارت جناب اوجالان بر مقامات فشار ایجاد شود و حرکتی بین‌المللی به وجود بیاید.»
«خلقهای جهان اگر بخواهند می‌توانند این وضعیت را تغییر دهند»
وکیل، ژان فیرمون ابراز داشت که برای از میان برداشتن بی‌حقوقی بی‌حقوقی برعلیه جناب اوجالان و عمل به آزادی او، اصرارکردن مهم می‌باشد و چنین گفت: «اصرار و تداوم بسیار مهم است. به نظر من تنها یک رهیافت وجود دارد؛ آن هم اصرار کردن است. نلسون ماندلا بدلیل اینکه خلقهای جهان اصرار داشتند، آزاد ماند. این نیروی پلیس‌های بین‌المللی «منظورم خلق است» برای آفریقای باشو گفت که باید ماندلا را آزاد کنید. نلسن ماندلا پس از مدتی آزاد شد؛ به دلیل اینکه در یک زمان واحد، خلقهای جهان علیه رژیم آپارتاید یک فشار را برای آزادی ماندلا ایجاد کردند، این فشار آنقدر گسترش یافت که حکومت‌های ما در غرب و بخصوص ایالات متحده آمریکا، مجبور شدند که از موضع خود عقب نشینی کنند، به آپارتاید در آفریقای جنوبی پایان ببخشند و به آزادی نلسن ماندلا جامه عمل بپوشانند. من بر این باورم که وضعیت جناب اوجالان بسیار به این موقعیت شیبه است. باید موضوع آزاد جناب اوجالان و رهیافت مسئله کورد در ترکیه همیشه موضوع بحث و موضوع روز باشد که بتواند بر اعضای دیگر جامعه بین‌المللی فشار وارد آورده و آنان را به حرکت بیندازد.»
«مکانیزم بین‌المللی خلقهای جهان را به حرکت در می‌آورد»
وکیل، ژان فیرمون در پایان سخنان خود ابراز داشت: «به نظر من، سازمان ملل متحد برای همکاری کشورها یک سازماندهی مهم بین‌المللی است. اما سازمان ملل متحد یک نیروی «پلیس» بین‌المللی نیست. ممکن است شورای امنیتی برخی تدابیر را اتخاذ کند، به مثابه برخی مجازات‌ها. اما همانطور که می‌دانیم شورای امنیت سازمان ملل تنها زمانیکه در برابر فشارهای خلقهای جهانی ناچار می‌ماند، گام‌هایی را برمی‌دارد. این وضعیت بخصوص با فشارهایی که ایالات متحده آمریکا اعمال می‌دارد مرتبط است. ما این مورد را اکنون در غزه مشاهده می‌کنیم. در زمانیکه فشارهای جهانی تا بدین اندازه افزایش یافتند، آمریکا دیگر می‌ترسید که حق وتوی خود را اعمال کند و شورای امنیت شروع به گرفتن یک تصمیم کرد که در آن حداقل باید در غزه یک آتش‌بس اعلام شود. یک گام جلوتر از این هم وضعیتی خواهد بود که خلقهای جهان بدلیل وضعیت غزه برای تحمیل مجازات‌هایی بر اسرائیل متحد شوند. مکانیزم‌ها بدین شکل کار می‌کنند. من بر این باورم که این مکانیزم بین‌المللی در موضوع خلق کورد و جناب عبدالله اوجالان با ترکیه نیز بدین شکل کار خواهد کرد.»