با سرعت گرفتن ماشین سرکوب و اعدام در هفته گذشته، شاهد اعدام ده‌ها زندانی سیاسی، عقیدتی و عمومی در زندان‌های سراسر کشور بودیم، در این میان زندانی عقیدتیسیاسی کامران شیخه بعد از ۱۵ سال زندان و شکنجه اعدام شد.
کامران و شش هم پرونده‌ای دیگر او در روند دادرسی مبهم و غیر عادلانه ۱۴ سال پیش به اتهام قتل یک ماموستای اهل سنت نزدیک به حکومت به اعدام محکوم شده بودند. واکنش‌های گسترده به اعدام خسرو بشارت دیگر متهم این پرونده‌سازی که پس از ۱۴ روز نگهداری در بند امن زندان قزلحصار به دار کشیده شد؛ دستگاه‌های امنیتی کامران شیخه آخرین متهم این پرونده‌سازی را به زندان مهاباد منتقل کرده و هفته گذشته این زندانی عقیدتی سیاسی را در زندان ارومیه به دار آویختند.

در هفته گذشته همچنین سه زندانی عقیدتی کرد اهل بوکان به اسامی سلیمان ادهمی، حسین خسروی و هیوا نوری بدون برخورداری از حقوق اولیه و دادرسی عادلانه و در روندی مبهم در دادگاه انقلاب ارومیه به اتهام حکومت ساخته “بغی” متهم شدند، این اتهام و روند پراشکال دادرسی این زندانیان نگرانی‌هایی در خصوص احتمال صدور حکم غیرانسانی اعدام برای آنها را در پی داشته است.

در طول هفته گذشته نیز زندانی سیاسی پخشان عزیزی در بی‌دادگاه انقلاب تهران شعبه ۲۶ محکوم به اعدام گردید؛ و شاهد تحصن و اعتراض زندانیان زن در زندان اوین و دیگر زندانها به این احکام بودیم و حالا تمام بند زنان اوین، شامل زندانیان سیاسی و عقیدتی، اعلام نموده‌اند که با سه‌شنبه‌های نه به اعدام همراه شده و در اعتصاب غذا خواهند بود. صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی بعد از شریفه محمدی و انتساب اتهام بغی به نسیم غلامی سیمیاری و وریشه مرادی ادامه‌ی سرکوب و ستم مضاعف علیه زنان و برای ایجاد رعب و وحشت و ادامه‌ی جنگ علیه زنان است.

صدور و اجرای این احکام ضد انسانی و نقض حقوق بشر و به ویژه “حق حیات” در زندان‌ها که شاهد گسترش آن هستیم، در حالی است که در آخرین گزارش آقای جاوید رحمان “گزارشگر ویژه حقوق بشر در مورد ایران”، حکومت بابت کشتارهای خودسرانه در دهه شصت و سال ۶۷، به جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی محکوم شده و این گزارشگر سازمان ملل در آخرین گزارش خود خواستار محاکمه عاملان آن شده بود.

کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” که این هفته بنا بر اطلاع منابع موثق شماری از زندانیان در زندان نظام شیراز به آن پیوسته‌اند، این هفته به ۱۷ زندان در سراسر کشور گسترش یافته است که شامل زندانیان با اتهامات مختلف و هدفش لغو اعدام و شکنجه است و این سه‌شنبه ۹ مرداد ۱۴۰۳ نیز در اعتراض به گسترش اعدام ها در زندان های اوین (بند زنان، بند۴، بند۶، بند۸)، زندان قزلحصار (بند ۳و بند۴)، زندان مرکزی کرج، زندان خرم‌آباد، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان تبریز، زندان مشهد، زندان قائم شهر، زندان اردبیل، زندان کامیاران، زندان مریوان ،زندان سلماس، زندان ارومیه، زندان بانه، زندان لاکان و زندان نظام شیراز دست به اعتصاب غذا زده‌اند.


زندانیان اعتصابی از تمامی فعالان سیاسی، حقوق بشری و نهادهای بین‌المللی می‌خواهند برای لغو اعدام و شکنجه و احکام ضد انسانی تلاش کنند و صدای زندانیان اعتصابی باشند.

کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام

۹ مرداد ۱۴۰۳