تجمع اعتراضی دانشجویان رشته‌های علوم پزشکی دانشگاه آزاد مقابل مجلس در اعتراض به شهریه‌های بالا رشته‌های علوم پزشکی دانشگاه آزاد – شنبه ۲۸ مهرماه ۱۴۰۳

در روزهای گذشته تجمعاتی از سوی دانشجویان جدیدالورود دانشگاه آزاد در رشته‌های علوم پزشکی در اعتراض به افزایش چندبرابری شهریه‌های دانشگاه متقاضیان تحصیل در این رشته‌ها شکل گرفته است.

به گزارش تشکل دانشجویان پیشرو، کلیت پدیده دانشگاه آزاد اساسا در تضاد با مفهوم آموزش رایگان و در راستای پولی‌سازی دانشگاه‌ها است که از چند دهه قبل در جمهوری اسلامی شروع به کار کرده و همیشه انتقادات و اعتراضات جدی از سوی دانشجویان و خانواده‌هایشان به شهریه‌های بالای آن وجود داشته. اما آنچه اکنون در حال وقوع است در نوع خود بی‌سابقه است؛ به گونه‌ای که مسئولین دزد دانشگاه آزاد به رشته‌های پرمتقاضی علوم پزشکی هجوم برده و در عملیاتی «خلق‌الساعه» شهریه‌هایی که خود پیشتر بالا بودند را سه برابر کرده‌اند. این خلاصه‌ای از بخشنامه سازمان مرکزی دانشگاه آزاد در این رابطه است:

  • شهریه سالانه ۱۸۰ میلیون تومانی برای رشته‌های پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی (افزایش ۲۰۰ درصدی)
  • شهریه سالانه ۴۵ میلیون تومانی برای رشته پرستاری
  • این شهریه‌ها فقط برای سال اول تحصیل است و پس از آن سالانه ۱۵ درصد افزایش خواهد داشت
  • شهریه‌های بالا برای شهرستان‌ها می‌تواند تا ۱۰ درصد کمتر حساب شود

با یک حساب سرانگشتی و بر اساس شهریه‌های اعلام شده و نرخ افزایش سالانه آنها، تنها هزینه شهریه‌ای که باید برای تبدیل شدن به یک پزشک عمومی، دندانپزشک یا داروساز در دانشگاه آزاد پرداخت شود، چیزی معادل ۲ میلیارد تومان طی هفت سال است و این رقم برای پرستاری طی چهار سال ۲۲۵ میلیون تومان است. باید در نظر داشت که اولا این ارقام فقط مختص به شهریه است و دیگر هزینه‌های زیست دانشجویی را هم باید به آن اضافه کرد؛ دوما احتمال افزایش نرخ سالانه شهریه بیش از رقم تعیین شده (۱۵ درصد) وجود دارد و ممکن است در سال‌های بعد شهریه‌ها باز هم بیشتر شود.

این اقدام دانشگاه آزاد مبنی بر افزایش چند برابری شهریه رشته‌های علوم پزشکی (البته احتمالا سرنوشت دیگر رشته‌ها هم مشابه باشد) یک چپاول آشکار، قانونی و سازمان‌یافته دارایی مردم از سوی حکومت جمهوری اسلامی است؛ این اقدام نه فقط جیب دانشجویان و خانواده‌هایشان را برای غارت نشانه گرفته؛ بلکه قریب به اتفاق فرزندان طبقه کارگر و بخش زیادی از سایر اقشار اجتماعی را از ورود به چنین رشته‌هایی محروم می‌کند و تنها بستر را برای ورود بیش از پیش آقازاده‌ها به رشته‌های مادر علوم پزشکی هموار می‌کند.