هفته گذشته، جامعه پزشکی ایران با یک بحران جدی مواجه شد که منجر به خودکشی یا مرگ شش پزشک و رزیدنت پزشکی بر اثر فشار کاری شد. این واقعه نشان‌دهنده چالش‌های عمیق و نگران‌کننده‌ای است که در نظام بهداشت و درمان کشور وجود دارد.
جزئیات موارد مرگ:
- ساناز صادقی، پرستار بیمارستان مدنی کرج، به دلیل فشار کاری در شیفت جان باخت.
- حامد حسن‌پور، پزشک عمومی در زاهدان، به زندگی‌اش پایان داد.
- مرجان ولی‌الله‌زاده، دکترای حرفه‌ای پزشکی در تهران، اقدام به خودکشی کرد.
- نرگس محمدپور، دانشجوی ترم آخر رزیدنتی زنان در تبریز، به زندگی‌اش پایان داد.
- حامد بیات، دکترای حرفه‌ای پزشکی در شیراز، و فریدون صالحی، فوق تخصص جراحی پلاستیک در تبریز، هر دو به زندگی‌شان پایان دادند.
این حوادث تلخ نه تنها تأثیرات عمیق بر خانواده‌ها و دوستان این افراد گذاشته بلکه بر روی جامعه پزشکی نیز سایه افکنده است. فشارهای کاری، ساعات طولانی شیفت‌ها، و عدم حمایت روانی از کادر درمان از جمله عواملی هستند که به این بحران دامن می‌زنند.
تحلیل وضعیت:
نهادهای حکومتی و وزارت بهداشت در واکنش به این حوادث معمولاً سعی می‌کنند علت مرگ را به جای خودکشی، «ایست قلبی» اعلام کنند. این رویکرد نه تنها واقعیت را پنهان می‌کند بلکه مانع از آگاهی عمومی درباره مشکلات جدی در نظام بهداشت و درمان می‌شود.
فشار کاری و استرس‌های روانی ناشی از شرایط سخت کاری می‌تواند به ایجاد مشکلات جدی روانی منجر شود. پزشکان و پرستاران اغلب با بار سنگین مسئولیت‌ها و کمبود منابع مواجه هستند که تأثیرات منفی بر سلامت روان آن‌ها دارد.
در نتیجه، این حوادث نه تنها نیازمند توجه فوری از سوی مقامات و نهادهای مربوطه است بلکه باید یک گفتگوی عمومی درباره سلامت روان کادر درمان آغاز شود. ایجاد یک محیط کاری سالم و حمایت از سلامت روان پزشکان و پرستاران می‌تواند به کاهش چنین بحران‌هایی کمک کند.
این وضعیت همچنین نیازمند تغییرات اساسی در سیاست‌های بهداشتی و درمانی کشور است تا بتوان به بهبود شرایط کاری و روحی کادر درمان پرداخته و از بروز چنین فجایعی جلوگیری کرد.