مازیار طاطایی، وکیل پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کُرد محبوس در زندان اوین، از رد دومین درخواست اعاده دادرسی این پرونده توسط دیوان عالی جمهوری اسلامی خبر داد. به گفته وی، شعبه رسیدگی‌کننده بدون بررسی دقیق پرونده محاکماتی و بی‌توجه به دفاعیات وکلای متهم، این درخواست را بی‌اساس خوانده و رد کرده است.
طاطایی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «این نحوه رسیدگی بدون مطالبه پرونده، شائبه بی‌توجهی به عدالت را تقویت می‌کند.»
پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی، در تاریخ سوم مرداد ۱۴۰۳ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری به اتهام «بغی» و «عضویت در حزب کُرد مخالف نظام» به اعدام محکوم شد. این حکم در نوزدهم دی ۱۴۰۳ توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تأیید گردید و اولین درخواست اعاده دادرسی نیز در ششم بهمن همان سال رد شد. علاوه بر این، او به اتهام «عضویت در جمعیت‌های معارض» به چهار سال حبس تعزیری نیز محکوم شده است.
پخشان عزیزی از مرداد ۱۴۰۲ در بازداشت به سر می‌برد و در هشت ماه نخست بازجویی از دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده محروم بوده است. همزمان، سه عضو خانواده‌اش شامل پدر (عزیز عزیزی)، خواهر (پرشنگ عزیزی) و داماد (حسین عباسی) نیز به اتهام «مساعدت به مجرم» هر یک به یک سال حبس محکوم شدند که این احکام در مهر ۱۴۰۳ تأیید گردید.
این زندانی سیاسی در نامه‌ای سرگشاده از زندان اوین در سی‌ویکم تیر ۱۴۰۳، از شکنجه‌های دوران بازداشت و شرایط غیرانسانی سلول انفرادی سخن گفت و رنج مضاعف «زن بودن» و «کُرد بودن» در نظام جمهوری اسلامی را برجسته کرد.
با توجه به شرایط وخیم پخشان عزیزی و وضعیت حقوق بشر در ایران، نیاز مبرم به توجه جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری برای نجات جان این مددکار اجتماعی احساس می‌شود.