جبهه اصلاحات ایران با انتشار بیانیه‌ای درباره «اعتراضات فراگیر» در این کشور تاکید کرد: حاکمیت می‌بایست حق اعتراض و بیان خواسته‌های مسالمت‌آمیز گروه‌های مطالبه‌گر مردم را، “در عمل” به‌رسمیت بشناسد، با نهایت رواداری با آنان مواجه شود و برای تأمین امنیت، از اعمال خشونت پرهیز کند.
این جبهه همچنین «اعتراضات» مذکور را «فرانسلی، فراجنسیتی، فرامنطقه‌ای، فراطبقاتی و فراقومی» و برای «بازپس‌گرفتن زندگی» دانسته و اعلام کرده است:
ما نیز همچون سایر هموطنانمان، سوگوار بانو مهسا امینی و ده‌ها جان‌باختۀ هفته‌های گذشته در شهرها و استان‌های مختلف کشور از جمله کردستان، سیستان و بلوچستان و تهران و نیز حرم شاهچراغ هستیم.
به هیچ‌وجه و با هیچ دلیلی، جان‌باختنِ انسان‌ها، حتی یک نفر در معرکه مواجهه معترضان و حکومت قابل پذیرش و قبول نیست، خاصه آنکه شاهد جان‌باختن تعداد کثیری از هموطنانمان در یک روز و واقعه، مانند جمعه‌های خونین زاهدان و خاش باشیم.
آنچه در پنجاه روز گذشته در فضای مجازی، اعتراضات خیابانی و دانشگاهی و واکنش نهادهای مدنی و چهره‌ها و گروه‌ها و اقشار مختلف رخ داده نشان می‌دهد که اعتراضات، فرانسلی، فراجنسیتی، فرامنطقه‌ای، فراطبقاتی و فراقومی برای بازپس گرفتن “زندگی” است.
جبهۀ اصلاحات ایران، تن‌دادن به تغییرات و اصلاحات درون‌زا و تأمین مطالبات مردم از جانب حاکمیت مستقر را، که خود حاصل مردمی‌ترین انقلاب تاریخ معاصر جهان است، بهترین و در عین حال کم هزینه‌ترین راه برای گذر از بحران و درافتادن کشور در ورطه‌های ایران‌سوز می‌داند.
این اقدامِ اولیه حتی با تکیه بر رویکردی مردم‌سالارانه از قانون اساسی فعلی و اجرای بدون تنازل آن، از جمله فصل سوم در “حقوق ملت” و اصل پنجاه و نهم مربوط به “همه‌پرسی”، امکان‌پذیر است.
برای ایجاد اصلاحات اساسی به منظور رفع کامل مشکلات مربوط به روندهای ناصحیح موجود در کشور، به نظر می‌رسد مرتفع کردن ابهامات، ایرادات و تناقضات قانون اساسی موجود، در فضایی آرام، طی روندی قانونی و براساس عقل جمعی و اراده ملی تمامی ایرانیان یکی از اقدامات موثر باشد.
بعضاً از چهره‌ها و رسانه‌های مدافع نظم موجود و سرکوب شنیده می‌شود که امتیازدهیِ حاکمیت به جامعه و پذیرشِ اصلاحاتِ نهادی، ساختاری و رویکردی در جهت بسطِ عدالت، آزادی، دموکراسی و توسعه به تشدید اعتراضات و براندازی می‌انجامد!
کسانی که چنین نگاهی دارند توجه نمی‌کنند که درست برعکسِ تصورشان، بسیاری از نظام‌های سیاسی در جهان کنونی دقیقاً به دلیل تن‌دادن به اصلاح و انعطاف و پاسخگویی در برابر مطالبات جامعه و پرهیز از سرکوب و تصلب، بحران‌ها را پشت سر گذاشته و پرقدرت‌تر از پیش به حیات خود ادامه می‌دهند.
فروپاشی و براندازی نظام‌هایی را تهدید می‌کند که یا مانند رژیم (معمر) قذافی ( در لیبی) در برابر مطالبات اجتماعی به مواضع متصلبانه خود ادامه دادند یا مانند رژیم (محمدرضا شاه) پهلوی دیرتر از آنچه باید به فکر انعطاف و تغییر افتادند.
جبهۀ اصلاحات ایران ضمن عرض تسلیت مجدد به هموطنان، به‌ویژه داغدیدگانِ هفته‌های اخیر، اعلام می‌کند که برای برون‌رفت از بحران، به سهم خود پیشنهاداتی عملی و اجرایی دارد که چنانچه اراده و تمایلی در حاکمیت برای شنیدن و به‌کاربستن مشاهده شود، آمادگی ارائه و بحث، گفت‌وگو و تبادل نظر درخصوص آن را خواهد داشت.