با آنکه از آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی ۱۱۶ روز می‌گذرد، این قیام مردمی همچنان سرخط مهم‌ترین رسانه‌های جهان را به خود اختصاص می‌دهد. تازه‌ترین تحولاتی که داخل یا خارج از مرزهای ایران اتفاق می‌افتند، حتی به رسانه‌های محلی نیز راه پیدا می‌کنند و افکار عمومی جهان منتظر است بداند این ایستادگی شجاعانه در برابر سرکوب‌های خشونت‌بار چه زمان به نتیجه می‌رسد.
رادیو ملی آمریکا: اراده پایان‌ناپذیر حکومت برای خشونت
شبکه خبری انپیآر (رادیو ملی آمریکا) روز نهم ژانویه (نوزدهم دی) به این موضوع پرداخت که معترضان در ایران مصمم‌اند با وجود سرکوب‌ها، قطع دسترسی به اینترنت و حتی اعدام‌های اخیر، صدایشان را به گوش جهانیان برسانند.
کارشناس این برنامه رادیویی گفت: «دولت تندرو ایران تظاهرات‌کنندگان را آشوبگران مسلح و دشمنان ایران می‌خواند. با چنین اتهام‌هایی چندین نفر از معترضان تاکنون اعدام شده‌اند و ده‌ها نفر دیگر نیز ممکن است با چنین مجازاتی روبرو شوند. در چنین شرایطی، معترضان ایرانی معتقدند که لازم است بتوانند خودشان را تقویت کنند. آن‌ها می‌گویند باید بین تظاهرات‌کنندگان در داخل ایران و مخالفان ایرانی حکومت تهران در سراسر جهان ارتباط بیشتری وجود داشته باشد.»
انپیآر در ادامه با دو نفر از مخالفان ایرانی با نام‌های مستعار جواد و آرمان گفت‌وگو کرد. آن‌ها در بخشی از این برنامه تاکید کردند: «پس از تظاهرات گسترده چند ماهه مردم ایران، دیدیم که حکومت از هیچ‌کدام از مواضع خود عقب‌نشینی نکرد. این موضوع مردم را بیشتر از گذشته خشمگین کرد و تداوم موج‌های دیگری از اعتراض‌ها غیرقابل پیش‌بینی نیست. اراده حکومت برای تشدید خشونت مطلقا پایانی ندارد. تنها مانعی که باعث شده است نیروهای امنیتی نتوانند اعتراض‌های کنونی را مهار کنند، این است که تظاهرات در شهرها و محلات مختلف گسترده است.»
معترضان ایرانی مهمان رادیو ملی آمریکا در ادامه خطاب به کشورهای مختلف گفتند: «جهان امروز مدعی است که از نادیده گرفتن جنایات دیکتاتورهای مختلف در گذشته درس‌های متعددی آموخته است. اگر این‌طور است، نباید در مواجهه با یکی از وحشتناک‌ترین دیکتاتوری‌های بنیادگرا در تاریخ منفعل عمل کند؛ به‌ویژه در زمانی که یک جنبش کاملا دموکراتیک و لیبرال در داخل کشور علیه آن‌ها مبارزه می‌کند.»
اسکای‌نیوز: تظاهرات بزرگ با خشم از اعدام‌ها و سرنگونی هواپیما
اسکای‌نیوز در گزارش خود به تظاهرات گسترده‌ای پرداخت که ایرانیان سراسر جهان و شهرهای مختلف ایران در سومین سالگرد سرنگونی هواپیمای اوکراینی با موشک‌های سپاه برگزار کردند. این رسانه در بخشی از گزارش خود نوشت: «اولین تظاهرات قابل‌توجه سال ۲۰۲۳ در ایران این آخر هفته با گزارش‌هایی مبنی بر شلیک گلوله و گاز اشک‌آور در برخی شهرها برپا شد. روز یکشنبه، بیش از ۲۵ تظاهرات در دست‌کم ۱۷ شهر برگزار شد که بالاترین میزان از روز پنجم دسامبر است. ویدیوهای منتشرشده حاکی است که در برخی مناطق از جمله کردستان مغازه‌داران هم اعتصاب کرده‌اند. این اعتراض‌ها و اعتصاب‌ها بیانگر این است که حتی پس از تهدیدها و خشونت‌های فزاینده نیروهای امنیتی، مردم ایران همچنان خواستار تغییرات گسترده در کشورند.»
این رسانه سپس به شرح اعدام‌های حکومتی در ایران پرداخت و با اشاره به بازداشت روزنامه‌نگاران نوشت: «آزادی مطبوعات در ایران محدود شده است. بسیاری از اطلاعاتی که می‌توانیم به دست بیاوریم، حاصل اشتراک مطالبی است که کاربران فضای مجازی با وجود تمام مخاطراتی که برایشان به همراه دارد، در رسانه‌های اجتماعی منتشر می‌کنند.»
آدنکرونوس: جمهوری اسلامی؛ رژیمی بدون احترام به انسانیت
خبرگزاری ایتالیایی آدنکرونوس روز یکشنبه گفت‌وگویی با رامین بهرامی، پیانیست سرشناس ایرانی، درباره تظاهرات ایرانیان علیه حکومت منتشر کرد. رامین بهرامی در گفت‌وگو با این رسانه ایتالیایی، ادامه اعتراض‌ها را به «ساعت‌های پایانی حیات رژیم» تشبیه کرد و گفت: «رژیم غاصب و خشونت‌آمیز ایران در حال تمام شدن است. این مردم‌اند که به‌تنهایی آن را ساقط خواهند کرد؛ آن هم با انقلابی که دیگر فقط مختص زنان نیست، بلکه به کل جمعیت مربوط می‌شود.»
این موسیقیدان از غرب خواست از سازش با یک رژیم وحشی اجتناب کند و تاکید کرد: «مردم ایران این رژیم را در سکوت کرکننده سیاستمداران و مقام‌های غرب ساقط خواهند داد؛ جایی که هیچ مشارکت موثری در رابطه با لحظه بسیار غم‌انگیزی که ایران تجربه می‌کند، وجود ندارد.»
او اضافه کرد: «به نظر می‌رسد که خون ایرانی‌ها از اوکراینی‌ها، مردم کنگو، عراق و سوریه کمتر سرخ است. این موضوع دردآور است و ما را به‌عنوان انسان‌های آزادی‌خواه به‌شدت خشمگین می‌کند. در سال‌های اخیر، سازش‌های اقتصادی به مردم ایران اجازه نداد که خود را از رژیمی که نمی‌خواهند، رها شوند، رژیمی که به انسانیت احترام نمی‌گذارد. در شرایطی که جوان‌های ایرانی در راه آزادی جان می‌‌دهند، سازمان ملل کجا است؟ چرا نهادهای بین‌المللی سکوت کرده‌اند و کشورهای اروپایی به منافعشان فکر می‌کنند؟»