امید برین:کنفرانس “زن، زندگی، آزادی؛ ایران بر سر دوراهی سرکوب یا انقلاب” به ابتکار برخی گروەهای کرد و حضور کنشگران ایرانی در محل پارلمان اروپا برگزار شد. در این نشست بر لزوم اتحاد و همکاری مشترک جریان‌ها و احزاب سیاسی تاکید شد.
روز سەشنبه ۶ ژوئن، در محل پارلمان اتحادیە اروپا در بروکسل کنفرانسی تحت عنوان “زن، زندگی، آزادی؛ ایران بر سر دوراهی سرکوب یا انقلاب” با حضور رهبران شاخص احزاب کرد و دە‌ها کنشگر دیگر ایرانی برگزار شد.
این کنفرانس به ابتکار “پلتفرم دمکراتیک ایران” برگزار شد و سه فراکسیون “چپ‌ها”، “سبزها” و “سوسیالیست‌ها و دموکرات‌ها” در پارلمان اتحادیە اروپا از آن حمایت کردە بودند.
به جز نمایندگانی از این سه فراکسیون، رهبران سه حزب کرد ایرانی، از جملە حزب دموکرات کردستان ایران، سازمان کردستان کمونیست ایران (کوموله) و حزب حیات آزاد کردستان و شماری از کنشگران اقوام ایرانی در سه پنل این کنفرانس سخنرانی کردند.
در این پنل‌ها بە موضوعات مختلفی از جملە زنان، محیط زیست، آینده خیزش “زن، زندگی، آزادی” و اهمیت “عدم تمرکز” در آینده ایران گفت‌وگو شد.
تلاش جمهوری اسلامی برای خلع سلاح احزاب کرد ایرانی در عراق
این کنفرانس در حالی برگزار می‌شود کە در یک هفتە گذشتە نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی، ا‌دوات و تجهیزات سنگین نظامی روانه استان‌های آذربایجان‌غربی و کردستان کردەاند. آنها همزمان تهدید کرده‌اند کە در صورت تن ندادن احزاب کرد ایرانی مستقر در عراق به خلع سلاح، آنها را هدف قرار خواهند داد.
البته جمهوری اسلامی در گذشتە بارها تهدیدات خود را عملی کردە است. در جریان خیزش سراسری چندین بار مقر و کمپ احزاب کرد توسط سپاه پاسداران مورد حملە پهپادی و موشکی قرار گرفت.
حال با فروکش‌کردن اعتراضات، یک‌بار دیگر جمهوری اسلامی فشارهای سیاسی خود را بر حکومت اقلیم کردستان و دولت مرکزی عراق افزایش دادە است.
در حاشیە این کنفرانس، مصطفی هجری، مسئول اجرایی حزب دمکرات کردستان ایران (حدکا) به دویچه وله فارسی گفت: «تهدیدات جمهوری اسلامی تازه نیستند، در آینده هم ادامە خواهند داشت، اما ما کارت‌های فشار خودمان را داریم و با سازمان‌های دیگر وجه تمایزات زیادی داریم و بە فشارهای جمهوری اسلامی تن نمی‌دهیم».
او در ادامە می‌گوید کە بدنە اصلی و ریشە احزاب کرد در داخل ایران است و برای تائید حرف‌های خود به اعتصاب گستردە در استان‌های کردنشین در پی فراخوان این احزاب اشارە کرد.
چرا احزاب کرد مسلح هستند؟
مسلح بودن احزاب کرد تازگی ندارد و قدمت آن به زمان تاسیس حزب دمکرات کردستان ایران در سال ١٣٢۴ برمی‌گردد. بعد از انقلاب ۵۷ احزاب دیگری نیز پا بە عرصه سیاست گذاشتند و به فعالیت مسلحانه پرداختند. حزب کوملە (کە اکنون دو شاخه است) و حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) از جمله این احزاب هستند.
مخالفان مشی مسلحانه می‌گویند کە لزومی ندارد احزاب سیاسی مسلح باشند. بخشی از ناظران نیز می‌گویند کە سلاح می‌تواند تهدیدی برای دمکراسی باشد.
اما احزاب کرد نظر متفاوتی دارند. مصطفی هجری، مدیر اجرایی حدکا می‌گوید: «ما عاشق زندگی هستیم و اسلحە را دوست نداریم. و خواهان ریختن هیچ خونی نیستیم، اسلحە به ما تحمیل شدە است».
هجری به قتل شهروندان کرد، ترور کادرها و پیشمرگەها و رهبران حزب خود اشارە می‌کند و می‌گوید: «اسلحە عاملی بازدارنده برای حفظ هویت جمعی ما بودە است».
ابراهیم علی‌زادە، دبیر اول سازمان کردستان کمونیست ایران (کوموله) نیز در پاسخ به پرسش دویچه وله می‌گوید: «اسلحە بە ما تحمیل شدە است. اگر در آینده برآیندهای سیاسی بە شکلی باشد کە دمکراسی واقعی و حقوق جمعی و فردی همه شهروندان تامین شود، لزومی بر تداوم آن نیست».
پژاک و حدکا؛ از تخریب متقابل تا همکاری
یکی دیگر از نکاتی کە توجه کاربران کرد شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها را بە خود جلب کردە بود، حضور همزمان شخص اول حزب دمکرات کردستان ایران و یکی از روسای مشترک حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) در این کنفرانس بود.
حدکا در گذشتە آمادە نبود بە طور مستقیم با پژاک در ارتباط باشد، چون این حزب را مستقل نمی‌دانست و می‌گفت کە بخشی از حزب کارگران کردستان ترکیه است. البته پژاک نزدیکی ایدئولوژیک به حزب کارگران کردستان را نه تنها انکار نمی‌کند، بلکە بە عنوان نقطه قوت خود بر آن پا فشاری می‌کند. اما تأکید دارد کە مستقل است.
حزب کارگران کردستان ترکیه (پ‌ک‌ک) کە در دهه هشتاد میلادی پا بە عرصه سیاسی گذاشت، می‌گوید کە برای احقاق حقوق کردها در ترکیه مبارزه می‌کند. این حزب در بیش از سه دهە گذشتە در فهرست گروه‌های تروریستی ترکیه، ایران، اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا قرار دارد.
برخی از ناظران می‌گویند کە رویدادهای چند ماه گذشتە ایران و همچنین حضور همزمان عبداللە مهتدی و شاهزادە رضا پهلوی در منشور موسوم بە مهسا، کە حدکا از مخالفان آن محسوب می‌شود، موجب چرخش در سیاست‌های این حزب شدە است.
اما مصطفی هجری در پاسخ بە پرسش دویچە ولە فارسی این موضوع را تکذیب می‌کند و می‌گوید: «در چند دهه گذشتە تمامی راهکارهایی کە می‌تواند بە تضعیف دیگری بینجامد را امتحان کردەایم. اکنون زمان وحدت و همکاری مشترک میان جریان‌ها و احزاب است».
سیامند معینی، رئیس مشترک پژاک هم می‌گوید کە در گذشتە ارتباط بین این دو حزب وجود داشتە، اما حالا فصل همکاری‌های بیشتر و اقدام‌های عملی فرا رسیده است.
رادیو المان دویچه وله فارسی