کمپین دفاع از شریفه محمدی می‌گوید این فعال صنفی و کارگری که به اعدام محکوم شده است، «ساعت‌ها تحت شکنجه روحی و بازجویی و تهدید و تحقیر قرار گرفته تا علیه خودش، فعالیت‌هایش و تشکیلات مستقل کارگری اعتراف اجباری کند.»
خانم محمدی حدود دو هفته پیش با اتهام «بغی» در دادگاه انقلاب رشت دادگاه انقلاب رشت به اعدام محکوم شد.
به نوشته کمپین دفاع از شریفه محمدی: «با توجه به موج جهانی ایجاد شده در حمایت از شریفه محمدی، مقامات ارشد جمهوری اسلامی به وحشت افتاده و به این دلیل سراغ شریفه در زندان لاکان رفته‌اند نا او را تحت فشار و شکنجه مجبور کنند که با آنها – به قول خودشان- “همکاری” کند.»
پس از اعلام خبر صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، تعدادی از فعالان کارگری در ایران و همچنین معترضان در خارج از کشور با برگزاری تجمع‌هایی خواستار آزادی او و سایر فعالان کارگری شدند.
بر اساس نوشته ی کمپین دفاع از شریفه محمدی، تیم بازجویی و شکنجه که در روزهای قبل از تهران به زندان لاکان رشت رفته اند ادعا کرده اند که قاضی صادر کننده اصرار به اعدام شریفه دارد و آنها او را اعدام خواهند کرد مگر اینکه تن به خواسته ی وزارت اطلاعات و مقامات حکومتی بدهد. این ادعا، تهدید و اطلاعات کذب را در حالی به شریفه گفته اند که قاضی صادر کننده حکم، دیگر نقشی در پرونده ندارد و اکنون پرونده برای فرجام خواهی به دیوان عالی کشور رفته است.
خبر اعزام تیم شکنجه و بازجویی و تهدید و ارعاب به زندان رشت و تحت فشار قرار دادن و شکنجه و تهدید شریفه، توسط پنج منبع موثق که همگی از خانواده های زندانیان در زندان لاکان رشت هستند تایید شده است و آنها این خبر را در ملاقات ها و تماس شان با عزیزان دربند خود دریافت و همگی عینا یک روایت واحد را اطلاع داده اند و درباره امنیت جانی شریفه هشدار داده اند.
کمپین دفاع از شریفه محمدی با استناد به منابع خود آورده است: «شریفه محمدی با وجود آزار و فشار و تهدید و شکنجه‌ای که بر او اعمال کرده‌اند تن به خواسته آنها نداده و بر واهی بودن اتهامات وارد شده بر خودش و نیز قانونی بودن و مجاز بودن فعالیت های اجتماعی و مدنی خود تاکید کرده است.»
این کمپین هشدار داد که به شریفه محمدی گفته شده او را «اعدام خواهند کرد مگر اینکه تن به خواسته وزارت اطلاعات و مقامات حکومتی بدهد.»
خانم محمدی در تاریخ ۱۴ آذر ۱۴۰۲ در شهر رشت دستگیر شد. او بعد از دستگیری به بازداشتگاه امنیتی سنندج منتقل شد و مدت ۲۰۰ روز بدون دسترسی به حق انتخاب وکیل و تماس با خانواده در انفرادی به سر برد. او بعدا از سنندج به زندان رشت منتقل شد.
به گفته نزدیکان خانم محمدی، این فعال کارگری در طول مدت بازداشت، حق تماس با خانواده را نداشته است و برای گرفتن اعتراف علیه خودش به شدت تحت فشار و شکنجه بوده است.
تعدادی از زندانیان سیاسی سابق و همبندان او با تایید این مطلب می‌گویند که آنها آثار کبودی و شکنجه را بر بدن این زندانی دیده‌اند.