🔻مجلس شورای اسلامی با استعفای عبدالکریم حسین‌زاده، نماینده کورد و اهل سنت مخالفت کرد و مانع آغاز به کار او به عنوان معاون رئیس جمهور ایران شد.
درخواست استعفای عبدالکریم حسین‌زاده نماینده نقده و اشنویه امروز(چهارشنبه ۴ مهر) در مجلس بررسی شد. در این نشست آقای حسین‌زاده درباره دلیل استعفایش از نمایندگی مجلس صحبت کرد و بعد از صحبت‌های مخالفان استعفا، در نهایت با ۱۰۷ رای موافق، ۱۲۹ رای مخالف و ۵ رای ممتنع از مجموع ۲۴۷ نماینده حاضر با استعفای حسین‌زاده مخالفت شد.
آقای حسین‌زاده درباره تقاضای استعفای خود از نمایندگی مجلس گفت: «عده‌ای از استعفای من خوشحال و عده‌ای ناراحت شده‌اند. اما واقعیت امر این است که هویت سیاسی خود را از شهرستانی چند فرهنگی به دست آورده‌ام. دغدغه اصلی من همواره جلب حقوق شهروندی بوده است.»
او در این نشست خود را «مخالف سهم خواهی‌های ملی و مذهبی» دانسته است و افزوده که «ملاک انتخاب باید شایستگی‌ها باشد.»
استعفای عبدالکریم حسین‌زاده، نماینده کورد و اهل سنت مجلس شورای اسلامی، و مخالفت مجلس با این استعفا موضوعی است که به مسائل سیاسی و اجتماعی در ایران مرتبط می‌شود. در ادامه به جزئیات این خبر، دلایل مخالفت مجلس و تحلیل آن پرداخته می‌شود.
▎دلایل مخالفت مجلس
- مسائل سیاسی: یکی از دلایل اصلی مخالفت مجلس می‌تواند وابستگی‌های سیاسی و نگرانی‌ها از تغییرات در ترکیب قدرت باشد. مجلس ممکن است نگران باشد که با پذیرش استعفای حسین‌زاده، یک نماینده اهل سنت و کورد از عرصه سیاسی خارج شود و این موضوع بر توازن سیاسی تأثیر بگذارد.
- نمایندگی اقلیت‌ها: حسین‌زاده به عنوان یک نماینده اهل سنت و کورد، نمادی از تنوع ملی و مذهبی در ایران است. مخالفت مجلس می‌تواند نشان‌دهنده تمایل به حفظ نمایندگی اقلیت‌ها در ساختار سیاسی کشور باشد.
- نگرانی‌های اجتماعی: برخی اعضای مجلس ممکن است نگران باشند که پذیرش استعفای حسین‌زاده و انتصاب او به سمت معاونت رئیس‌جمهور، به نوعی نارضایتی اجتماعی را در میان اقلیت‌های دیگر ایجاد کند.
▎تحلیل
مخالفت مجلس با استعفای حسین‌زاده می‌تواند نشان‌دهنده چالش‌های موجود در مدیریت تنوع ملی و مذهبی در ایران باشد. نمایندگان مجلس ممکن است بر این باور باشند که حفظ نمایندگی اقلیت‌ها در نهادهای دولتی اهمیت دارد و این اقدام می‌تواند به تقویت وحدت ملی کمک کند.
از سوی دیگر، این موضوع همچنین می‌تواند به عدم اعتماد برخی از نمایندگان به مدیریت دولت و توانایی آن در رسیدگی به مسائل اقلیت‌ها مرتبط باشد. این وضعیت ممکن است بر روابط بین دولت و اقلیت‌های قومی تأثیر بگذارد و منجر به افزایش تنش‌ها شود.
در نهایت، این رویداد نشان‌دهنده پیچیدگی‌های سیاسی در ایران و چالش‌هایی است که در زمینه مدیریت تنوع قومی و مذهبی وجود دارد. برای ایجاد یک جامعه پایدار و همبسته، نیاز به توجه ویژه به حقوق و نمایندگی اقلیت‌ها احساس می‌شود.