اعتصاب کارگران صنایع نفت و پتروشیمی ایران از آغاز هفته گسترش بیشتری یافته و دامنه آن به شهرهای دیگر هم کشیده شده است. همزمان فعالان کارگری می‌گویند ۷۰۰ نفر از کارگران پیمانی اعتصاب کرده در پالایشگاه نفت تهران بعد از اعتصاب اخراج شده‌اند.

تصاویری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که نشان می‌دهد کارگران معترض پالایشگاه نفت تهران که روز سه‌شنبه اول تیرماه به همکاران اعتصاب‌کننده خود پیوسته بودند، در همان روز برگه “تسویه حساب” دریافت کرده‌اند.

در یکی از فیلم‌ها یک کارگر رو به دوربین می‌گوید: “ما به حقوق‌هایمان اعتراض کردیم اما به جایش برگه تسویه دست ما دادند که ما را اخراج کنند. یکی از دولت و مردم بیاید از ما حمایت کند.”

با این حال امروز چهارشنبه دوم خرداد، بر میزان اعتصاب‌ها افزوده شده و گزارش شده که کارگران پروژه‌ای پتروشیمی دماوند، کارگران شرکت تهران جنوب در بندر ماهشهر، کارگران پیمانی پالایشگاه آبادان، کارگران عسلویه، کارگران شرکت راژان در پالایشگاه آدیش، کارگران کیهان پارس در اصفهان هم به اعتصاب سراسری کارگران به نام “کمپین ۱۴۰۰” پیوسته‌اند.

فیلمی منتشر شده که در آن یکی از کارگران پالایشگاه اصفهان می‌گوید همکارانش “در حال جمع کردن وسایل” هستند که از پالایشگاه خارج شوند.

این اعتصاب شنبه ۲۹ خرداد آغاز شد و به تدریج به شهرهای مختلف ایران گسترش یافت و تا کنون به گفته فعالان کارگری، کارکنان بیش از ۲۰ پیمانکار خصوصی به آن پیوسته‌اند.

ایران کارگر

از تابستان پارسال این دومین اعتصاب گسترده کارگران صنایع نفت و پتروشیمی در ایران است. مردادماه سال گذشته اعتصاب گسترده دیگری در سراسر ایران شکل گرفت.

در روزهای گذشته علاوه بر کارگران پیمانی و پروژه‌ای که قراردادهایشان با شرکت‌های پیمانکار است، هزاران کارگر رسمی شرکت ملی نفت ایران هم اعتصاب کرده بودند. برای مثال اواخر خردادماه کارکنان شرکت پایانه‌های نفتی ایران مانع سوخت‌گیری یک نفتکش در جزیره خارک شدند.

اعتصاب کارگران

خواسته کارگران افزایش دستمزد و میزان مرخصی است. در حال حاضر بسیاری از کارگران پیمانی ۲۴ روز در ماه کار می‌کنند و شش روز مرخصی دارند که در بعضی از شرکت‌ها روزهای تعطیل کمتر هم است. خواسته کارگران افزایش تعطیلی به ۱۰ روز در ماه است.

علاوه بر آن کارگران از شرایط ایمنی و بهداشتی خود مخصوصا در زمان شیوع کرونا انتقاد دارند و می‌گویند در خوابگاه‌های کارگری بدون رعایت فاصله اجتماعی مجبور به زندگی هستند.