از ساعت هفت صبح امروز نمایش انتخاباتی که پیشاپیش نتیجه ی آن را قدرت حاکم تعیین کرده است، آغاز شد. این انتخابات با حذف گسترده ی مخالفان همراه است، یک کاندید مورد تایید «نظام» و چند مهره ی یدکی برای اجرای این نمایش به میدان فرستاده شده اند.
به جز حکومت اسلامی، این انتخابات مورد تایید هیچ کدام از جناح های سیاسی کشور قرار نگرفته است. گروه های سیاسی چپ، جمهوری خواه، دموکرات، ملی و مذهبی، گروه های اتنیکی و دیگر جریانات سیاسی این انتخابات را به طور یک پارچه تحریم کرده اند. فراخوان های متعدد به تحریم این انتخابات از سوی خانواده های کشته شدگان اعتراضات در جمهوری اسلامی، فعالین سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، مدنی و مدافعان حقوق بشر منتشر شده است. بسیاری از مردم عادی که توانسته اند از طریق شبکه های ماهواره ای و اجتماعی صدای خود را به گوش دیگران برسانند، اعلام کرده اند که در این انتخابات فرمایشی شرکت نخواهند کرد. در میان اصلاح طلبان شکاف افتاده است و جناح های راست و ریزه خوار آن ها برخلاف تاکیدات اولیه اصلاح طلبان، با استدلال خنده آور «برهم زدن بازی» برای شرکت در این انتخابات از یکدیگر پیشی می گیرند. بخشی از اصلاح طلبان به تحریم پیوسته اند. در میان شخصیت های حکومتی نیز کسانی مانند محمود احمدی نژاد انتخابات را تحریم کرده اند. نارضایتی در لایه های پائینی حکومت آن قدر زیاد است که علی خامنه ای در فتوایی «رای سفید» در این انتخابات را «حرام» اعلام کرد.
از صبح امروز صدا و سیمای جمهوری اسلامی، خبرگزاری های حکومتی و دیگر امکانات متعدد رسانه ای وابسته به حکومت اسلامی، بسیج شده و وظیفه گرفته اند تا «حضور گسترده و حماسی» مردم در این انتخابات را به ثبت برسانند. ناظران سیاسی نسبت به رای سازی های گسترده هشدار داده اند.
این طور تبلیغات در هر انتخاباتی تکرار شده است. اما این بار بی اثرتر از همیشه است. تنها یک نگاه به وضعیت سیاسی کشور و اظهارات بالاترین مقامات کشور نشانه ی آن است که اراده ی مردم بر حکومت پیروز شده است. دو روز پیش علی خامنه ای و یک روز بعدتر حسن روحانی از سردی بازار انتخابات و فاصله گیری مردم با نظام سخن گفته اند. هیچ تردستی نمی تواند این واقعیت را پنهان کند که در این نمایش حکومتی، تحریم رای اول است!