نیکلا باورز، تحلیلگر معروف فرانسوی و شاگرد قدیمی ریمون آرون در مقاله‌ای در روزنامۀ فیگارو به بحران‌های کنونی جامعۀ آمریکا و داوهای پیشاروی جو بایدن، رئیس جمهوری جدید این کشور، پرداخته و حملۀ طرفداران دونالد ترامپ به ساختمان کنگرۀ آمریکا را به رویدادهای جمهوری سوم فرانسه در ششم فوریه سال ١٩٣٤ تشبیه کرده است.
باورز گفته است که حملۀ ششم ژانویه به کنگرۀ آمریکا شکنندگی دولت قانون و بحران حاد هژمونی آمریکا را نشان می‌دهد. به گفتۀ باورز این حمله حقیقت پوپولیسم را نشان داد که به جای تحویل قدرت به مردم، بستر خودکامگی را هموار می‌سازد.
باورز داو پیشاروی بایدن را تاریخی خوانده و افزوده است که آمریکا با پنج بحران بزرگ روبرو است. به گفتۀ او، بحران اول پیشروی مهارگسیختۀ ویروس کووید١٩ است که قریب ٢٤ میلیون آمریکایی را مبتلاء کرده و ٤٠٠ هزار نفر از آنان را کشته است. در نتیجۀ این بحران امید به زندگی در آمریکا با ٣٣٢ میلیون نفر جمعیت اکنون پایین تر از سطح آن در چین با یک میلیارد و ٤٠٠ میلیون نفر جمعیت است.
بحران بزرگ دوم آمریکا، به نوشتۀ نیکلا باورز، اقتصادی است. رکود اقتصاد آمریکا به ٣٫٦ درصد رسیده، در حالی که نوزده میلیون نفر از جمعیت کشور بیکار هستند. باورز تصریح می کند که در این مدت تراز تجاری آمریکا با چین بیش از گذشته منفی شده است، کسری بودجه به حدود ١٥ درصد رسیده و بدهی‌های عمومی اکنون معادل ١٢٧ درصد تولید ناخالص ملی است.
سومین بحران بزرگ آمریکا به نوشتۀ باورز، اجتماعی است که در فروپاشی طبقۀ متوسط و تشدید فقر در این کشور تبلور می‌یابد. بحران مهم چهارم آمریکا سیاسی است که در بحران نظام تصمیم‌گیری، بی‌اعتباری قانون اساسی و فروپاشی وحدت ملی تجسم می‌یابد. و بالاخره، بحران پنجم آمریکا به گمان تحلیلگر فرانسوی جنبۀ بین‌المللی دارد. در این عرصه به نوشتۀ باورز شاهد عقب نشینی های پیوستۀ آمریکا، فروپاشی رهبری و تصویر بین‌المللی آن هستیم که عملاً راه را برای توسعۀ نفوذ چین هموار ساخته است.
به همین خاطر، به گمان نیکلا باورز، جو بایدن، بر خلاف دورۀ اوباما، نه با مسئلۀ ازسرگیری رونق اقتصادی، بلکه با مسئلۀ بازسازی آمریکا روبرو است. هدف او نه بازگشت به گذشته – یعنی کلیه انحراف‌هایی که پیروزی ترامپ را باعث شدند – بلکه ابداع آینده است. نیکلا باورز دورۀ ریاست جمهوری جو بایدن را به دورۀ ریاست جمهوری فرانکلن روزولت تشبیه کرده که نه فقط باید به چالش های بزرگ اقتصادی آمریکا پاسخ می‌داد، بلکه باید اعتماد عمومی را نسبت به نهادها و آیندۀ کشور احیاء می‌کرد.
از این منظر صد روز اول دورۀ ریاست جمهور بایدن، به گمان باورز، برای مقابله با ویروس کووید ١٩ و تحریک فعالیت و رونق اقتصادی در آمریکا نقش مهمی خواهند داشت.
برای مقابله با پاندمی کووید ١٩ راه حل نهایی تسریع واکسیناسیون است که باید تا پایان بهار آینده شامل صد میلیون آمریکایی شود و هزینۀ آن ٤١٦ میلیارد دلار برآورد شده است. با تزریق ١٩٠٠ میلیارد دلار پول جهت حمایت از فعالیت‌های اقتصادی، نرخ رشد اقتصادی آمریکا بر اساس برآوردها به ٥ تا ٦ درصد خواهد است. همانند دهۀ ١٩٣٠ هدف از این طرح تثبیت وضعیت طبقۀ متوسط، کاهش ناامنی‌های اقتصادی و اجتماعی است.
کلید این تغییرات، به نوشتۀ باورز، اصلاح نظام سیاسی آمریکا است که در آن فساد و خشونت و پوپولیسم ضربات سختی به اعتماد عمومی نسبت به نهادهای این کشور وارد آورده است. مشکل اما،، به گفتۀ باورز، در این است که پی آمدهای کووید ١٩، رکود اقتصادی و تسریع انقلاب اطلاعاتی دو قطبی شدن اقتصادی، اجتماعی و نابرابری میان ایالت‌های آمریکا را که منشاء پوپولیسم بوده‌اند، تشدید خواهند کرد. افزون بر این، جو بایدن علاوه بر ٧٤ میلیون رأی دهندۀ دونالد ترامپ، باید جناح چپ حزب دموکرات را نیز مهار کند.
دورۀ ریاست جمهوری جو بایدن به گمان باورز برای سرنوشت آمریکا و آیندۀ دموکراسی در سدۀ حاضر تعیین کننده خواهد بود. دموکراسی آمریکا به نوشتۀ مفّسر فیگارو دیگر نقش راهنما و سرمشق را ایفاء نمی کند. از نظر باورز دموکراسی آمریکا از این پس هشداری برای تمام کشورهای غربی است. هیچ دموکراسی نمی تواند خود را مصون از خطر پوپولیسم بداند و این را خشونت‌ها و افراطیگری‌های جاری در اروپا به وضوح نشان می‌دهد. همۀ کشورهای غربی به نوشتۀ باورز از این پس باید در پی ابداع قرارداد سیاسی و اجتماعی تازه‌ای باشند.