رهبر گروه طالبان روز یکشنبه ۲۷ تیرماه همزمان با برگزاری دومین روز از مذاکرات صلح افغانستان در دوحه، گفت که او برای پایان دادن به درگیری‌ها به‌شدت طرفدار گفت‌وگو و دستیابی به راه حل سیاسی است.
در پیام هبت‌الله آخوندزاده که در آستانه عید قربان منتشر شد، رهبر ارشد طالبان «گروه‌های مخالف» را به «وقت‌کُشی» و «فرصت‌سوزی» متهم کرده است.
این سخنان در حالی بیان می‌شود که طالبان طی دو ماه اخیر و در آستانه خروج نیروهای خارجی که قرار است تا اوایل سپتامبر تکمیل شود، بخش گسترده‌ای از مناطق روستایی افغانستان را تصرف کرده و همچنان نیز در حال پیشروی در خاک این کشور است.
هبت‌الله آخوندزاده در بخش دیگری از پیام خود تاکید کرده است «به‌جای وابستگی به خارجی‌ها، بگذارید خودمان مسائل‌مان را حل‌وفصل کنیم و وطن‌مان را از بحران پیشرونده برهانیم».
مذاکرات صلح میان شبه نظامیان طالبان و دولت افغانستان که در چند ماه اخیر عملاً به بن‌بست رسیده بود، روز ۲۶ تیرماه در دوحه، پایتخت قطر، از سر گرفته شد. هیئت مذاکر‌ه‌کننده دولت افغانستان پیش از این بارها اعلام کرده بود که نمایندگان گروه طالبان عزم جدی برای به نتیجه رسیدن گفت‌وگوها ندارند.
به گزارش رادیو آزادی، عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه ملی افغانستان، و ملا عبدالغنی، برادر رئیس دفتر طالبان در قطر، این مذاکرات را رهبری می‌کنند.
یک منبع آگاه به خبرگزاری فرانسه گفت حامد کرزای، رئیس‌جمهوری سابق افغانستان، نیز بنا بود برای حضور در مذاکرات به قطر سفر کند، اما در کابل ماند.
در همین حال، زلمای خلیل‌زاد، نماینده ویژه آمریکا در مذاکرات صلح افغانستان، هفته گذشته ابراز امیدواری کرد که تا عید قربان آتش‌بس میان دولت افغانستان و گروه طالبان برقرار شود. با وجود این، نشانه‌های پیشرفت اساسی تا خروج کامل نیروهای نظامی خارجی از افغانستان به چشم نمی‌خورد.
روند مذاکرات در حالی به کندی پیش می‌رود که کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان روز ۲۲ تیرماه اعلام کرد با اوج‌گیری خشونت‌ها در سراسر افغانستان در پی حملات گسترده طالبان، اغلب مردم این کشور در آستانه آوارگی و فرار از خانه و کاشانه خود قرار دارند.
بنابر برآوردهای این نهاد سازمان ملل، از آغاز سال میلادی جدید، ۲۷۰ هزار افغانستانی غیرنظامی دیگر در این کشور آواره شده‌اند و با در نظر گرفتن جمعیت آواره پیشین، در حال حاضر، شمار آوارگان این کشور به بیش از سه و نیم میلیون نفر می‌رسد.
گزارش‌ها حاکی است که نبود امنیت، اخاذی و زورگیری گروه‌های مسلح غیر دولتی، افزایش انفجارهای کنار جاده‌ای، نبود درآمد و قطع خدمات اجتماعی به آوارگی شهروندان افغانستانی دامن زده است.