سپیده قلیان، زندانی سیاسی که دوره حبس سه ساله خود را در زندان اوین سپری می‌کند، در اعتراض به تبعید سعید مدنی، خود و همه زندانیان تبعیدی و همچنین مطالبه انتقالش به زندان محل سکونت، خود دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است.
بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، سپیده قلیان زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین تهران، از روز چهارشنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۳ (۳ آوریل ۲۰۲۴)، در اعتراض به تبعید خود سعید مدنی و دیگر زندانیان سیاسی تبعید شده دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است. منابع هه‌نگاو اعلام کرده‌اند که سپیده قلیان خواهان انقال خود به زندان محل سکونتش شده است.
بر اساس نامه‌ای از سپیده قلیان که در آذر ۱۴۰۲ در هه‌نگاو منتشر شده است، سپیده قلیان بارها به شرایط تبعید خود در زندان‌های مختلف جمهوری اسلامی اشاره کرده است.
وی در این نامه که با مضمون تبعید خود در زندان‌های ایران منتشر شده بود به شرایط سخت خود و خانواده‌اش اشاره کرده بود و گفته بود: “سالهاست که در تبعید به سر می‌برم. طی این سال‌ها برای رفع این حکم دست به هر کاری زده‌ام؛ نامه نگاری، مذاکره، مناقشه، تحصن، اعتصاب. گفته‌ام جان و نان خانواده‌ام در خطر است، هر هفته طی کردن هزاران کیلومتر راه مصیبت است. اما هر بار با ادامه‌ی روند تبعید به من محرز شده است که حرف نماینده سازمان زندان‌ها در زندان بوشهر درست بود: جنازه‌ت به خوزستان بازخواهد گشت.”
این زندانی سیاسی، شهریور ماه ١٤٠٢، توسط شعبه ۱۲۰۷ دادگاه کیفری مجتمع قضایی کچویی تهران به ریاست قاضی شمس‌الدین جلیلی پیران به اتهامات “کشف حجاب و اصرار بر ارتکاب جرم در جلسات دادگاه” به یک سال و سه ماه حبس تعزیری با احتساب ایام قبلی بازداشت محکوم شد. این پرونده با شکایت آمنه سادات ذبیح‌پور، خبرنگار حکومتی علیه سپیده قلیان گشوده شد.
قابل ذکر است که سپیده قلیان اردیبهشت ماه همان سال نیز توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران از بابت “توهین به رهبری” به دو سال حبس تعزیری محکوم شده بود که این حکم بعدها توسط شیبه ۳۶ دادگاه انقلاب تهران عیناً تایید شد.
سپیده قلیان، روز چهارشنبه ٢٤ اسفند ماه ١٤٠۱، در حالی که به تازگی آزاد شده بود، بار دیگر در مسیر تهران به زادگاهش دزفول توسط نیروهای حکومتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. او پیشتر نیز طی سال‌های ١٣٩٧ و ١٤٠٠ نیز، توسط نیروهای حکومتی بازداشت شده و به حبس محکوم شده است.