علی کریمی سیاستمدار کورد اظهار کرد که حمله دولت ترک به جنوب کوردستان به مثابه حمله به موجودیت ملت کوردستان میباشد و افزود که باید هر کسی بپا خیزد.
علی کریمی، نویسنده و سیاستمدار کورد در مورد حملات اشغالگرانه رژیم ترک به جنوب کوردستان و تداوم جنگ در متینا، آواشین و زاپ با خبرگزاری فرات گفتگو کرد.
کریمی در آغاز سخنان خود به خصومت دولت ترک با ملت کورد اشاره کرده و گفت:”در صد سال گذشته دشمنان ملت کورد، این خلق را به رسمیت نشناختند و آنانرا سرکوب نمودند. پس از جنگ جهانی اول کوردستان را از نو تقسیم کردند. کشورهایی که کوردستان را میان خود تقسیم کردند هیچ زمانی به موجودیت ملت کورد اذعان نکردند. در میان این دشمنان رژیم ترک از همه بدتر است. دشمنی این رژیم با کورد به ١٩٢٠ برمیگردد که در آن با ذهنیت یک زبان، یک ملت و یک پرچم کوردستان را هدف حمله قرار دادند. جوامع غیر ترک را به تمامی نابود کردند، سرکوب کردند. اما جامعه کورد هیچ زمانی در برابر هیچ دشمنی سر تسلیم خم نکرده و هر بار دوباره به خیزش دست زده است. کورد در مقابل رژیم ترک نیز که بر اساس نابودی و نسلکشی شکل گرفته است سر تسلیم خم نکرده است.”
کریمی افزود:”ما با چنان دشمنی روبرو هستیم که تحت هیچ عنوانی حاضر به پذیرش فرهنگ، زبان، لباس، موجودیت و هویت ملت کورد اذعان نمیکند. به همین دلیل برای هر کدام از ما باید واضح باشد که با چنین دشمنی روبرو هستیم که موجودیت ما را هدف قرار داده است. ما باید بر این مبنا خود را آماده کنیم. دولت ترک هر سال به دستاوردهای جنوب کوردستان حمله میکند. رژیم ایران هم همچنین. حشد الشعبی حملات خود به کوردها را از سر گرفته است. دولت ترک از عفرین حمله نابودی کوردها را آغاز کرد و سپس این حملات را به مناطق فراوانی در روژاوا گسترش داد. ترکیه در لوای «ترور» به قتلعام کوردها مشروعیت میدهد و به کوردستان حمله میکند. اما در واقع این ترکیه است که در این منطقه بیگانه است و موجودیت آن نامشروع است. به همین دلیل کشورهای اروپایی باید به این وضعیت پایان دهند و در مقابل ترکیه موضع خود را اعلام کنند. نباید اقدامات ترکیه را بپذیرند. زیرا دولت ترکیه در خاورمیانه در حال اشاعه ترور است.”
“آمریکا نسلکشی ارمنیها را به رسمیت شناخت اما در مقابل نسلکشی کوردها سکوت کرده است”
کریمی به نقش مبارزان و گریلاهای جنبش آزادیخواهی کوردستان در نابودی داعش اشاره کرده و افزود:”گریلاها و مبارزان خلق کورد در تمامی منطقه به جنگ با داعش پرداختند. آنچه برای من مایه تعجب و شگفتی است اینکه کنگره آمریکا پس از ۶٠ سال قتلعام ارامنه را به عنوان نسلکشی میپذیرد اما در همان حال دولت ترکیه در حال نسلکشی کوردهاست و آمریکا و کشورهای غربی سکوت کردهاند.”
“سیاستهای آمریکا ریاکارانه است”
کریمی به سیاستهای آمریکا در منطقه و رفتار آنان اشاره کرده و افزود: ما همچون ملت کورد باید نسبت به سیاستهای ریاکارانه آمریکا هشیار باشیم. ما باید صدای خود را در جامعه بینالمللی بلند کنیم تا اگر مقدار کمی روشنگری و انسانیت باقی مانده باشد به صدای ما گوش دهد. باید بر آمریکا فشار وارد شود و به آنان نشان داده شود که علیرغم چشمپوشیهای آمریکا، ترکیه بیش از هر کشور دیگری در خاورمیانه خطرناکتر است. این سیاست فریبکارانه و دروغین است. [آمریکا] میگوید؛’ما دوست کوردها هستیم’. ما حقیقت این است که امریکا برای غارت و چپاول نفت به منطقه آمده است. از یکسو قتلعام ارمنیها را به عنوان نسلکشی میپذیرد اما از سوی دیگر برای دستگیری سه رهبر انقلابی ملت کورد جایزه تعیین میکند.”
“فقدان اتحاد کوردها دلیل اصلی حملات است”
کریمی خاطرنشان کرد که عدم اتحاد و همبستگی کوردها دلیل اساسی حملات اشغالگرانه به کوردستان است. وی در این مورد افزود:”کوردها در میان خود با هم دشمنی میکنند. دهها سال است که نتوانستهاند نیرویی میهنی تشکیل دهند. هر کدام از نیروهای سیاسی دارای نظامیان خود است. اگر میتوانستیم نیرویی میهنی تشکیل دهیم حشد الشعبی نمیتوانست ٢ پیشمرگ را در منطقه پرده به شهادت برساند. ترکیه نمیتوانست به کوهستانهای کوردستان حملهور شود. ما تلاش بسیاری کردیم تا کنگره ملی را تشکیل دهیم، اما جریانهای سیاسی کورد اجازه تشکیل کنگره ملی کورد را ندادند. هر یکی میگوید ریاست آن حق من است.”
“اگر پ.د.ک با ترکیه همکاری نکند، رژیم ترک نمیتواند وارد خاک جنوب کوردستان شود”
علی کریمی پارت دمکرات کوردستان (پ.د.ک) و مسعود بارزانی رئیس این حزب را بشدت مورد انتقاد قرار داده و میافزاید:”در حالی که مسعود بارزانی میگفت که نمیپذیرد اشغالگران وارد خاک جنوب کوردستان شوند اما ما با چشمان خود میبینیم که وزیر دفاع ترک بدون توجه به جایگاه اقلیم کوردستان و مسعود بارزانی به خاک جنوب کوردستان میآید و از پایگاههای ارتش ترک در خاک اشغال شده جنوب کوردستان بازدید میکند. این دولت ترک بود که در زمان رفراندوم مسعود بارزانی و پ.د.ک را مورد تحقیر قرار دادند. علیرغم این همه تحقیر و سخنان زشت، اما پ.د.ک هم به آنان اجازه میدهد و هم کمک میکند تا وارد خاک جنوب کوردستان شوند. اگر پ.د.ک با رژیم ترک همکاری نکند، ترکها نمیتوانند وارد خاک جنوب کوردستان شوند. این نیز نشاندهنده این واقعیت است که پ.د.ک نمایندگی کورد برده و تسلیم شده را پذیرفته است.”