در پی انتقاد گسترده از اقدام علیرضا زاکانی، شهردار تهران، در انتصاب دامادش به عنوان «مشاور ویژه»، او مجبور به لغو این حکم شد.
آقای زاکانی در نامه‌ای که شامگاه چهارشنبه، پنجم آبان منتشر کرد ضمن تایید «انتصاب برخی مناصب حساس و نظارتی به نزدیک‌ترین بستگان مسئولان طراز اول در ادوار گذشته» توضیح داد که «هوشمندسازی کامل مدیریت شهری» با توجه به «دسترسی به داده‌ها و اطلاعات حساس محرمانه» آن‌چنان برای او اهمیت داشته که مدیریت این حوزه را «شخصا» به عهده گرفته و برای ایجاد «تمرکز مسئولیت» نیازمند «فردی متخصص، کاملاً مورد اعتماد و دارای فهم مشترک» بوده است.
او در ادامه این نامه با این ادعا که انتصاب دامادش، حسین حیدری، «هیچ‌گونه اثر استخدامی، مالی و حق امضا بر آن» نداشته گفت که به دلیل «ابهام و گلایه در برخی دلسوزان انقلاب و دلخوری مردم» حکم صادره را لغو می‌کند.
با وجود تاکید آقای زاکانی بر انتصاب دامادش فقط به‌عنوان «مشاور»، بیشتر انتقادها با توجه به بخشنامه اخیر خود او مبنی بر «ساماندهی فرآیند مدیریت منابع انسانی در شهرداری تهران» صورت گرفته است.
بر اساس این بخشنامه که ماه مهر امسال به تمامی واحدها و سازمان‌های تابعه شهرداری ابلاغ شد، جذب و به‌کارگیری نیروی انسانی جدید تحت هر عنوان و با هر نوع وضعیت استخدامی اعم از (تمام‌وقت، نیمه‌وقت و پاره‌وقت، پیمانکاری، شرکتی، مشاوره‌ای، حق‌الزحمه‌ای، ساعتی و پروژه‌ای حتی انجام خدمت به طور رایگان یا افتخاری) ممنوع بوده و بر حسب ضرورت هر نوع درخواست می‌بایست با هماهنگی و اخذ مجوز از سوی حوزه معاونت برنامه‌ریزی، توسعه سرمایه انسانی و امور شورا اقدام شود».
پیش از این مهدی چمران در واکنش به انتصاب داماد زاکانی به سمت مشاور ویژه شهردار گفته بود که «در جریان این انتصاب نبوده است و این انتصاب گویا بر اساس نسبت و این چیزها نبوده اما، اگر یک نفر از نزدیکان باشد هم می‌تواند جایگاه داشته باشد، به شرط این‌که توان و قابلیت پذیرش انتصابات را داشته باشد».