کیفیت اینترنت همراه اپراتورهای داخلی در مناطق مرزی ایران، ساکنان این مناطق را واداشته است، سرویس اینترنت پرسرعت را از کشورهای همسایه بگیرند. این معضل به ترک تحصیل دانش‌آموزان نیز انجامیده است.
مرزنشینان شهرستان جلفا ناامید از کیفیت مکالمه و اینترنت همراه اپراتورهای داخلی ایران به سرویس اینترنت پرسرعت کشورهای همسایه روی آورده‌اند.
معضل دسترسی با کیفیت مناسب به شبکه اینترنت در مناطق روستایی و دوردست ایران باعث ترک تحصیل دانش‌آموزان نیز شده است.
به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، ساکنان نواحی مرزی در کناره رود ارس که هم مرز با جمهوری آذربایجان، ارمنستان و نخجوان است، به‌دلیل عدم بهره‌مندی از کیفیت مطلوب ارتباط موبایلی و اینترنت همراهشان، از سیم کارت اپراتورهای این کشورها بهره می‌گیرند.
ضعف شدید زیرساختی موجود در این مناطق در بخش‌های زیادی، از جمله در شهر جلفا و روستاهای اطراف آن باعث بروز نقاط کور متعددی شده که منجر به رومینگ ناخواسته تلفن‌های همراه شهروندان و مسافران می‌شود.
شرکت مخابرات ایران در این منطقه با نصب چندین تابلو، به ساکنان منطقه و مسافران هشدار داده است که مراقبت نمایند تا هزینه ناخواسته رومینگ به آنها تحمیل نشود.
خبرنگار فارس می‌نویسد، جالب اینجا است که یکی از این تابلوها در حدود ۱۰کیلومتری شهر جلفا که منطقه آزاد ارس نیز در آن واقع شده است نصب شده و در همان نقطه ورود به منطقه آزاد ارس و چندین نقطه دیگر در داخل و خارج شهر، شاهد قطع آنتن داخلی و رومینگ کشور همسایه هستیم که بیش از ۱۵ کیلومتر با مرز فاصله دارد!
نکته دیگر این که همین وضعیت در تمام مسیر جاده مرزی و روستاهای مرزی ادامه داشته و اپراتورهای نخجوان، ارمنستان و آذربایجان بر اپراتورهای داخلی غلبه کرده و با گذر از مرز ارس کیفیت بهتری را تقدیم مردم مرزنشین می‌کنند.
یکی از شهروندان این مناطق می‌گوید، در سال‌های گذشته به‌دلیل پایین بودن نرخ برابری ارز کشورهای همسایه، میزان استفاده از این سیم کارتها رایج تر بوده است.
شرکت مخابرات ایران پس از اعتراض اهالی برخی از روستاهای این مناطق مرزی، اعلام کرده که در مناطق کم جمعیت بدلیل عدم توجیه اقتصادی سرمایه‌گذاری زیرساختی نخواهد کرد.
معضل بزرگ آموزش مجازی دانش‌آموزان
هم اکنون برخی از روستاهای همجوار شهر جلفا که همسایه منطقه آزاد ارس نیز می‌باشند، با چالش اینترنت همراه برای آموزش دانش‌آموزان خود مواجهند.
به گزارش فرادید، مونا معافی، فعال اجتماعی در این باره می‌گوید: «اولین مشکل ما این است که در مناطق مرزی موبایل اصلاً آنتن نمی‌دهد و شرایط زندگی آدم‌ها طوری نیست که بچه‌ها بتوانند از تبلت استفاده کنند، بخصوص مناطق مرزی خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان که امکان استفاده از موبایل وجود ندارد و خیلی از بچه‌ها به خاطر این موضوع فرصت درس خواندن را از دست می‌دهند.»
این فعال مدنی می‌افزاید که خانواده‌ها بین آموزش مجازی و آموزش حضوری به هر حال آموزش مجازی را برای حفظ سلامت فرزندانشان انتخاب کردند، اما این موضوع هم به‌دلیل ناکافی بودن زیرساخت‌ها باعث شد که دانش‌آموزان مناطق محروم لطمات زیادی بخورند و حتی گاهی به ترک تحصیل دانش‌آموزان در مناطق محروم انجامید.
او می‌پرسد، حتی اگر با کمک مؤسسات خیریه این ملزومات فراهم شود، با سرعت نامناسب اینترنت چه کار باید کرد؟
این شرایط می تواند باعث ناامیدی دانش‌آموزان و والدین آنها شود و چه بسا به افزایش نرخ ترک تحصیل در دوران کرونا بیانجامد.
مؤسسات خیریه هم این روز‌ها درگیر مشکلات متعددی هستند. علاوه بر کمبود بودجه، بیکاری ناشی از کرونا و نیاز خانواده‌های تحت پوشش به مواد غذایی و لوازم بهداشتی و نیز شهریه مدارس، مشکلات این مؤسسات را بیشتر کرده‌اند.