نیروهای اسد در عملیاتی که احتمالا با بمبهای خوشهای ممنوعه انجام گرفته، اردوگاه آوارگان در شمال سوریه را هدف گرفتند. سازمانهای امدادی و حقوق بشری از مجروح شدن ۷۰ نفر و جان باختن دستکم ۹ نفر از جمله ۲ کودک خبر میدهند.
شلیک توپخانه نیروهای دولتی سوریه به اردوگاه جنگزدگان در ادلب، دهها زخمی و چند کشته به جای گذاشت. دیدهبان حقوق بشر سوریه (مستقر در لندن) و سازمان امداد و نجات “کلاه سفیدها” کشته شدن ۹ نفر از جمله ۲ کودک را تایید کردهاند.
گفته میشود جنگندههای روسیه نیز در حمله به این اردوگاه مشارکت داشتهاند و بمبهای خوشهای به کار بردهاند. خبرگزاری فرانسه از چادرهای پاره و سوخته، لکههای خون و بقایای موشک در محل حمله گزارش داده است.
مجروحان حمله به بیمارستان مجاور کمپ منتقل شدهاند.
ابوحامد، یکی از ساکنان اردوگاه، از پرتاب دهها موشک خبر داده و گفته است: «ترکشها به همه طرف اصابت میکردند. نمیدانستیم چطور فرار کنیم و جان خود را نجات دهیم.»
بمبهای خوشهای که در جنگ سوریه به کار گرفته میشود، با راکتانداز یا از هواپیما پرتاب میشوند و هنگام اصابت به زمین و انفجار، ترکشهای مرگباری را در شعاعی گسترده پراکنده میکنند. برخی از آنها در گودالی فرو میافتند و مدتی بعد موجب کشتار یا جراجت مردم میشوند. اکثر قربانیان این قبیل بمبها کودکان هستند.
کارشناسان سازمان ملل رژیم بشار اسد را به خاطر به کارگیری این بمبها و حملات هدفمند به مراکز درمانی یا مدارس به جنایات جنگی متهم میکنند. استفاده از این بمبها در سطح بینالمللی ممنوع است.
آخرین کانون مخالفان دمشق
با گذشت بیش از ده سال جنگ داخلی، ادلب و حومه آن آخرین سنگر مهم شورشیان سوری تلقی میشود. اینک ارتش آزاد سوریه همراه با نیروهای ترکیه، ادلب و بخشهایی از شمال غربی و غرب حلب را در کنترل دارند. استان ادلب در شمال شرقی سوریه و در ۶۰کیلومتری حلب واقع شده است.
روسیه و ترکیه که هر یک به ترتیب از دولت سوریه و مخالفان اسد حمایت میکنند، بر سر آتشبس در شمال شرق توافق کردهاند. بعد از این توافق خشونت و خونریزی کاهش یافته اما هر از گاه حملاتی رخ میدهد که عمدتا غیرنظامیان را قربانی میکند.
جنگ داخلی سوریه در بهار ۲۰۱۱ با سرکوب اعتراضات مردمی علیه رژیم اسد آغاز شد. صدها هزار نفر در این جنگجان باختهاند و میلیونها آواره به کشورهای همسایه یا غربی پناه بردهاند. این جنگ به دستهبندیهای منطقهای نیز دامن زد و با ظهور داعش همراه بود.
نیروهای دولتی با کمک روسیه و ایران، دوباره حدود دو سوم سوریه را به کتنرل خود در آوردهاند. اما راه حل سیاسی برای مناقشه، با وجود کنفرانسهای بینالمللی و تلاشهای سازمان ملل هنوز چشمانداز روشنی ندارد.