بیش از ۳۳۰ پزشک با انتشار یک نامه سرگشاده، خواستار آزادی پزشکان و کادر درمان و دانشجویان پزشکی بازداشتشده در هفتههای اخیر شدند.
در این نامه با اشاره به بازداشت و احضار شماری از پزشکان و کادر درمان و دانشجویان پزشکی و همچنین دو پزشک مشهدی، اصغر شاکری و ریحانه مختاریان،به مقامهای جمهوری اسلامی هشدار داده شده که «صبر» جامعه، پزشکان و کادر درمان، «نامحدود» نیست.
در این نامه تاکید شده که بازداشت پزشکان و کادر درمان «برخلاف قوانین مدنی و حقوق شهروندی کشور» بوده و خشونت و رفتار دستگاههای قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی با کادر درمان «بیمورد، گزاف و خارج از عرف اجتماعی» است.
در این نامه، پزشکان به سران سه قوه جمهوری اسلامی یادآوری کردند که کادر درمان کشور در سختترین روزهای همهگیری کرونا، پشتیبان سلامت مردم بودهاند، و اکنون نباید بابت توجه به مسئولیت اجتماعی و «عمل به وظیفه حرفهای خود از جمله در وقایع دردناک هفتههای اخیر» در بند باشند و با آنها برخورد امنیتی شود.
پزشکان مشهد در نامه خود به برخوردهای امنیتی از «ارسال پیامکهای هشدار و احضار تلفنی جمع کثیری از اعضای جامعه پزشکی» و همچنین بازداشت تعدادی از پزشکان و کادر درمان خبر داده و افزود که این برخوردها «ضربه مهلکی را به پیکره خسته و زحمتکش جامعه پزشکی کشور، به عنوان متولیان اصلی سلامت جامعه» وارد کرده است.
در این نامه سرگشاده، پزشکان مشهد تاکید کردند که ضربه این برخوردهای امنیتی بر پیکره جامعه پزشکی «جز با پذیرش اشتباه، جبران خسارات وارده و توجه به خواستههای عمومی جامعه پزشکی» از سوی مقامهای کشور قابل جبران نیست.
امضاکنندگان این نامه سرگشاده آن را «دادخواست عمومی» کادر درمان توصیف کرده و با اشاره به اینکه از «جمع کثیری از پزشکان و کادر درمان که قصد اعتصاب و تحصن دارند خواسته شده تا صبوری پیشه کنند»، تاکید کردند که خواستار «اجرا و نظارت بر ۹ بند بیانیه پزشکان»، «آزادی سریع و بدون قید و شرط کادر درمان از جمله دکتر اصغر شاکری، دکتر ریحانه مختاریان و دانشجویان علوم پزشکی و سایر کادر درمان» هستند.
در نامه جامعه پزشکی کشور به مقامهای جمهوری اسلامی هشدار دادند که «در صورت عدم توجه به خواست عمومی این جامعه، تبعات اجتماعی و مدنی فروپاشی اعتماد عمومی به ساختار حاکمه و گسترش احساس نیاز به تغییر در سطح جامعه، متوجه مسئولین است و از کنترل جامعه پزشکی و امضا کنندگان این نامه خارج است.»
آنها تاکید کردند که تغییرات در ایران «دیر یا زود براساس نظر و خواست عمومی به طرقی که قابل پیشبینی و برنامه ریزی نیست»، محقق خواهد شد.
اعضای جامعه پزشکی در نامه سرگشاده خود خواستار «آزادی بیقید و شرط اعضای جامعه پزشکی» شدند و بار دیگر بر لزوم پذیرش تمامی خواستههای بیانیه ۲۸ مهر ماه پزشکان مشهد از سوی مقامهای حکومتی شدند.
پزشکان و اعضای کادر درمان شهر مشهد اولین گروه از جامعه پزشکی ایران هستند که در ۲۸ مهر ماه با تجمع در ساختمان نظام پزشکی به برخورد خشونتبار با مردم معترض اعتراض کردند.
آنها در همان تجمع با قرائت بیانیهای ۹ مادهای بر لزوم ارائه خدمات جامعه پزشکی به همه آسیبدیدگان اعتراضات،عدم دخالت نیروهای امنیتی در حوزه درمان، و حفظ محرمانگی اطلاعات زخمیشدگان اعتراضات براساس قوانین کشوری، قوانین بینالمللی و سوگندنامه پزشکی تاکید کردند.
در آن بیانیه همچنین جامعه پزشکی مشهد، ورود نیروهای نظامی، انتظامی، امنیتی یا با هویت نامشخص به محیطهای آموزشی و درمانی را محکوم کرده و خواستار توقف آن شدند.
در بیانیه ۲۷ مهر ماه همچنین جامعه پزشکی مشهد بر «شنیدن اعتراض مردم» و «حفظ سلامت جسم، روح و روان بازداشتشدگان و خانوادههایشان» تاکید کرد.
استفاده نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی از آمبولانس به عنوان خودروی پوششی حملونقل نیروها و بازداشتشدگان نیز از جمله مواردی است که پزشکان مشهد در بیانیه ۲۸ مهر ماه خود نسبت به آن به شدت اعتراض کرده و خواهان توقف فوری«هرگونه تغییر کاربری آمبولانس و نمادهای پزشکی» شدند.
در همین بیانیه تاکید شده بود که جامعه پزشکی «خواستار حفظ استقلال سازمان پزشکی قانونی کشور در جهت جلوگیری از تخریب اعتماد عمومی» است.
پزشکان مشهد در همان بیانیه هرگونه خشونت در همه سطوح جامعه، خشونت آشکار و پنهان، را محکوم کرده و خواهان توقف آن شدند.
واکنش مقامهای جمهوری اسلامی به بیانیه ۲۷ مهر ماه پزشکان، بازداشت شماری از پزشکان و کادر درمان بود.
پس از آن نیز نیروهای امنیتی با سه تجمع اعتراضی پزشکان در شهرهای شیراز، تهران و اصفهان با شلیک گاز اشکآور و تیراندازی برخورد کرده و تعدادی از پزشکان را مورد ضرب و جرح قرار داده و بازداشت کردند.