ریاست مشترک شورای اجرایی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک.ج.ک) با صدور بیانیه‌ای از خلق باکور کوردستان خواست که بدون وقفه و بی‌آنکه در انتظار دولت باشند تمام امکاناتشان را جهت کمک به زلزله‌زدگان بسیج کنند.
بامداد امروز زمین‌لرزه‌های شدیدی با شدت 7.4، 6.5 و 6.4 به مقیاس ریشتر در شهرهای مرعش و دیلوک به وقوع پیوست که بسیاری از شهرهای باکور کوردستان و ترکیه از جمله آمد، سمسور، ملاطی، رحا، الیع، جولیگ، العزیز، کلیس، مردین، سیرت، شرنخ، وان، موش، بدلیس، جولمرگ، ادنە، عثمانیە و هاتای و حتی برخی از شهرهای سوریه و روژآوای کوردستان را نیز تحت تاثیر قرار داد که در نتیجه‌ی آن شمار زیادی کشته و مجروح در برداشته است. تا این دقایق فعالیت‌های امدادرسانی و جستجوی قربانیان در زیر آوارها ادامه دارد.
ریاست مشترک شورای اجرایی ک.ج.ک با صدور بیانیه‌ای به خانواده‌های جانباختگان تسلیت گفت و خواستار شفای عاجل برای مجروحان شد.
ک.ج.ک در بیانیه‌اش به سیاست‌های اشتباه دولت AKP/MHP اشاره نموده و آنرا دلیل اساسی خسارات عظیم ناشی از این زلزله خواند. همچنین گفته که هر بار فلاکتی اتفاق می‌افتد دولت AKP/MHP تلاش‌های فریبنده‌ای از خود نشان می‌دهد و از این طریق سعی دارد نشان دهد که به خلق کمک می‌کند.
در بخش دیگرازاین بیانیه، ک.ج.ک از تمام خلق کورد و بخصوص از خلق کورد باکور کوردستان خواست که با روحیه‌ی بزرگ صیانت و پشتیبانی وارد عمل شوند و تمام امکاناتشان را جهت کمک به زلزله‌زدگان بسیج کنند. در ادامه گفته شده: خلق ما بی آنکه در انتظار دولت باشند، باید از امکاناتشان در همه جا استفاده کنند و زخم‌های خود را درمان کنند. در کنار فعالیت‌های امدادرسانی و نجات مصدومین، به دلیل شرایط سخت زمستانی باید خانه‌ها و امکانات خود را با افرادی که خانه‌هایشان آسیب دیده تقسیم کند. نهادهای دموکراتیک نیز باید حامی خلق باشند، به افرادی که نیاز به حمایت دارند کمک کنند. خلق کوردستان خارج از میهن نیز باید به همین منظور از هم‌میهنان زلزله‌زده‌اش حمایت کنند. این زمین لرزه که خسارات زیادی به بار آورد، از طریق حمایت‌های خلق و نهادهای دموکراتیک و با تسهیم امکانات و صیانت از یکدیگر قابل غلبه است. ما بار دیگر به خانواده‌های جانباختگان زمین‌لرزه باکور کوردستان، ترکیه، روژآوا، سوریه و مناطق دیگر، تسلیت می‌گوییم و شفای عاجل برای مجروحان آرزومندیم. از همه‌ی کسانی که در زلزله آسیب دیده‌اند اعلام حمایت کرده و خود را شریک درد و احساسات آنها می‌دانیم. ما معتقدیم که به عنوان یک خلق، با تسهیم امکانات و صیانت از همدیگر، می‌توانیم بر این روند دشوار و دردناک فائق آییم.»