صدها تن از فعالان سیاسی و رسانهای که عمدتاً ساکن ایران هستند در بیانیهای مشترک با اشاره به «یأس جامعه از اصلاح در چارچوب ساختار موجود» از برنامه سه مرحلهای اخیراً پیشنهاد شده توسط میرحسین موسوی حمایت کردند.
در بخشی از این بیانیه که روز یکشنبه ۲۳ بهمن منتشر شد، آمده است که ۴۴ سال پس از تأسیس جمهوری اسلامی و فراز و نشیبهای سیاسی و اجتماعی در کشور، «آنچه نهایتاً اکنون و همچنان لاینحل باقی ماندهاست، فساد، بیعدالتی و سرکوب آزادیهای سیاسی و مدنی … است».
این بیانیه همچنین، «ناکارآمدیِ ناشی از ساختار ولایتمداری» را به عنوان یکی از موارد بالا برشمرده است.
امضاکنندگان این بیانیه با اشاره به «قربانی شدن» مهسا امینی و ظهور شعار «زن، زندگی، آزادی» در مطالبات نسل جوان ایران تصریح کردند این اعتراضات «چنان تکانی» به «پیکر نظام سیاسی» کشور وارد کرد که «حکومت با همه قدرت سرکوبش» نتوانسته است «بیداری اجتماعی پدید آمدهی کنونی» را متوقف کند.
در بخش پایانی این بیانیه ضمن تأکید و پافشاری بر «گذار مسالمتآمیز و خشونتپرهیز» از جمهوری اسلامی آمده: «با همین رویکرد است که ما … پیام میرحسین موسوی در پس دوازده سال حصر و مقاومت و همنوایی با اعتراضها و مطالبات ملت را پاس مینهیم و بر تحقق برنامه سه مرحلهای وی پافشاریخواهیم کرد.»
فعالان سیاسی و رسانهای چون ژیلا بنییعقوب، هاشم آقاجری، پروانه سلحشوری، ماشاالله شمسالواعظین، عیسی سحرخیز و صدیقه وسمقی از جمله امضاکنندگان این بیانیه هستند.
بیانیه اخیر میرحسین موسوی، نخستوزیر پیشین ایران و نامزد انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۳۸۸، در روزهای اخیر واکنشهای متفاوتی در پی داشته است. اگرچه برخی جریانهای سیاسی از این بیانیه حمایت کردهاند، برخی دیگر نیز آن را مورد انتقاد قرار دادهاند.
میرحسین موسوی که در ۱۲ سال گذشته در حصر بوده است در بیانیه خود با تاکید بر اینکه «نجات ایران» به «تحول بنیادین» نیاز دارد، خواستار «برگزاری همهپرسی آزاد و سالم» درباره ضرورت تدوین قانون اساسی جدید، تشکیل مجلس موسسان در «انتخاباتی آزاد و منصفانه» و «استقرار نظامی مبتنی بر حاکمیت قانون» شده است.