جمع بزرگی از کنشگران سیاسی و دانشگاهیان ایران با ارسال نامه‌ای به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، خواستار توجه او به موضوع مسمومیت مشکوک دانش‌آموزان و دانشجویان در ایران شدند.
در این نامه که به امضای ۲۴۰ نفر از کنشگران، دانشگاهیان و هنرمندان رسیده، از دبیرکل سازمان ملل این سؤال پرسیده شده است: «آیا از این فجایع اطلاع دارید؟ و آیا سازمان ملل متحد در قبال این گونه جنایات مسئولیتی احساس می‌کند؟»
این نامه توضیح می‌دهد که حملات مشکوک به مدارس «اینک سه ماه است که ادامه دارد و موجب رعب و وحشت دختران و خانواده‌های آنها در سراسر ایران شده است و سران حکومت جمهوری اسلامی آمران و عاملان این جنایات هولناک را از مردم پنهان می‌کنند.»
این نامه ادامه می‌دهد: «بسیاری از مردم ایران بر این باورند که حملات سازمان‌یافته در این ابعاد نمی‌تواند بدون امکانات دولتی و شرکت سازمان‌های اطلاعاتی ایران باشد. آنها بر این باورند که مسئول این جنایات حکومت جمهوری اسلامی است که برای هراس‌افکنی عمومی و برای انتقام از جنبش ‘زن، زندگی، آزادی’ به این اقدامات تروریستی علیه دختران مدارس روی آورده است.»
ئالان توفیقی، کنشگر سیاسی، احمد علوی، اقتصاددان و استاد دانشگاه، شیرین عبادی، حقوقدان و برنده جایزه صلح نوبل، اردلان سرفراز، ترانه‌سرا، اسفندیار منفردزاده، آهنگساز، بهروز بیات، کارشناس انرژی هسته‌ای، تورج اتابکی، پژوهشگر ارشد در پژوهشکدهٔ بین‌المللی تاریخ اجتماعی، حسن یوسفی اشکوری، دین‌پژوه و کنشگر سیاسی، داریوش آشوری، نویسنده و پژوهشگر زبان، ژینوس پزشکی، کنشگر سیاسی، قاسم شعله سعدی، حقوقدان و منصوره شجاعی، فعال حقوق زنان از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.
روز چهارشنبه جمعی از نواندیشان دینی نیز با انتشار بیانیه‌‌ای در محکومیت حملات گازی اخیر به مدارس دخترانه در ایران از احتمال دست داشتن نیروهای حکومتی موسوم به «لباس‌شخصی» یا «آتش به اختیارها» در این حملات سخن گفتند.
این بیانیه که به امضای شخصیت‌هایی چون حسن یوسفی اشکوری، عبدالعلی بازرگان، عبدالله ناصری، صدیقه وسمقی و رضا علیجانی رسیده است جمهوری اسلامی را به تعلل در مقابله با این حملات متهم می‌کند و آن را دلیلی بر دست داشتن احتمالی حکومت ایران و عوامل آن می‌داند.