طبق گزارش هانا سازمان حقوق بشر کوردستان:
در تاریخ “٢٦ فروردین ماە ١٤٠٢” یک شهروند کورد با هویت “پژمان سلطانی” ٣٠ سالە متاهل و اهل بوکان، بدون ارائە حکم قضایی توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدە بود اکنون ناپدیدسازی قهری این زندانی وارد ١٠همین ماە خود شدە و خانوادەاش ضمن پیگیری مستمر هیچ گونە اطلاعی از وضعیت وی پیدا نکردەاند.
بنابە گفتە یک منبع مطلع، پژمان سلطانی پس از بازداشت جهت بازجویی بە ادارە اطلاعات بوکان منتقل و ٦ روز زیر شکنجە بودە، بە دلیل شکنجە از ناحیە دست سە انگشت و از ناحیە پا دو انگشت دچار شکستگی شدە و سپس ٤٢ روز بدون اینکە مداوا پزشکی شود وی را در سلول انفرادی نگە داشتە بودند.
همچنین این منبع افزود، آقای سلطانی پس از گذشت ٦ ماە از بازداشتگاە اطلاعات بوکان بە زندان مرکزی ارومیە منتقل شدە است.
لازم بە ذکر است پژمان سلطانی از داشتن وکیل، حق ملاقات با خانوادە و هرگونە حق و حقوق انسانی خود محروم می باشد.
بر اساس ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر «هیچ‌کس نباید مورد شکنجه یا بی‌رحمی و آزار، یا تحت مجازات غیرانسانی یا رفتاری قرار گیرد که منجر به تنزل مقام انسانی او گردد.»
همچنین در ماده ۱۰ این اعلامیه نیز چنین آمده است: «هر انسانی سزاوار و محق به دسترسی کامل و برابر به دادرسی آشکار و عادلانه توسط دادگاهی بی‌طرف و مستقل است تا در برابر هرگونه اتهام جزایی علیه او، به حقوق و تکالیف او رسیدگی کند
مطابق با مفاد كنوانسيون منع شكنجه، انجام هر فعل عمدی كه موجب وارد آمدن صدمه شديد يا درد جسمی يا روحی می‌شود و به منظور گرفتن اطلاعات يا اقرار از قربانی يا بستگان و دوستان صورت می‌گیرد، شکنجه محسوب می‌شود و هرگونه اعترافی تحت این شرایط بی‌اعتبار است.