منبع/
- آنتونی زورکر
- ,خبرنگار آمریکای شمالی، بیبیسی
گلولههایی که شنبه شب در سخنرانی انتخاباتی دونالد ترامپ در پنسیلوانیا شلیک شد، جراحتی سطحی روی سر او به جا گذاشت، اما یک شرکتکننده در گردهمایی را کشت و دو نفر دیگر را به شدت زخمی کرد.
این گلولهها همزمان به کارزار انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۴ هم رخنه کرد و به بافت اجتماعی و فرهنگی یک ملت آسیب زد. توهم امنیت و ایمنی در فضای سیاست آمریکا – که طی دههها ساخته شده بود – ناگهان در مقابل چشم همه فرو ریخت.
ترامپ تنها زخمی کوچک برداشت، اما هر اتفاقی ممکن بود بیفتد. عکسی که داگ میلز عکاس نیویورک تایمز گرفته، مسیر گلولهای را نشان میدهد که به نظر میآید به فاصلهای خیلی نزدیک از کنار سر رئیسجمهور سابق عبور میکند.
از زمانی که جان هینکلی جونیور در سال ۱۹۸۱ به سوی رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا شلیک کرد، چنین حمله مستقیمی علیه یک رئیسجمهور یا نامزد ریاستجمهوری در آمریکا رخ نداده بود.
این حادثه یادآور دورانی تاریکتر در تاریخ آمریکا است که به بیش از نیمقرن پیش برمیگردد، زمانی که برادران کندی – یکی رئیسجمهور و دیگری نامزد ریاستجمهوری – هر دو به ضرب گلوله کشته شدند. در آن دوره رهبران حقوق مدنی، مانند مدگار اورز، مارتین لوتر کینگ جونیور و مالکوم ایکس نیز همگی در ترورهای سیاسی جان خود را از دست دادند.
دهه ۱۹۶۰ میلادی هم مانند امروز، با قطببندیها و ناهنجاریهای سیاسی شدیدی همراه بود، و تنها یک اسلحه و فردی که اراده استفاده از آن را داشت، میتوانست مسیر تاریخ را تغییر دهد.
پیشبینی تاثیرات وقایع روز شنبه بر آمریکا و فضای گفتمان سیاسی آن دشوار است. همین الان هم درخواستهایی از سوی هر دو حزب، برای اتحاد ملی و تعدیل لحن خصمانه در تبلیغات و مبارزات انتخاباتی مطرح شده است.
ساعاتی پس از حادثه، جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا و رقیب احتمالی ترامپ در انتخابات ماه نوامبر، در شهر دلاور در مقابل دوربینها ظاهر شد تا برای رسانهها صحبت کند.
او گفت: «این نوع خشونت در آمریکا جایی ندارد. منزجر کننده است. ما نمیتوانیم این طور رفتار کنیم. نمیتوانیم چنین چیزی را تحمل کنیم.»
آقای بایدن با رئیس جمهور سابق تلفنی صحبت کرد و تعطیلات ساحلی خود را کوتاه کرد تا به کاخ سفید برگردد.
اما خشونت به سرعت به جنگ عریان و شدید بین دو حزب راه پیدا کرد، که مشخصه فضای سیاسی آمریکا در دهههای اخیر بوده است. تعدادی از سیاستمداران جمهوریخواه، دموکراتها را مسئول این حمله میدانند که به گفته آنها، با به کار بردن لحنی هولناک درباره تهدیدی که میگویند رئیسجمهور سابق برای دموکراسی آمریکایی ایجاد کرده، این حمله را برانگیختهاند.
جیدی ونس، سناتور اوهایو، که بر اساس گزارشها یکی از نامزدهای معاونت ریاستجمهوری ترامپ است، در شبکههای اجتماعی نوشت: «فرضیه اصلی کارزار بایدن این است که رئیسجمهور دونالد ترامپ یک فاشیست مستبد است که باید به هر قیمتی متوقف شود. این ادبیات مستقیما منجر به تلاش برای ترور رئیسجمهور ترامپ شد.»
کریس لاسیویتا، مدیر کارزار انتخاباتی ترامپ، گفت که «فعالان چپگرا، حامیان مالی دموکرات و حتی جو بایدن» باید در صندوقهای رایگیری ماه نوامبر برای «اظهارات نفرتانگیزی» که به نظر او منجر به حمله روز شنبه شد، پاسخگو باشند.
دموکراتها ممکن است مخالف باشند، اما بسیاری در جناح چپ، از زبان مشابهی برای توصیف لحن و گفتار سیاستمداران جناح راست، در ماههای منتهی به تیراندازی به گبی گیفوردز، نماینده کنگره در آریزونا در سال ۲۰۱۱ استفاده کردند.
حمله پنسیلوانیا بدون شک سایهای بلند بر گردهمآیی جمهوریخواهان خواهد انداخت که از روز دوشنبه آغاز میشود. پروتکلهای امنیتی تشدید خواهد شد و تجمعهای اعتراضی هر دو طرف در نزدیکی محل برگزاری گردهمآیی، با حس جدیدی از سوء ظن و نگرانی همراه خواهد بود.
در همین حال، کسی که پنجشنبه شب به عنوان نامزد حزب روی صحنه میرود، در مرکز توجه بسیار بیشتری در سرتاسر آمریکا قرار خواهد گرفت.
تصاویر رئیسجمهور سابق، با رد خون روی صورت و مشت گره کرده، قطعا به نقطه تمرکزی در همایش میلواکی تبدیل خواهد شد. حزب جمهوریخواه از پیش برنامهریزی کرده بود که حس قدرت و مردانگی را به عنوان موضوعی محوری در این گردهمآیی مطرح کند، و حادثه روز شنبه این فضا را دوچندان خواهد کرد.
اریک ترامپ با انتشار عکسی از پدرش بعد از تیراندازی، در شبکههای اجتماعی نوشت: «این جنگجویی است که آمریکا به آن نیاز دارد!»
سرویس مخفی آمریکا نیز به دلیل شیوه مدیریت امنیت در گردهمایی ترامپ، با تحقیقات شدید و موشکافانهای روبرو خواهد شد. فردی با یک سلاح قدرتمند توانست در فاصلهای از یک نامزد مهم ریاستجمهوری قرار بگیرد که بتواند به او تیراندازی کند.
مایک جانسون، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا، وعده داده است که این مجلس تحقیقاتی جامع درباره این حادثه آغاز خواهد کرد. انجام چنین تحقیقاتی معمولا زمان زیادی میبرد.
اما فعلا، یک چیز روشن است: در سالی که فضای انتخاباتی در آن به شدت پیچیده و بغرنج بود، مسیر سیاست در آمریکا، به پیچی جدید و مرگبار رسید.